عرفی شدن ماده 3 مشترک عهد نامه های چهارگانه ژنو

موسسه حقوق بین­الملل در اجلاس برلین مورخ 1999 اعلام داشت که ماده 3 مشترک ( در مورد رعایت حقوق بشردوستانه در مخاصمات غیر بین ­المللی ) .«اصول بنیادین حقوق بین­الملل بشر دوستانه» است. دادگاه بین ­المللی برای یوگسلاوی سابق در رای تادیچ (1995) نیز اعلام داشت که ماده 3 مشترک، ساز و کار برای دعوت طرفهای متخاصم در این نوع مخاصمات ، به قبول رعایت بقیه مقررات عهدنامه­های ژنو می­باشد. ( بند 103) .

 عرفی شدن پروتکل شماره دو

دادگاه یوگسلاوی در رای تادیچ اعلام داشت که اکثر مقررات پروتکل شماره دو الحاقی به عهد نامه های چهارگانه ژنو جنبه عرفی پیدا کرده است ( بند 117 رای مورخ 1995).

تدوین اصول راهنمای مربوط به حق بر کمکهای بشردوستانه

موسسه حقوق بشردوستانه در اجلاس آوریل 1993، اصول راهنمای مربوط به حق بر کمکهای بشردوستانه را تدوین و منتشر نمود.

 جهانی شدن عهدنامه­های ژنو

برای اولین بار در تاریخ معاهدات بین ­المللی ، در 21 اوت 2006، عهدنامه­های ژنو به یک پذیرش جهانی رسید. این موفقیت به دنبال الحاق جمهوری نائورو و جمهوری مونته نگرو به آنها حاصل شد.

 الزام کشورها به عدم شناسایی اعمال ناقض حقوق بشردوستانه

دیوان بین ­المللی دادگستری در رای دیوار حائل، ساخت دیوار را عملی نامشروع و غیرقانونی قلمداد کرد و کلیه کشورها را ملزم دانست که این وضعیت را که در جهت نقض حقوق بشردوستانه ایجاد شده، به رسمیت نشناسند و حمایت و کمک نکنند.

 عرفی شدن عهد نامه چهارم لاهه 1907

دیوان در رای دیوار حائل اعلام نمود که عهد نامه چهارم لاهه جنبه عرفی پیدا کرده و توسط مقررات عهد نامه چهارم ژنو کامل شده است.

 قاعده استاپل و حقوق بشردوستانه

دیوان در رأی دیوار حائل اعلام نمود که اسرائیل به دفعات اعلام داشته که عملاً  و به طور کلی مقررات حقوق بشردوستانه مقرر درعهدنامه چهارم ژنو را در سرزمینهای اشغالی فلسطین اجرا می کند. بنابراین اکنون نمی­تواند موضع خلاف آن اتخاذ نماید.[51]