دانلود یک نمونه فایل پایان نامه ارشد رشته مدیریت دانلود رایگان متن کامل یک نمونه فایل پایان نامه ارشد رشته حقوق دانلود رایگان یک نمونه فایل متن کامل پایان نامه ارشد رشته روانشناسی تعریف و رژیم حقوقی – آبهای داخلی آبهایی هستند که سواحل دولت را سیراب می کنند و در پایین دست خط مبدأ دریای سرزمینی قرار دارند (1 ماده 8 کنوانسیون مونته گویی: درباره تعیین این خط مبدأ، نک: ش 676) بند 1: آبهای داخلی تعریف و رژیم حقوقی: آبهای داخلی آبهایی هستند که سواحل دولت را سیراب می کنند و در پایین دست خط مبدأ دریای سرزمینی قرار دارند (ماده 8 کنوانسیون مونته گویی: درباره تعیین این خط مبدأ، نک: ش 676) این آبها در برگیرنده بندرها، لنگرگاه ها، بنادر کوچک، جان پناه ها و بریدگی های سواحل کاملاً مضرس و خلیج های تاریخی، و نیز بستر و زیر بستر این مناطق و فضای هوایی فراز آن ها هستند. بنابراین تعریف آبهای داخلی از تعریف جغرافیایی متفاوت است. در تعریف جغرافیایی آبهایی هم قرار می گیرند که سرزمین خاکی دولت آنها را محصور کرده‌اند و یا از این سرزمین عبور می کنند: یعنی کانال ها، رودخانه ها، دریای بسته و … این آبها دربرگیرنده بندرها، لنگرگاهها، بنادر کوچک، جان پناه ها و بریدگی های سواحل کاملاً مضرس و خلیج های تاریخی، (ش 676) و نیز بستر و زیر بستر این مناطق و فضای هوایی فراز آن ها هستند. بنابراین تعریف آبهای داخلی از تعریف جغرافیایی متفاوت است. در تعریف جغرافیایی آبهایی هم قرار می گیرند که سرزمین خاکی دولت آنها را محصور کرده اند و یا از این سرزمین عبور می کنند: یعنی کانال ها، رودخانه ها، دریای بسته و … 1- حاکمیت دولت ساحلی – در حقوق بین الملل دریاها رژیم حقوقی عمومی آبهای داخلی، توسعه اندکی یافته است و تبیین آن نیز آسان است. زیرا کوشش های متمرکز ساختن بین المللی با اصل صلاحیت سرزمینی دولت، که خود را انحصارگر می داند، برخورد می کنند. بنابراین لازم است که اساساً به عرف و حقوق مکتوبی مراجعه شود که کنوانسیون و اساسنامه ژنو 9 دسامبر 1923 ، در مقام اعمال ماده 379 معاهده ورسای درباره رژیم بین المللی بنادر مقرر کرده اند. اصل اساسی، همانند سازی کامل آبهای داخلی با سرزمین خاکی دولت است. این مطلب را ماده 1 کنوانسیون ژنو درباره دریای سرزمینی ماده 1 کنوانسیون مونته گویی تأیی می نمایند و تصریح می کنند که این آبها تابع حاکمیت دولت اند. به همین دلیل این آبها گهگاه با تعبیر «سرزمین دریایی» و یا «دریای ملی» معین می شوند. در اینجا نیز دولتها مانند هر بخش دیگر سرزمین خاکی می توانند در مورد تحدید آزادی خود تراضی کنند. برای مثال، با این هدف که حفاظت بهتری از محیط زیست به عمل آید (مانند کنوانسیون اسپو[8]) مورخ 25 فوریه 1991 درباره مطالعه پی آمدها. 2- شرایط حقوقی کشتی ها – در اینجا دو مسأله مجزا مطرح اند: مسأله حق دسترسی کشتی های خارجی به آبهای داخلی – و به ویژه دسترسی به بنادر – و مسأله وضعیت این کشتی ها، پس از آنکه به بندر دسترسی یافتند. در هر دو حالت، برحسب آنکه کشتیهای خصوصی و یا دولتی برای اهداف غیرتجاری به کار روند، قواعد قابل اعمال متفاوت می‌شوند. الف – در مورد کشتی های خصوصی، که باید کشتی های دولتی با اهداف تجاری را هم با آن ها همانند کرد، ماده 2 اساسنامه ژنو مورخ 1923 ، اصل آزادی دسترسی به بندرهای دریایی را عنوان می کند. دولتهای ساحلی نمی توانند بنادر خود را به روی کشتی های خارجی، جز به صورت استثنایی، مثلاً به علل حفاظت بهداشتی و یا حفظ نظم – مسدود کنند. تصمیم بستن بندر باید اعلام عمومی شود. معذلک می توان در این معنی تردید کرد که این قاعده با وجود سازگاری اندکش با مفهوم حاکمیت دولت، ارزش عرفی به دست آورده باشد. اساسنامه 1923 تنها سی دولت را مقید ساخته است و در رویه قضایی بین المللی در جهت آزادی دسترسی نیز اختلاف است: ملاحظه شود حکم داوری آرامکو مورخ 23 اوت 1958. به خصوص رویه دولتها با این شیوه در موارد بسیار انطباق ندارد. علاوه بر این طرز بیان 2 ماده 25 و ماده 255 کنوانسیون 1982 به هیچ وجه با قاعده سازگار نیست. مستقل از مسأله عمومی، برخی از دولتها در خصوص دسترسی به بنادر خود مواضع تحدیدی مشخص اتخاذ کرده اند، مثلاً: برای کشتی های دارای نیروی محرکه هسته ای یا حامل مواد رادیوکتیو (ش 674). از این تحدیدها می توان نتیجه گرفت که برای این قبیل کشتی ها هیچ حق دسترسی به بندرها وجود ندارد. معذلک اختیار منع کردن در حالتی منتفی است که کشتی در خطر باشد. به علاوه هنگامی که ترسیم خط مبدأ «آبهایی را که قبلاً به عنوان آبهای داخلی تلقی نمی شده اند وارد در آبهای داخلی می کند، حق عبور بی ضرر بر این آبها نیز تسری می یابد» ( ماده 8 کنوانسیون 1982 ، هم چنین نک 2 ماده 5 کنوانسیون 1958 درباره دریای سرزمینی). کشتی خصوصی در مدت اقامت خود در آبهای داخلی کاملاً تابع حاکمیت دولت ساحلی است، زیرا صلاحیت سرزمینی این دولت بر صلاحیت دولت صاحب پرچم کشتی تقدم می جوید. با این همه به موجب رویه فرانسه، که مبتنی بر نظریه شورای دولتی مورخ 20 نوامبر 1806 است ( و در پی دو قضیه «نیوتون و سالی» بیان شده است، قضیه ای که در خصوص آنها معارضه ای مابین دادگاه های فرانسه و مقامات کشتی، که امریکایی بودند، پدید آمده بود) بسیاری از دولتها، به خواست خود، برخی از تفکیک ها را در زمینه جزایی اعمال می کنند و از رسیدگی به جرائم «داخلی» کشتی ها امتناع می نمایند بدین اعتبار که جرائم مذکور منحصراً مربوط به کارکنان و خدمه کشتی هستند. در مقابل دادگاه های این کشور خود را در صورتی صالح اعلام می کنند که جرم ارتکابی کارکنان و خدمه در خاک کشور، نظم عمومی را مختل سازد، و نیز چنانچه عامل یا مجنی علیه جرم ارتکابی در کشتی، از مسافران بوده و یا مقامات کشتی مداخله این دولتها را درخواست کرده باشند. بسیاری از کنوانسیونهای دوجانبه (کنسولی، تجاری و یا مؤسسه) این اصول را تأیید و تصریح می کنند. وزیر کشور فرانسه در پاسخ به سئوال کتبی یکی از نمایندگان این معنی را تأیید کرده است که قواعد استنتاجی شورای دولتی در 1806 همچنان لازم الاجراست و عملاً در فرانسه اجرا می شود. معذلک بخشی از این اصول را دولتها عمداً با عدم موفقیت مواجه ساخته اند و خود نخواسته اند که بر مالکان کشتی هایی «پایین تر از معیار»[9] فشاری موثر وارد آورند و یا با آلودگی مبارزه می کنند (نک: مواد 219 و 220 کنوانسیون مونته گوبای). در عین حال تردید است که در حال حاضر قاعده عرفی این رویه را تثبیت کرده و تخصیص داده باشد. ب – کشتی های دولتی که برای اهداف غیرتجاری به کار گرفته می‌شوند و خصوصاً کشتی های جنگی در خصوص دسترسی به آبهای داخلی تابع شرایطی کاملاً تحدیدی اند اما در طول اقامتشان این کشتی ها تابع صلاحیت دولت صاحب پرچم اند. اگر در مورد حق دسترسی کشتی های بازرگانی به بنادر دولت ساحلی تردیدی وجود داشته باشد، برای کشتی های دولتی هیچ تردیدی وجود ندارد. ماده 13 اساسنامه ژنو مورخ 1923 نیز کشتی های جنگی را از بهره‌مندی احکام خود محروم می سازد. دسترسی کشتیها – که همواره باید موضوع اعلامیه ورود باشد – با صلاحیت خود مختارانه دولت ساحلی ارتباط دارد و این دولت می تواند دسترسی مذکور را منع یا محدود کند. برخی از دولتها به موجب تصمیمی یک جانبه حداکثر واحدهایی را تعیین می کنند که پذیرش آنها آزاد است. برای تجاوز از این عده اجازه صریح لازم است. چنانچه کشتی در خطر بوده و در وضعیت توقف اجباری قرار گرفته باشد به دلایل انسان دوستانه دسترسی به بندر یک حق واقعی می گردد. ورود کشتی های جنگی بی طرف همواره تابع اجازه است. قاعده مصونیت کشتی های جنگی بر شرایط اقامت حکومت داد زیرا این قاعده اثر کامل به انحصار صلاحیت دولت صاحب پرچم اعطا می کند. این انحصار بر پایه نظریه قدیمی فراسر زمینی کشتی های قرار ندارد، بلکه بر صلاحیت دولت مذکور، به عنوان خدمات عمومی دولت، استوار است. دولت ساحلی حق ندارد که در کشتی دست به اعمال اجبارآمیز بزند، از قبیل اقدامات تفتیش و یا توقیف. کشتی جنگی ممکن است پناهگاه پناهندگان سیاسی گردد. مجرمان حقوق عمومی از این قاعده مستثنی هستند و فرمانده کشتی مکلف به تحویل آنها به مقامات محلی است. در مقابل باید قوانین سرزمینی مربوط به کشتیرانی و احتیاطات بهداشتی رعایت شوند. چنانچه یکی از افراد خدمه کشتی مرتکب جرمی در خشکی شود در دادگاه های دولت ساحلی محاکمه خواهد شد.

دانلود یک نمونه فایل پایان نامه ارشد رشته مدیریت دانلود رایگان متن کامل یک نمونه فایل پایان نامه ارشد رشته حقوق دانلود رایگان یک نمونه فایل متن کامل پایان نامه ارشد رشته روانشناسی 8ـ دستکاری ذهن و ترغیب مخاطب برای ابراز واکنشی معین 9ـ تثبیت تقاضا در بازارهای انتخاباتی. 10ـ بی‌اثر کردن تبلیغات رقبا. 11ـ افزایش مصرف یک کالا یا بهره‌گیری از یک خدمت. 12ـ یادآوری به مشتریان گذشته. (روستا، 1390، 91) 2-1-5 عناصر موجود در پیام تبلیغاتی امروزه برای ارزیابی موفقیت یک تبلیغ از نظر ساخت عوامل متعددی را در نظر می‌گیرند که ارتباط متقابل این اجزا با یکدیگر موجب ساخت مناسب یک تبلیغ می‌شود. عواملی نظیر موسیقی، کلام، تصویر، رنگ، صحنه‌پردازی و… در این محیط قرار می‌گیرند. در اینجا به تشریح برخی از آن‌ها می‌پردازیم: موسیقی: «موسیقی به عنوان یکی از اجزاء پیام تبلیغاتی و در عین حال از مهم‌ترین آن‌هاست. موسیقی به عنوان یک موج ناگهانی از هارمونی باعث جلب توجه می‌شود و می‌تواند به صورت یک طنین همیشگی در ذهن باقی بماند، جلوه‌های بصری یا حساس موجود در تبلیغات را برجسته سازد و معنای جدیدی به آگهی بدهد. » (جی تلیس،196،1389) «آنچه در این میان مهم است آن که موسیقی باید در خدمت سایر اجزای تبلیغ باشد و به درک بهتر تبلیغ و ایجاد ارتباط کاملتر به مخاطب کمک کند. موسیقی علاوه بر این که باید زیر نظر متخصص موسیقی ساخته شود باید با فضای تبلیغ، همخوانی داشته باشد یعنی تنها خوش ساخت بودن کافی نیست بلکه موسیقی باید کمک کند که کار انتقال پیام به مخاطب بهتر ارائه شود و با سایر اجزای تبلیغ و نیز پیام تبلیغ همخوانی داشته باشد. مدیر تبلیغات با در نظر گرفتن هدف تبلیغ خود به همراه متخصصان موسیقی می‌تواند در خصوص تناسب موزیک با تبلیغ و اهداف آن نظر بدهد. حضور موسیقی در تیزرها یا به عنوان زمینه کلام و تصاویر است یا به صورت موزون با کلام همراه می‌شود. موسیقی به عنوان زمینه همیشه یک راه حل قطعی است. تأثیر موسیقی خوب در تبلیغات و بالا بردن اثربخشی آن برکسی پوشیده نیست. موسیقی باید با در نظر گرفتن معیارهای ملی، فرهنگی، اجتماعی و تبلیغاتی تهیه و تنظیم شود. موسیقی ساخته شده برروی تبلیغات باید با فضای فرهنگی یک جامعه و استعدادها و سلایق شنیداری یک جامعه همخوانی داشته باشد. موسیقی باید با نوع کالای مورد تبلیغ،سن مخاطب وبیننده یا شنونده سنخیت داشته باشد.» (محمدیان، 1382، 178-174) رنگ: با پیشرفت‌های تکنولوژیکی و فنی که بشر به ویژه در صنعت چاپ به دست آورد تبلیغات بسیار متحول شده است. رنگ به عنوان یکی از اجزای تبلیغ در میان سایر اجزای آن براثر بخشی پیام تبلیغاتی بسیار افزوده است. رنگ‌ها هرکدام از نظر روان‌شناسی ایجاد کننده ادراک خاصی در مصرف کننده و مخاطب است که ممکن است تأثیر مثبت و یا منفی برروی مخاطب باقی بگذارد. رنگ‌ها نه تنها هرکدام انتقال دهنده مفاهیمی به ذهن مخاطب هستند بلکه در کنار رنگ‌های دیگر، مفاهیم جدیدی به خود می‌گیرند. مدیر تبلیغات باید از جنبه‌های روانی و ادراکی رنگ‌ها آگاه باشد.رنگ از نظر حسی تأثیر زیادی برروی افراد می‌گذارد. (همان منبع، 179) در تبلیغات از رنگ برای جلب توجه، ایجاد واقع‌گرایی، حالت و ساختن هویت گسترده استفاده می‌شود. تحقیقات ثابت کرده است که آگهی عادی رنگی در مقایسه با غیررنگی توجه بیشتری را جلب می‌کند. رنگ برای برجسته کردن عناصر مهم به کار گرفته می‌شود و ثابت شده است که در جلب توجه بسیار موفق عمل می‌کند. رنگ یک زبان روان‌شناختی است که درباره‌ی حالت‌ها و معانی نمادین صحبت می‌کند.(ولز،برنت،موریارتی،1387،506) 2-1- 6 فنون تبلیغات شیوه‌هایی که تبلیغ‌گر برای تحت تأثیر قرار دادن افراد به کار می‌برد فنون تبلیغات ‌نامیده می شود. این شیوه‌ها متفاوت است و هر کدام در شرایط خاصی کاربرد دارد. تبلیغات در خلا وجود ندارد؛ هر شیوه‌ای ممکن است در یک جا موفق و در جایی ناموفق باشد و این به شرایط تبلیغ بستگی دارد. برخی از شرایط و خصایص عبارتند از:

دانلود یک نمونه فایل پایان نامه ارشد رشته مدیریت دانلود رایگان متن کامل یک نمونه فایل پایان نامه ارشد رشته حقوق دانلود رایگان یک نمونه فایل متن کامل پایان نامه ارشد رشته روانشناسی 6ـ شدت محرک: رنگ روشن بیشتر از رنگ تیره توجه ما را جلب خواهد کرد. 7ـ اندازه محرک: یک چیز (شی) بزرگ بیشتر احتمال دارد که توجه ما را جلب کند تا بعضی چیزهای کوچک 8ـ مدت و تکرار محرک: یک محرک زودگذر به آسانی توجه ما را جلب نخواهد کرد و در عوض، محرک‌های تکرار شونده باعث تمرکز توجه به آن خواهد شد. 9ـ محتوای هیجانی محرک: یک محرک که هیجانی شدید را منتقل می‌کند بیشتر از یک محرک خنثی توجه‌ها را جلب خواهد کرد. 10ـ تضاد و تباین: محرک‌های متضاد بیشتر توجه بیننده را جلب خواهند کرد. تا آن‌هایی که با یکدیگر مشابه هستند.(شعاع،1389 ) 2-1-12 نقش تصویر در تبلیغ: تمامی انواع تبلیغات برای ثمربخشی به متقاعد کردن مخاطبان خود نیاز دارند. متقاعد سازی به طور خلاصه فرایندی برای تغییر نگرش است وحوزه مطالعاتی آن روانشناسی اجتماعی است.(حکیم آرا،1379، 99) از نظریه‌ها و فنون متقاعدسازی (در چارچوب روان‌شناسی اجتماعی) که بگذریم در حوزه ارتباطات نیز ابزارهایی وجود دارند که باتوجه به ظرفیت و امکانات خود به خوبی می‌توانند مبلغان را در امر متقاعدسازی مخاطبان یاری دهند. کلام، تصویر و موسیقی سه ابزاری است که در این زمینه به گونه موثری قابل بهره‌برداری می‌باشند. (مساری،1389، 87) ترکیب و همسویی زبان کلامی، زبان تصویری و زبان موسیقی در جهت القای مفاهیم می‌تواند منشاء بسیاری از باورها، احساسات و رفتارهایی باشد که به موقع خود در رویارویی و سوگیری‌های سیاسی، در فروشگاه‌ها و مراکز خرید و بالاخره در بسیاری از فعالیت‌های خرد و کلان اجتماعی موثر واقع می‌شود. در میان این سه، نقش تصویر در متقاعدسازی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و ویژگی‌های معنایی و ترکیبی عناصر دیداری تصویر در این باره بسیار تعیین کننده است.(همان منبع،91 ) یکی از هدف‌های عمده برای بکارگیری تصویر در فعالیت‌های تبلیغاتی ایجاد واکنش یا به تعبیر روان‌شناختی آن برانگیختن پاسخ در میان مخاطبان است. برخلاف نقاشی یا طراحی، فیلم و عکس معمولاً رونوشت مستقیمی از واقعیت بیرونی به شمار می‌روند و همین ویژگی ممتاز است که سبب می‌شود تا در بیننده چنین تصوری تقویت شود که به هنگام مشاهده تصویر، گویی با دنیای بیرونی ارتباط تعاملی برقرار می‌کند. علاوه بر این از فیلم‌های تبلیغاتی چنین استنباط می‌شود که گویی آنچه نشان داده شده است مصداق بیرونی دارد و چنین چیزی رخ داده یا ممکن است رخ دهد.(حکیم آرا،101،1389) تصاویر تبلیغاتی سه نقش عمده را پی‌می‌گیرند. اول اینکه با شبیه سازی و به تصویر کشیدن صورت و اندام انسان و یا هر چیزی که با انگیزه‌های بنیادی ارتباط دارند به برانگیختن هیجانات دامن می‌زنند. دوم اینکه از چیزی که گویی محقق است و یا واقعاً اتفاق افتاده است یک مدرک تصویری به ظاهر مستند به دست می‌دهند و سوم اینکه در هر حال می‌توانند میان محصول و تصاویر،یک نوع ارتباط ضمنی و پنهان برقرار کنند. این سه کارکرد از ویژگی‌های اساسی رسانه‌های تصویری است که ماهیت زیربنایی تصاویر تبلیغاتی را پی‌ریزی کرده و آن را از زبان کلامی و گونه‌های دیگر ارتباطات بشری متمایز می‌کند. فرامرزی شدن هدف‌های تبلیغ کنندگان سبب شده است که بر تبلیغات تصویری تأکید بیشتری به عمل آید زیرا باتوجه به ویژگی‌های شمایلی خود همه‌گیرترند و بسیار راحت‌تر از بیان‌های کلامی قادرند فرهنگ‌ها و سرزمین‌های مختلف را در نوردیده و منتشر شوند. (همان منبع، 102-101) 2-2 بخش دوم :” گردشگری” 2-2-1 تعریف گردشگری واژه ی‌”توریسم[7]” از دو بخش تشکیل شده است: از کلمه‌ی تور به معنای گشتن، سفر و مسافرت که ریشه‌ در لغت لاتین”Turns” به معنای دور زدن، رفت و برگشت بین مبدأ و مقصد و چرخش دارد که از یونانی به اسپانیایی، فرانسه و در نهایت به انگلیسی راه یافته است. و “ایسم[8]” پسوندی است که اشاره به مکتب یا اندیشه‌ای فلسفی، مذهبی، سیاسی، ادبی و… دارد. بنابراین توریسم یعنی مکتبی که پایه‌ی فکری آن سیاحت و گردشگری است (کاظمی، 1388، 14) در فرهنگ وبستر گردشگری سفری است که به سوی مقصدی انجام می‌گیرد و سپس بازگشتی به محل سکونت را در بردارد. در فرهنگ لاروس نیز گردشگری به معنای مسافرت برای تفریح (لذت) است. (پاپلی یزدی، سقایی، 1389، 19) اما در فرهنگ لغات فارسی گردشگری چنین تعریف شده است: در اقطار عالم سفر کردن و شناخت؛ مسافرت برای تفریح و سرگرمی ؛سفری که در آن مسافر به مقصدی می‌رود و سپس به محل سکونت خود بازمی‌گردد. (الوانی و دهدشتی، 1383، 18) بیان اصطلاحات فنی در هر حوزه‌ی علمی و ارائه ی تعریف یا چارچوبی مشخص از این مفاهیم ضروری است زیرا تعاریف بر اساس مفروضات، نظریه‌ها و نظریه‌پردازی‌ها قرار می‌گیرد. این امر در مورد پدیده‌ی گردشگری نیز که به عنوان شاخه‌ای از فعالیت‌های اجتماعی بشر به شمار می‌رود صادق است. صاحب ‌نظران و کارشناسان تعاریف بیشماری از گردشگری ارائه نموده‌اند و هر یک از منظری خاص به این پدیده نگریسته‌اند. در زیر به برخی از تعاریف اشاره می‌شود:

دانلود یک نمونه فایل پایان نامه ارشد رشته مدیریت دانلود رایگان متن کامل یک نمونه فایل پایان نامه ارشد رشته حقوق دانلود رایگان یک نمونه فایل متن کامل پایان نامه ارشد رشته روانشناسی همان طور که گفته شد، افرادی که تاب آوری بالایی دارند، مهارت‎های ارتباط با دیگران را خیلی خوب آموخته اند و از آنها بهره می‎جویند. برای افزایش تاب آوری خود لازم است این مهارت‎ها را فرا بگیرید و به نحو شایسته از آنها استفاده کنید. مهم ترین این مهارت ها عبارت است از: الف – شوخ طبعی ب- گوش دادن فعالانه ج- استفاده از حمایت اجتماعی نکته سوم: نگاه رو به آینده افراد تاب آور اسیر گذشته خود نیستند. آنها نگاه مثبتی به آینده دارند و برای رسیدن به آینده دلخواهشان هم انگیزه و هم انرژی دارند. برای تقویت مهارت آینده نگری باید چندین مهارت را در خودتان پرورش دهید. الف- درست به هدف بزنید ب- با معنا باشید ج- با انگیزه باشید 2-3-2-5- نتایج مطالعات انجام شده در خصوص تاب آوری در مورد تاب آوی و عوامل تاب آوری مطالعات متعددی انجام شده که برخی از آنها ذکر می‎گردند. 1- در یک مطالعه گسترده، چندین فاکتور محافظت کننده بالقوه که به نظر می‎رسید احتمال گرایش به الکل و مواد را کاهش می‎دهند شناسایی شدند. در این مطالعه مشخص شد که روابط صمیمانه باخانواده، وجود الگوهای مؤثر و قوی در زندگی، موفقیت‎های تحصیلی، پیوند محکم با مدرسه و تلاش برای رسیدن به آرزوها، نوجوانان را کمتر به سمت مواد سوق می‎دهد. همچنین به نظر می‎رسید که خلق و خو و روحیات ملایم نوجوانان را قادر به سازگاری با استرس‎ها و سازگاری با دید مثبت می‎کند که این هر دو باعث تقویت عوامل محافظت کننده در فرد می شوند. (1985 Hawkins , Lishner) در سال ۱۹۸۶ انسیتو ملی سوء مصرف الکل در آمریکا سه گروه از فاکتورهای بالقوه محافظت کننده را معرفی کرد که مشتمل بر فاکتورهای والدینی، همسالان و محیطی می‎باشند. 1- فاکتورهای والدینی: شامل مخالفت والدین با مصرف الکل، توقع پاک بودن و عدم مصرف و روابط خانوادگی محکم و مهارت های اجتماعی. 2- فاکتورهای گروه همسالان: درک درست و دقیق معیارهای مصرف و عدم مصرف بوسیله همتایان و مهارت‎های امتناع از مصرف مواد در مقابل فشارهای همسالان. 3- فاکتورهای محیطی: در دسترس نبودن الکل، توانایی انتقاد از تبلیغات الکل. در رابطه با فاکتورهای محافظت کننده که در این مطالعه توصیف شدند، اعتقاد عمیقی به آموزش وجود داشت. نوجوانان حتی اگر در معرض ریسک فاکتورها هم نبودند آموزش داده می‎شدند که در این صورت نسبت به همسالان خود با احتمال کمتری به سمت مصرف مواد می‎رفتند. این مطلب نشان می‎دهد که برنامه‎هایی که طی آنها دانش‎آموزان آموزش می‎بینند، می‎توانند تاب آوری را در آنان پرورش دهند. دانش‎آموزانی که دارای مهارت‎های اجتماعی از جمله مهارت مقاومت در برابر تعارف دوستان هستند نیز تاب آوری نشان می‎دهند. 2ـ یکی از طولانی ترین مطالعات تاب آوری بر روی بچه های پر خطر که در معرض عوامل خطر ساز روانی اجتماعی و بیولوژیک بودند در جزیره هاوایی و در سال 1955 توسط W erner آغاز شد و 30 سال به طول انجامید. در این مطالعه کوهورت که گروهی از بچه ها از دوره پیش از تولد تا جوانی بررسی و پیگیری شدند، اطلاعات ذیقیمتی در مورد تاب آوری و عوامل خطرساز بدست آمد. از 700 نفر کودکی که در این مطالعه حضور داشتند 201 نفر در معرض خطراتی مثل استرس پری ناتال، فقر، ناپایداری خانواده و والدین دچار اختلالات روانی بودند. 72 نفر آنان در بزرگسالی، افرادی شایسته، مطمئن و مراقب بودند. نتایج مطالعه نشان داد که اثرات استرس‎های ایجاد شده با گذشت زمان کاهش یافت و نتایج ناشی از هر عامل خطرساز بیولوژیک در واقع به کیفیت محیط تربیتی بستگی داشت. مطالعه ورنر در سال 1955 فاکتورهای فردی و محیطی را که مشخصاً با سازگاری موفقیت آمیز در موقعیت‎های پر خطر مرتبط هستند شناسایی کرد از جمله می توان به این موارد اشاره کرد : 1- ویژگی‎های ذاتی و فطری که اجازه مطرح شدن موضوعات و مسائل را با دیگران به منظور آگاهی از نظرات و راه حل‎های آنها می‎دهند و به این ترتیب برقراری روابط مثبت با دیگران تسهیل می‎شود. 2- مهارت‎هایی که استفاده مؤثر از توانایی‎ها و استعدادها را ممکن می کند. 3- مهارت‎های والدین که شایستگی و اعتماد به نفس را در بچه‎ها پرورش می‎دهند. 4- حمایت بزرگسالان. 5- فرصت‎هایی برای گذارهای مهم زندگی. علاوه بر اینها مطالعه ورنر نشان داد، در دهه اول زندگی تقریباً 25 درصد بچه‎ها یک والد الکلی قهار داشتند که از این 41 درصد متعاقباً تا سن 18 سالگی دچار مشکلات جدی رفتاری و یادگیری شدند در حالیکه بقیه چنین مشکلاتی را تجربه نکردند. یافته‎های دیگر مطالعه حاکی از تفاوت شیوع مشکلات خطرناک جسمی، یادگیری و رفتاری در میان دختران و پسران بود. تا سن ده سالگی در پسران رابطه معناداری میان مواجهه با ریسک فاکتورهای مختلف و بروز مشکلات نیازمند انواع خدمات اجتماعی و مداخـلات پـزشکی وجود داشت یعنی بـا مواجهه بـا ریسک فـاکتورهـا، احتمال بروز مشکلات افزایش می یافت. این نسبت در دهه دوم تغییر کرد (از 10 تا 18 سالگی). در حالیکه پسران پرخطر 3 برابر بیشتر از دختران مورد غفلت جدی بودند، تا سن 18 سالگی مشکلات روانی در دخترها بیشتر از2 برابر بود. علاوه بر این در بچه‎هایی که در دهه اول مشکلات یادگیری و یا رفتاری جدی در آنها شناسایی شد، شمار بیشتری از پسران نسبت به دختران بهبود یافتند. جالب است که محققان بعضی از فاکتورهای تاب آوری متفاوت در بین دو جنس را شناسایی کردند. مثلاً در میان دختران جوان، تجاربی که منجر به پرورش تکامل و استقلال می‎شوند نظیر فقدان پدر، احساس مسئولیت در قبال بچه‎های کوچکتر و شاغل بودن مادر در خارج از خانه باعث بروز تاب آوری و شایستگی شدند. از سوی دیگر، تاب آوری در پسران با حضور پدر، اختلافات خانوادگی کم و نیز کم جمعیت بودن خانواده و وجود نظارت کافی و چارچوب‎های مشخص ارتباط داشت. به هر حال در این مطالعه روی هم رفته تعداد بیشتری از دختران پر خطر نسبت به پسران پر خطر در جوانی تاب آور شدند. – مطالعات نشان می دهد که کلاً فاکتورهای تاب آوری نسبت به فاکتورهای خطرساز، نقش مهم‎تری را در سوء مصرف مواد و پروسه مقاومت در برابر مواد بازی می‎کنند. همچنین مشخص شد که جنسیت یک عامل مهم و تأثیر گذار است، چنانکه در بالغین مذکر تاب آوری دارای یک اثر مستقیم در مصرف مواد بطور کلی و سن اولین مصرف است، در حالیکه عوامل خطرساز در این مورد اثر مستقیم دارند.

دانلود یک نمونه فایل پایان نامه ارشد رشته مدیریت دانلود رایگان متن کامل یک نمونه فایل پایان نامه ارشد رشته حقوق دانلود رایگان یک نمونه فایل متن کامل پایان نامه ارشد رشته روانشناسی بند دوم: هزینه تعمیرات و نگهداری همان گونه که بیان شد تمامی مالکین باید برای حفظ مملوک زمانی تلاشهای لازم را مبذول دارند. هر یک از مالکین به هنگام انعقاد قرارداد این مطلب را می­دانند که عده­ای دیگر نیز مالک مملوک زمانی شده یا خواهند شد و این را هم می­دانند که هر یک از مالکین، برای اینکه از حقوق خویش بهره­مند شود باید مملوک زمانی محفوظ بماند و یکی از کارهایی که جهت حفظ لازم است پرداخت هزینه­ها می­باشد. زیرا اگر هزینه­ها را پرداخت نکنند، مملوک زمانی به مرور مستهلک و نابود می‌گردد، بنابراین همه آنان این شرط ضمنی را پذیرفته­اند که هزینه­ های لازم را برای نگهداری عین را بپردازند. همچنین می­توان پرداخت هزینه­ها را این گونه توجیه کرد: هر کس که قرارداد بیع زمانی را منعقد می­ کند، به لوازم آن نیز پای بند می­شود. با توجه به اینکه دیگران نیز حق تصرف و انتفاع از عین را در دوره مشخص دارند؛ لذا برای حفظ حقوق دیگران هم که شده است، هر یک از مالکان باید هزینه­ های لازم مانند هزینه­ های آب، برق، گاز، تلفن و … را برای حفظ مال بپردازند.2[223] نکته­ای که می­توان به آن اشاره نمود، این است که با توجه به ماده 306 ق.م.[224] اگر یکی از مالکین زمانی هزینه­هایی را نسبت به مملوک زمانی مصرف نموده باشد، حق مطالبه آنرا از سایر مالکین نخواهد داشت، مگر اینکه قبلاً از آنان اجازه گرفته باشد و یا عدم دخالت یا تأخیر در صرف هزینه­ها، موجب ضرر سایر مالکین گردد. نکته دیگری که لازم است، بیان شود این است که اگر در مقطعِ زمانیِ متعلق به یکی از مالکین، تعمیراتی لازم آید که تأخیر در آن موجب ضرر سایر مالکین گردد، مالک مقطعِ زمانی مربوط نمی­تواند مانع تعمیرات گردد؛ هرچند که مقطعِ زمانی متعلق به وی در مدت تعمیرات مستغرق شود. این مطلب را می­توان از ماده 485 ق.م. که مقرر می­دارد: «اگر در مدت اجاره در عین مستأجره تعمیراتی لازم آید که تأخیر در آن موجب ضرر باشد، مستأجر نمی­تواند مانع تعمیرات مزبوره گردد، اگر چه در مدت تمام یا قسمتی از زمان تعمیر نتواند از عین مستأجره کلاً یا بعضاً استفاده نماید، در این صورت حق فسخ اجاره را خواهد داشت»، برداشت نمود.[225] نحوه اداره­ی مملوک زمانی و پرداخت هزینه­ها معمولاً در قالب دو فرض متصور است؛ در فرضی که نحوه اداره با توافق مالکین باشد و در فرضی که نحوه اداره بدون توافق آنان باشد. در فرض نخست چندین نفر با توافق و شناخت قبلی از یکدیگر مملوک زمانی را خریداری می­نمایند. مواردی وجود دارد که یک شخص توانایی خرید یک مال را ندارد، لذا با اجتماع سرمایه سایرین مالی را تحصیل می­ کنند و در هر مقطع زمانی خاص، هر کدام مالک مال مذکور می­گردد. در همین فرض مواردی را هم می­توان یافت که شخصی مالکِ ملکی گرانبها است، به نحوی که دیگران قادر به خرید آن نیستند، لذا ملک خود را به صورت بیع زمانی به خریداران متعدد واگذار می­نماید و در هنگام واگذاری به تک تک خریداران متذکر می­شود که نحوه اداره مملوک زمانی بر عهده خریداران می­باشد. اداره­ی مملوک زمانی با توافق خریداران امکان پذیر است (مواد 576 ـ 578 ق.م.). بنابراین نحوه پرداخت هزینه­ های نگهداری و تعمیرات بر اساس توافق طرفین خواهد بود. فرض دوم که نحوه­ی اداره بدون توافق مالکین می‌باشد؛ در واگذاری مالکیت زمانی واحد­های ویلایی، مدیریت ویلا با ارائه­ قرارداد الحاق فروش به متقاضیان و با قبول ایجاب خرید تک تک آنها، مالکیت زمانی را واگذار می­ کند و نحوه اداره مملوک زمانی با همان مدیریت ویلاست که مالکیت را به خریداران منتقل نموده است. در چنین مواردی انجام تعمیرات با دریافت هزینه­ های ماهانه یا سالانه از مالکین است. در واقع انتقال مالکیت زمانی به خریداران در فرض مذکور مبتنی بر یک عقد مختلط است. بدین معنا که هنگام واگذاری عین، هم مالکیت زمانی عین در قالب عقد بیع واگذار می­گردد و هم واگذارنده (بایع) اداره مملوک زمانی و نیز ارائه خدمات جانبی را بر عهده می­گیرد.[226] بند سوم : تخریب و بازسازی تمام اشیایی که مورد استفاده انسان قرار می­گیرند به تدریج بقاء خود را از دست داده و از بین می‌روند. برخی از چیزها مانند خوردنیها و آشامیدنیها سریعتر از بین می­روند و برخی دیگر مانند اتومبیل، هواپیما، میز و … دیرتر از بین می­روند. ساختمان نیز از جمله اشیایی است که دیر از بین می­رود. اما همین اشیاء نیز بالاخره روزی از بین خواهند رفت. اگر ساختمانی دارای مالک واحد باشد بازسازی آن به آسانی انجام خواهد یافت.[227] اما در مواردی مانند مالکیت مشاع و بیع زمانی که مالکین متعدد وجود دارند، بازسازی امری دشوار خواهد بود. در چنین مواردی مطابق ماده 13 قانون تملک آپارتمانها، وجود یکی از دو شرط، یعنی پایان عمر مفید ساختمان و یا فرسودگی کلی ساختمان که بیم خطر یا ضرر مالی و جانی برود؛ لزوم بازسازی ساختمان را موجه می­سازد. اصطلاح «عمر مفید» را قانون تعریف ننموده است، ولی می­توان این گونه تعریف نمود: «از گذشتن مدت زمانی از احداث ساختمان که دیگر افاده­ی مقصود برای سکونت یا محل کار نمی­دهد». به عبارت دیگر، هر چند ساختمان قابل استفاده است اما مدت زمانی از ساختمان آن گذشته که دیگر کارآیی لازم را برای استفاده ندارد و در شرفِ فرسودگی است. در چنین صورتی قانون تحت شرایطی بازسازی آنرا مجاز شمرده و مالکین می­توانند آنرا تخریب و از نو بسازند.3[228] یکی دیگر از مواردی که بازسازی ساختمان را موجه می­سازد «فرسودگی کلی» است. البته «فرسودگی کلی»­ای مقصود قانونگذار است که با قید «بیم خطر یا ضرر مالی و جانی» همراه باشد. بنابراین اگر ساختمان دچار فرسودگی کلی شود، ولی بیم خطر یا ضرر جانی و مالی نداشته باشد، نمی‌تواند از موارد و مصادیق بازسازی باشد. تشخیص اینکه بازسازی ساختمان در اثر عمر مفید ساختمان و یا فرسودگی کلی نیاز به بازسازی دارد، بر عهده­ مالکین است. در صورتی که اکثریت مالکین با این امر مخالفت نمایند، بدیهی است که بازسازی امکان ندارد، ولی اگر اکثریت موافق بازسازی باشند، در این صورت رأی اقلیت قابل اعتنا نیست. اگر چه در مورد بیع زمانی قانون خاصی وجود ندارد، اما جاری بودن ماده مذکور در قرارداد بیع زمانی عقلایی به نظر می­رسد و ملاکهایی که در این ماده برای بازسازی وجود دارد، در قرارداد مذکور نیز وجود دارد؛ بنابراین در صورت وجود یکی از دو شرط ماده 13 در مملوک زمانی، می­توان آنرا بازسازی نمود. مبحث دوم حدود اختیارات مالکین با اشخاص ثالث در بیع زمانی با توجه به اینکه خریداران در قرارداد بیع زمانی مالک یک عین در زمانهای متفاوت هستند، حدود اختیارات آنان با فروشنده و اشخاص ثالث دیگر جای بررسی جامعی را دارد. به همین دلیل در گفتار اول این مبحث روابط مالکین با فروشنده بررسی می­گردد و در گفتار دوم نیز روابط مالکین با اشخاص ثالث دیگر بررسی می­شود. گفتار اول: روابط مالکین با فروشنده در عقد بیع، مبیع با ثمن مبادله می­شود، لذا منطقی است همچنان که بایع ملزم به تسلیم مبیع می‌شود، مشتری نیز ملزم به تأدیه ثمن باشد (بند 4 ماده ی 362 ق.م.). تأدیه ثمن در قرارداد بیع زمانی نیز مانند سایر بیعها است و هیچ تفاوتی با آنها ندارد. زیرا به تعداد معاملات، ثمن وجود دارد و هر خریدار باید ثمن قراردادِ خویش را تأدیه نماید. آنچه جای بحث دارد، تسلیم مملوک زمانی است، با این توضیح که در قرارداد مذکور فروشنده مبیع واحد را به چندین نفر منتقل می­ کند و در نتیجه هر یک از خریداران، مالکیت یک مال را برای زمان محدود و مشخص به دست می­آورند؛ لذا راجع به یک مال، مالکین متعدد وجود دارد که مالکیت و حق انتفاع آنان از مبیع محدود به زمان معین است. حال در این گفتار به دنبال پاسخ گویی به این پرسش هستیم که آیا به صرف اینکه فروشنده مبیع را تسلیم خریدار اول نمود، دیگر نیازی نیست که آنرا به خریداران دیگر تسلیم نماید و خریدار اول باید به خریدار دوم تسلیم نماید و به همین نحو تا خریدار آخر و یا اینکه وی ملزم است مبیع را جداگانه به تک تک خریداران تسلیم نماید؟ برای پاسخ­گویی به این پرسش لازم است که ابتدا با مفهوم تسلیم و مباحث مرتبط با آن آشنا شویم.