در مورد رزرو مبهم و کلی باید بسیار دقت نمود که تمام زوایای آن شروط روشن و واضح شده و جای کوچکترین سوالی برای طرفها، پیش نیاید. در مورد اهداف دستورالعمل (3.1) باید گفت که، هدف از رزرو اهداف و مقاصد آن است که، باید تمامی اهداف حق شرط (رزرو) در مقابل دیگر کشورها و طرفهای متعاهد موافق با مفاد و ماهیت معاهده باشند. رزرو باید رسماٌ تایید شود. در رای (treaty128) (2.2.1) آمده که باید پس از تصویب و تایید رزرو آن هم به طور رسمی توسط دولت یا سازمان تایید رسیده و تمامی اهداف در معاهده روشن و واضح نمایان شود. حق رزرو باید به همه ی کشورهای عضو تعهدنامه (متعاهد) طبق (2.1.5) اعلام و ابلاغ گردد، تا همگان از آن مطلع شوند. مهمترین بحث مطرح شده اینست که، باید تمامی اخبار و حق شرطها به کشورهای عضو و سازمان های بین المللی منعکس شده و تمامی افراد در جریان و روال کاری و اداری اخبار تازه منتشر شده و اصول و مقررات مربوط به آن قرار گیرند. فرجام سخن. با توجه به تعاریف آورده شده،  می توان نتیجه گرفت که، حق شرط هیچ گونه محدودیتی برای هیچ نوع معاهده ای در برنخواهد داشت. نکته ی قابل توجه این است که، حق شرط باید صراحتاً مخالفتی با هیچ یک از مقررات و موازین اصلی و بطن معاهده و مفاد آن نداشته باشد. حق شرط باید واضح و روشن باشد و هیچ ابهام و نقطه ی تاریکی برای طرفین (کشورهای عضودرآن معاهده) باقی نگذارد. حق شرط باید معتبر و مشروع باشد. حق شرط باید به اهداف معاهده و مقاصد بنیادین میان کشورها یاری رسانده وآثار حقوقی به جامانده از آن حق شرط تفسیری خلاف وضع قوانین بین المللی در برنداشته باشد. بخش دیگر که قابل توجه است آن است که، اگر کشورهای بیشتری در معاهده ی خاص شراکت داشته باشند بهتر  از آن است که، به خاطر محدودیت و سختگیری های سیاسی و حقوقی مفاد معاهده کشورهای کمتری به سوی معاهده مزبور سوق یابند. پس بهتراست، حق شرطهای وارده اگر با متن و بطن معاهده ناسازگاری و تضادی ندارند کشورها در برقراری و اعمال چنین رزروهایی آزادانه و به اختیار خودشان تصمیم بگیرند. مباحث مربوط به تعهدات و حق شرط (رزرو) مباحثی بسیار پیچیده و گسترده ای بوده و نیاز به تحقیق و مطالعه خواهد داشت. امید است که، مقاله ی پیش رو توانسته باشد، برخی زوایای مربوط به حق شرط بر معاهدات را روشن و آشکار ساخته و سوالات پیش آمده دراین باب را، با بیانی شیوا و رسا پاسخ داده باشد.