در ایران البته به این مشخصی، مقررات اطلاعات زنبورستان وجود ندارد و تنها در این حد که در دفترچه زنبورداری قید می­شود که زنبوردار مالک چند کندوی زنبور می­باشد. شیوه­ی آماری و اطلاعاتی، این دو نظام قضایی، در این موارد اجرایی، به طور یکسان نمی­باشد. همانطور که ملاحظه می­شود در آمریکا کوچکترین جزئیات ثبت می­شود اما در ایران کم­تر به این موارد پرداخته شده و یکی از دلایلی که  اموال زنبورداران در ایران، به راحتی به سرقت می­رود و زنبوردار چاره­ای جز سکوت ندارد، همین دلیل است. 4) برچسب زنی تجهیزات زنبورستان مشخص کردنِ تجهیزات زنبورستان که از عوامل پیش­گیرانه­ی سرقت کندوها یا تقلب می­باشد، موضوع مواد 131.061 الی 131.065 قانون تگزاس در این مورد است. تجهیزات و کندوهای زنبورستان باید به طور واضح و نازدودنی­ای توسط بازرس مارک بخورد که شامل نام و آدرس مالک یا علامت تجاری که بر اساس ماده 131.064به ثبت رسیده، باشد[26].

ب: گواهی­نامه سلامت

لزوم صدور گواهی­نامه سلامت زنبورستان جهت فروش آن و اظهارنامه­ی زنبوردار در تایید چگونگی پرورش زنبورعسل(Burger, 2003)، در قوانین ایالات بسیار به آن پرداخته شده است. بر اساس ماده­ی 131.023 قانون ایالت تگزاس، فروش ملکه، جمعیت زنبور، بچه زنبور، کندوی حاوی زنبور امکان ندارد، مگر با ارائه­ گواهینامه­ی صادره توسط بازرس مبنی بر تایید سلامت زنبورستان که از زمان بازرسی 12 ماه بیش­تر نگذشته باشد؛ یا ارائه­ اظهارنامه­ای که خودِ زنبوردار آن­را صادر می­ کند مبنی بر این­که زنبورستانش عاری از هرگونه بیماری است. در ایران گواهی سلامت از ملزومات انتقال زنبورستان از استانی به استان دیگر است که بر اساس قانون برنامه­ی کوچ می­بایست گواهی بهداشتی واحد زنبورداری، از شبکه­ی دامپزشکی شهرستان محل فعالیت.[27]… صادر شود.

ت: گواهی بازرسی

در ماده 131.043 قانون تگزاس، از کسب گواهی بازرسی صحبت کرده: «لزوم کسب گواهی بازرسی از بازرس توسط زنبوردار جهت تایید سلامت زنبورستان، تجهیزات، گرده­ی گل یا عسل. هم­چنین پرداخت حداقل دستمزد قید شده در گواهی­نامه را نیز متذکر شده. با یادآوریِ این نکته که، بازرسی مجدد، دستمزد مجدد را به همرا دارد. » (Burger, 2003)، اما مستقیما از موارد کاربرد آن در این ماده، چیزی نگفته. البته متعاقبا در مواد بعدی به موارد کاربرد آن برمی­خوریم که در فروش، انتقال، استفاده از دارو و … مورد استفاده قرار می­گیرد. در ایران، وجود بازرس جهت تایید سلامت زنبورستان­های یک منطقه، در مقررات مربوط به زنبورداری تعریف نشده است[28] و این فقدان در شرایطی است که بسیاری از زنبورداران، بصورت سنتی به امر زنبورداری مشغول هستند و نهایت آموزش و آگاهی آن­ها، به چند جلسه کلاس آموزشی جهاد کشاورزی محدود می­شود، که قریب به اتفاقِ آن­ها با هدف دریافت دفترچه­ی زنبورداری، جهت دریافت تسهیلات مالی و کالا حضور به هم می­رسانند. این مطلب کاملا واضح و مبرهن است که وجود بازرس قانونی جهت نظارت بر امور زنبورداری –از نحوه­ی استقرار زنبورستان و شیوه­ی خوراک دادن به زنبورها گرفته تا زمان و نحوه­ی عسل­گیری- از بروز بسیاری از تخلفات و انحرافات در شغل زنبورداری جلوگیری می­ کند و افراد می­توانند با اطمینان خاطر بیش­تری عسل را خریداری کنند. در واقع یک سیاست کنشی که در پیش­گیری از بسیاری از تخلفات و انحرافات نقش موثری را ایفا می­ کند، می ­تواند تعیین بازرس در چرخه­ی صنعت زنبورداری باشد؛ که متاسفانه این خلا در سیاست جنایی تقنینی ایران، عامل بروز و ارتکاب بسیاری ناهنجاری و تخلفات و بعضا جرایم، در این زمینه شده است.

ث) صدور مجوز صادرات و واردات

در دو حالت این امکان وجود دارد که زنبور مجبور به جابجاییِ کندوهای خود زمکانی به مکان دیگر شود که در واقع، زنبورستان جدیدی را جهت ادامه­ی فعالیت خود انتخاب می­ کند؛ یک مورد زمانی است که زنبورداری تعدادی کندوی جدید خریداری می­ کند و مورد دوم زمانی است که به جهت تغییر فصل و لزوم تغییر ییلاق به قشلاق، زنبوردار را ناگزیر به جابجایی می­ کند. فروش و یا تمهید مکان مناسب­تر برای استقرار زنبورستان، لزوم حمل و انتقال کندوها را به همراه دارد و اگر این انتقال از منطقه­ای به منطقه­ی جغرافیایی دیگر باشد، احتیاج به مجوز مخصوصی دارد که هر یک از دو کشور مورد بررسی، قوانین خاص خود را دارد. لزوم کسب مجوز جهت صادرات زنبورستان به خارج از ایالت یا به استان دیگری در همان ایالت، از اموری است که قوانین ایالتی به طور مفصل به آن پرداخته­اند. مگر افرادی که از 12 کندو کمتر دارند. هم­چنین جهت واردات کندو کسب مجوز لازم است با این تفاوت که استثنای مذکور برای صدور وجود ندارد[29] ( Burger, 2003). ماده­ی 043,131، بند (e) مقرر می­دارد که مقررات مربوط به صادرات، در مورد واردات اجرا نمی­ شود و استثنائاتی که در بخش صادرات وجود دارد، مشابهِ آن­ها در مورد واردات وجود ندارد. در ایران، به موجب ماده­ی 3 برنامه­ی کوچ و ضوابط استقرار زنبورستان­ها ، انتقال زنبورستان، که از استانی به استان دیگر صورت می­گیرد، طی مراحل اداری به ثبت می­رسد. در واقع طی 7 مرحله، به متقاضی مجوز انتقال زنبورستان، به مکان مورد درخواست داده می­شود. که طیِّ این 7 مرحله به این ترتیب است: « 1) زنبوردار درخواست کتبی خود به همراه گواهی بهداشتی واحد زنبورداری از شبکه دامپزشکی شهرستان محل فعالیت، مبنی بر سلامتِ واحدِ تولیدی را یک ماه قبل از مهاجرت برای صدور مجوز مهاجرت به مدیریت جهادکشاورزی شهرستان مبداء ارائه می نماید. تبصره: درمواقع اضطراری و بروز بحران، حداکثر درمدت یک هفته باید درخواست زنبوردار برای صدور مجوز مورد بررسی قرار گیرد. 2) مدیریت جهادکشاورزی شهرستان مبدأ، زنبوردارِ متقاضیِ مهاجرت را با تعیین مقصدِ مهاجرت، به معاونت بهبود تولیدات دامی استان، معرفی می­نماید. 3) معاونت بهبود تولیدات دامی استان مبدأ، زنبوردارِ متقاضیِ مهاجرت را باتعیین مقصد مهاجرت، به معاونت بهبود تولیدات دامی استان  مقصد، معرفی می نماید.