نظر به اینکه داده های ذخیره شده در سیستم های پردازش داده، دیگر توسط انسان ها مبادله نمی شود و این عمل را دستگاه انجام می دهد، مجرم نیز به منظور رسیدن به هدف خود در تغییر اطلاعات روش جدید اتخاذ می کند. بدین ترتیب یکی از تفاوت های اصلی بین کلاهبرداری رایانه ای با سنتی آشکار می شود. برای درک این تفاوت لازم است رایانه را به عنوان یک سیستم پردازش داده ها تلقی کرد. داده هایی که باید پردازش شوند و نیز روش مورد نیاز برای پردازش توسط مرتکب «از طریق برنامه و دیگر اطلاعات اضافی وارد شده توسط صفحه کلید» به سیستم وارد می شود و سیستم بطور خودکار نتایج پردازش را نشان می دهد. مجرم می تواند از ابتدا داده های نادرست به کامپیوتر وارد کند «دستکاری اطلاعات ورودی» یا در پردازش صحیح کامپیوتر دست ببرد و یا متعاقباً نتایج صحیح را که کامپیوتر نشان می دهد تحریف کند. اغلب دستکاری های کامپیوتری کشف شده از نوع دستکاری اطلاعات ورودی است. این نوع دستکاری را می توان از طریق اضافه کردن، حذف، تغییر، تعویض اطلاعات ورودی یا ارسال آن به محل نامناسب مرتکب شد. مبحث ششم – تفاوت به اعتبار مرتکبان مجموعه مطالعات تجربی انجام شده در این زمینه اجمالاً نشان می دهد که درصد بیشتر مرتکبین این جرم همان کارمندان شرکت ها و موسسات زیان دیده می باشند. به علاوه اغلب مرتکبین شناسایی شده، در زمینه پردازش داده ها هیچ مهارتی ندارند و تعداد پرونده هایی که یک حرفه ای به سوء استفاده از مهارت خویش در تحلیل سیستم ها و برنامه نویسی مرتکب جرم گردیده در مقام مقایسه نسبت به کل مرتکبان کم می باشد. اما علی رغم این امر نمی توان بدین سئوال با قاطعیت پاسخ داد که آیا تحلیلگران سیستم در مقایسه با دیگران کمتر مرتکب جرم می شوند یا اینکه کشف دستکاری های آنها بسیار مشکل تر است. مضافاً نتایج حاصل از این مطالعات مبین این امر است که انگیزه مجرمانه در بیشتر این پرونده ها کسب منفعت مالی می باشد. (سالاری، 1393، 268) مبحث هفتم-تفاوت از جهت مجنی علیه بدین توضیح که در کلاهبرداری سنتی فردی که در استعمال وسایل متقلبانه مورد فریب واغفال واقع می شود انسان است .در صورتی که در کلاهبرداری رایانه ای در بدو امر ونگاه اولیه می تواند مجنی علیه آن یک دستگاه می باشد لذا این سوأل مطرح می شود که آیا اساساً یک ماشین یا دستگاه الکترونیکی قابلیت فریب خوردن را دارد یا اینکه تحقق فریب مستلزم وجود یک ذهن بشری است ؟ برخی به منظور شمول حکم کلاهبرداری نسبت به موضوع امر مبادرت به وضع قوانین جدید نموده ،بعضی دیگر هم با توسل به اصلاح یا تفسیر موسع تری از قوانین خود استدلال کرده اند که دراین قبیل موارد اعمال متقلبانه آگاهانه وعمدی که نسبت به یک دستگاه به منظور تحصیل منافعی اعم از مادی یا معنوی صورت می پذیرد موجب ایجاد زیان واقعی یا زیان محتمل نسبت به منافع اقتصادی صاحب یا صاحبان حق می گردد که نهایتاً یک شخص حقوقی یا حقیقی است. لذا توسل بدین اعمال متقلبانه که می تواند صاحبان حقوق را از استیفای آن محروم کند حسب مورد موجب تحقق بزه کلاهبرداری یا شروع به آن خواهد شد. مبحث هشتم – تفاوت از حیث نتیجه بدین شرح که اجمالاً نتیجه جرم کلاهبرداری سنتی به عنوان یک جرم مقید بر اساس آنچه سابقاً گذشت تحصیل مال است در حالی که نتیجه جرم کلاهبرداری رایانه ای همواره مال به مفهوم مصطلح و مضیق آن نبوده و می تواند منافع معنوی و خدمات باشد. بخش دوم – تفاوت کلاهبرداری رایانه ای و اینترنتی در خصوص قائل شدن تفاوت بین کلاهبرداری رایانه ای با کلاهبرداری اینترنتی اتفاق نظر وجود ندارد. برخی با توجه به سابقه وجودی هریک قائل به تفارق شده و اجمالاً چنین استدلال نموده اند که قبل از وجود اینترنت کامپیوتر وجود داشته و کامپیوتر نسبت به اینترنت مفهومی قدیمی تر دارد و به تدریج اصطلاح کلاهبرداری رایانه ای به کلاهبرداری اینترنتی تغییر یافت. بعضی دیگر ضمن استدلال به نحو مذکور اظهار می دارند کلاهبرداری اینترنتی همان کلاهبرداری رایانه ای یا کامپیوتری است. زیرا که با وجود آمدن اینترنت قلمرو جرایم رایانه ای توسعه یافت به گونه ای که می توان گفت کلاهبرداری کامپیوتری(رایانه ای) در مفهوم آن شامل کلاهبرداری نوع اخیر(اینترنتی) نیز        می شوند و به عبارت دیگر کلاهبرداری اینترنتی مصادیق خاصی از کلاهبرداری رایانه ای محسوب        می گردد که بین این دو از نظر منطق عموم و خصوص مطلق ایت یعنی هر کلاهبرداری اینترنتی، یک نوع کلاهبرداری رایانه ای تلقی می شود در صورتی که عکس آن صحیح نمی باشد و هر کلاهبرداری کامپیوتری یک کلاهبرداری اینترنتی محسوب نمی گردد، اما به لحاظ وحدت ماهیت وجودی هر دو قسم به عنوان یک جرم معرفی و شناخته می شوند و به همین لحاظ دو اصطلاح مذکور بجای یکدیگر استعمال می گردند. بخش سوم – شباهتهای کلاهبرداری رایانه ای با کلاهبرداری سنتی در شرایط عادی وقتی کسی مرتکب جرم می شود، اعم از اینکه به تنهایی عمل مجرمانه را انجام دهد یا با همکاری دیگران، هم خود دارای مسئولیت جزایی است و هم همکاری کنندگان با او مسئولند. این شرایط عادی را قانون معین می کند، بدین شرح که بزهکار از عقل متعارف بهره می برد، به توانایی جسمی و روانی رسیده، در اجرای جرم قاصد و مختار بوده و عملی که انجام داده مورد نهی مقنن قرار گرفته است، اعم از اینکه این اعمال در مسیری که مجرم حرکت کرده به انتها رسیده و یا در نیمه راه متوقف مانده باشند. در این جا ما به بررسی وجوه اشتراک بین کلاهبرداری موضوع ماده 741 بخش تعزیرات و جرم کلاهبرداری می پردازیم. مبحث اول – وجه اشتراک در مباشرت نحوه تنظیم قوانین جزایی براساس مفهوم موضوعی جرم است و لذا می توان گفت مباشر مادی جرم به کسی اطلاق می شود که شخصاً اعمال مادی تشکیل دهنده جرم را انجام دهد و قصد خود را عملی می سازد و جرم را یا شروع می کند، و یا آن را تا به انتها انجام می دهد در باب کلاهبرداری رایانه ای ماده 741 و جرم کلاهبرداری نیز به همین شکل است که مباشر با توسل به وسایل متقلبانه و از طریق حیله و نیرنگ سعی در بردن مال غیر دارد.