اما بسیاری از دولت‌ها خصوصا در کشور‌های در حال توسعه، بدون دسترسی به وسائل اجرایی قادر به انجام سیاست‌ها و تعهدات خود نیستند. بسیج منابع مالی کافی، دسترسی به فناوری‌های پیشرفته و مناسب، آموزش مردم و مسئولین، تبادل اطلاعات، همکاری و مشارکت کلیه دستگاه‌های دولتی و اقشار جامعه، و ظرفیت سازی به لحاظ ساختاری و نیروی انسانی جزو وسایل اجرایی محسوب می‌گردد که فراهم آوردن آن‌ها در سطوح ملی و بین المللی ضروری می باشد. اتخاذ تصمیمات و سیاست گذاری در سازمان ملل متحد و یا سایر نهادهای مربوطه بین المللی در زمینه ابعاد مختلف توسعه پایدار بایستی همراه با تأمین وسائل اجرایی باشد. در‌ این رابطه کشورهای توسعه یافته باید تعهدات بیشتری را بپذیرند و به کشورهای در حال توسعه در زمینه‌های برنامه‌ریزی و اجرا کمک نمایند. تجربه ثابت کرده و عقل جمعی حکم می‌کند که در‌ این دهکده جهانی کشورهای مختلف، صرف نظر از مساحت و موقعیت جغرافی شان، از اقدامات توسعه‌ای و وضعیت‌های زیست محیطی یکدیگر متأثر می‌گردند و از ‌این رو دولت‌‌ها راهی جز همکاری و مشارکت برای تحقق اهداف توسعه پایدار ندارند. امید است که جامعه بین المللی طی اجلاس های آتی کمیسیون توسعه پایدار سازمان ملل با تصویب تصمیماتی صحیح و قوی گام موثر دیگری در تعیین سیاست‌های ملی، منطقه‌ای و بین المللی پیرامون موضوعات در دستور کار خود بردارد و با کمک آن کلیه دولت‌‌ها خصوصا دولتهای کشورهای در حال توسعه بتوانند از فرصت‌‌ها بهتر استفاده نموده به مقابله مؤثرتر با چالشهایی که با آن روبرو هستند بپردازند. منابع و مآخذ الف) منابع فارسی 1-کتب -انصاری، محسن،(1379)، جایگاه و نقش محیط زیست در برنامه های توسعه جمهوری اسلامی ایران و مقایسه آن با برنامه های قبلی. – بنان، غلامعلی، بی تا، محیط زیست انسان و جلوگیری از آلودگی آن . – بیک زاده، ابراهیم، (1380)، جزوه درسی حقوق بین الملل عمومی 1، انتشارات دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، تهران. – تقی زاده انصاری، مصطفی، (1384)،حقوق محیط زیست در ایران، انتشارات سمت، تهران. -حبیبی، محمد حسن، 1384 ، حقوق محیط زیست، جلداول، انتشارات دانشگاه تهران. – رادکلیف، مایکل ،(1374)، توسعه پایدار ، ترجمه حسن نیر ، تهران ، وزارت کشاورزی – طبیبی، سید جمال، ملکی، محمدرضا،(1382)، برنامه ریزی انتشارات مؤلفین. – عسکری ، پوریا و وکیل ، امیرساعد ، (۱۳۸۴ )، نسل سوم حقوق بشر ـ حقوق همبستگی ، مجد ، تهران – فیروزی، مهدی،(1384)، حق بر محیط زیست، تهران، انتشارات جهاد دانشگاهی – قوه قضاییه، مجموعه مقالات نخستین همایش حقوق محیط زیست، انتشارات برگ زیتون، تهران، 1384، – قایی، بهمن، (1374)، حقوق بین الملل دریاها و مسائل ایران، کتابخانه گنج دانش، تهران. – کاشیان و ارغند،بی تا، همکاری بین الملل، از حقوق بین المللی تا حقوق بین الملل محیط زیست. – کیس، الکساندر چارلز و دیگران،(1384)، حقوق محیط زیست، جلد اول، ترجمه محمد حسن حبیبی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ دوم. – محسن‌زاده، احمدعلی و دیگران، حقوق محیط زیست (نظریه ها و رویه ها)، تهران: خرسندی، چاپ اول.