بخش یازدهم- ترکیبات شیمیایی آلی (آزمایش): سومین بخش از سری مجموعه ترکیبات شیمیایی آلی، روش آزمایش اسباب‌بازی‌ها و مواد به کاررفته آنها را برای اعمال محدودیت‌های بخش نهم مشخص می‌کند. همان‌گونه که ذکر شد، محدودیت‌های فوق بر طرح‌های وسایل بازی هم اعمال می‌شود و در صورتی که طرح وسیله توسط قوانین مربوط به مالکیت فکری طرح صنعتی قابل حمایت باشد، می‌بایست الزامات ذکرشده در آن لحاظ گردد.حمایت از طراحی و اختراعات اسباب‌بازی‌ها به چالشی بزرگ برای صنعتی اسباب‌بازی تبدیل شده است. تولید و عرضه اسباب‌بازی‌های تقلبی مسأله‌ای جهانی است و آمار و ارقام ارائه‌شده توسط اتحادیه اروپا حکایت از نقض حق گسترده در این زمینه دارد. این امر نه تنها در روند رشد و نوآوری در صنعت اسباب‌بازی اختلال ایجاد می‌کند، بلکه تهدیدی جدی برای سلامت و جان کودکان نیز محسوب می‌شود. اما حمایت از حقوق مالکیت فکری اسباب‌بازی‌ها به‌طور کلی در اروپا جایگاه ویژه‌ای دارد. صنایع اسباب‌بازی اروپا (TIE)، تقلب و عدم احترام به حقوق مالکیت فکری در این صنعت و نیز عدم رعایت مقررات مربوط به ایمنی را دو تهدید بزرگ برای سلامت کودکان تلقی می‌کند. این نهاد در مورد اثرات سوء محصولات تقلبی بر سلامت کودکان عمیقاً ابراز نگرانی کرده است. بنابراین تلاش دارد تا از طریق اجرای مقررات حقوق مالکیت فکری در مورد اسباب‌بازی‌ها، با این نگرانی مقابله کند. برخی از محصولات و اسباب‌بازی‌ها چنان چیره‌دستانه کپی می‌شوند که قادر هستند از بند تمام مقررات حافظ حقوق مالکیت فکری مانند مقررات مربوط به حق اختراع، حق بر طرح صنعتی و حق بر علائم تجاری بگریزند. بدین ترتیب، مصرف‌کنندگان هم در تشخیص آنها از محصولات اصلی فریب خورده و دچار اشتباه می‌شوند. به همین دلیل، وسایل بازی کودکان قبل از انجام فرایند ثبت اختراع و یا طرح آنها، تحت یک نظام مستحکم جستجو و آزمایش قرار می‌گیرند تا از مناسب بودن و عدم مخاطره‌آمیز بودن آنها برای سلامت کودکان اطمینان حاصل شود. این آزمایش‌ها شامل برخی از معیارهای استاندارد مانند نداشتن قطعات کوچک و به کار نرفتن وسایل و مواد سمی و خطرناک در آنها می‌باشد. اثر منفی دیگر تقلب در صنعت اسباب‌بازی این است که این امر انگیزه تولیدکنندگان برای به‌کارگیری خلاقیت در وسایل بازی کودکان و سرمایه‌گذاری در این بخش را تضعیف می‌کند. 4-1-1-2- در حقوق آمریکا در حقوق آمریکا قوانین بسیار مهم و خوبی در زمینه حمایت از کودکان در برابر خطرات ناشی از مجاورت با طرح‌های صنعتی و اختراعات وجود دارد. در این بخش، این نظام حقوقی را در دو قسمت وسایل مورد استفاده کودکان و نیز سایر محصولاتی که کودکان ممکن است در مجاورت آنها قرار گیرند، مطالعه می‌کنیم.   4-1-1-2-1- در مورد وسایل بازی، وسایل نگهداری و دیگر وسایل مورد استفاده کودکان مخترعان و طراحان منشاء و خاستگاه ایده‌ها و محصولات جدید هستند، اما ورود آنها به حیطه صنعت و بازار می‌تواند برای آنها چالش‌برانگیز باشد. برای آغاز کار به‌عنوان یک مخترع یا طراح اسباب‌بازی‌ها، کاملاً عاقلانه است که مخترعان یا طراحان، از شرایط خود و نیز شرایط محصولشان ارزیابی صادقانه‌ای داشته باشند و از خود بپرسند که: آیا انگیزه و اعتماد به نفس کافی برای ورود به این عرصه را دارند؟ آیا قادر هستند با موانع مرتبط با تجارت از قبیل رقابت‌های سنگین، انتقادات و رد طرح‌ها و اختراعات خود مواجه شوند؟ آیا زمان، منابع و تعهد لازم برای به‌راه‌اندازی یک خط محصول جدید اسباب‌بازی را دارند؟ و بالاخره اینکه آیا خود آنها و محصولشان از نظر قانونی مورد حمایت هستند؟ برخی از مخترعان خطرات ناشی از کار خود را می‌پذیرند و به طور تمام وقت به طراحی و اختراع می‌پردازند و برخی دیگر این کار را به عنوان سرگرمی یا شغل جانبی انجام می‌دهند. البته سؤالات مرتبط با صنعت و نظام اختراعات هم هستند که باید به آنها پاسخ داده شود: آیا این ایده، ایده‌ای جدید و قابل عرضه به بازار است؟ آیا این ایده فروش خواهد داشت و به صرفه خواهد بود؟ و آیا این محصول برای کودکان ایمنی لازم را دارد؟ به‌عبارت بهتر، آیا معیارهای قوانین مرتبط با ایمنی و استانداردهای لازم را تأمین خواهد کرد یا خیر؛ ایمنی برای توسعه و تولید اسباب‌بازی‌ها بسیار اساسی است. در آمریکا تمام اسباب‌بازی‌ها باید برای تطابق با طیف وسیعی از مقررات مورد آزمایش قرار ‌گیرند. لزوم رعایت مقررات فدرالی و ایالتی، دسترسی به بازارهای خارجی را برای تولیدکنندگان سخت‌تر می‌کند. بسیاری از کارآفرینان و تولیدکنندگان تمایل دارند به بازارهای بیشتری دست پیدا کنند، اگرچه تطابق محصولات با قوانین کشورهای مختلف وقت زیاد و هزینه سنگینی را طلب می‌کند. تمام اسباب‌بازی‌های تولیدشده برای کودکان 12 ساله و کمتر باید الزامات ایمنی فدرال آمریکا را رعایت کنند. در سال 2008 کنگره قانون ارتقاء ایمنی مصرف‌کنندگان محصولات (CPSIA) را با تعیین و الزام استانداردهای ASTM F963 برای اسباب‌بازی‌ها تصویب نمود. این قانون فراگیرترین قطعه پازل قانونگذاری فدرال برای صنعت اسباب‌بازی از زمان تصویب قانون ایمنی مصرف کنندگان کالاها – که در همین بخش به بررسی آن خواهیم پرداخت – در سال 1972 است. قانون ارتقاء ایمنی الزامات متعددی را برای اختراع و طراحی محصولات به‌ویژه در مورد موادی که در ساخت اسباب‌بازی‌ها به کار می‌روند، تعیین کرده است. این الزامات باید در زمان طراحی و یا ابداع وسایل بازی کودکان، توسط مخترعان و طراحان مورد توجه و رعایت قرار گیرند، چرا که در غیر این صورت، روند ثبت طرح یا اختراع آنها با مشکل مواجه خواهد شد. طراحان و مخترعان اسباب‌بازی‌ها اغلب همکاری تنگاتنگی با کمیته‌های تشخیص استانداردهای اسباب‌بازی را دارند تا بتوانند اطلاعات لازم را از والدین، روان‌شناسان، معلمان و متخصصان رشد کودک جمع‌آوری کنند و بفهمند که از لحاظ یادگیری، جسمی و شناختی، چه سنینی برای بازی با کدام اسباب‌بازی‌ها مناسب هستند. آنها ممکن است کودکان را در آزمون‌های کنترل‌شده‌ای مورد مشاهده قرار دهند تا نحوه بازی آنها را ارزیابی کرده و از این طریق، پایایی و تطابق سنی محصولات مختلف با آنها را تعیین نمایند. بسته‌بندی محصولات نیز برای حمایت از کودکان باید به درستی انجام شود که هم حاوی برچسب‌های هشداردهنده بوده و هم نشانی محل و تاریخ تولید را در بر داشته باشد. اگر این الزامات رعایت نشود، محصول برای تکمیل و رفع نقص عودت داده خواهد شد. آزمایش‌ها به نوع، مواد تشکیل‌دهنده و الزامات دیگر بستگی دارد. به‌طور کلی، محصول از نظر تطابق با معیارهای ذیل مورد بررسی قرار می‌گیرد: اول- از نظر شیمیایی: اسباب‌بازی‌ها از نظر داشتن فلزات سنگین مانند سرب مورد آزمایش قرار می‌گیرند. به طور سنتی، هر ماده‌ای در اسباب‌بازی از نظر قابلیت خراشیده شدن و حل شدن و ترکیب شدن مواد شیمیایی مورد بررسی قرار می‌گیرند. به‌علاوه، برخی از آزمایشگاه‌ها از روش نوین X-RAY فلورسین استفاده می‌کنند که به آنها اجازه می‌دهد با سرعت و دقت بالاتری به