هنگام مقایسه بین نشانگرها اگر فرزند،حتی در یک ناحیه با پدر یا مادر فرضی تفاوت داشته باشد، رابطه خویشاوندی تأیید نمی شود. درصد خطای این آزمایش  بسیار ناچیز (میزان خطا≈ ^19-10  × 2/7 ) است(فاضل،1388،ص10) در پزشکی قانونی ابتدا گروه های خونی مادر، فرزند و پدر احتمالی را بررسی میکنند؛ اگر هیچگونه عدم تجانسی بین پدر احتمالی و فرزند مشاهده نشد، «ابوت» را نمی توان رد کرد، لذا مرحله بعدی، انجام آزمایشی دیگری  بر روی خون مادر، فرزند و پدر احتمالی است که در این صورت اگر باز هم هیچگونه عدم تجانسی بین پدر احتمالی و فرزند مشاهده نشود، آزمایش انگشتنگاری ژنتیکی را انجام میدهند.(علیا، 1389 ، ص 8) در هر یک از این راه حل ها همواره مواردی از اثبات یا رد ابوت وجود دارند که به طور قطع میتوان بر آنها اظهارنظر نمود (صبوری، 1386 ، ص 28 )با اینحال، نتایج این آزمایشها در سایر موارد هیچ گاه به 100 % نمیرسد؛ علت این است که برای رسیدن به یک نتیجه 100 % لازم است کل مردان جهان مورد آزمایش قرار گیرند تا با تکمیل جامعه آماری بتوان به نتیجه یقینی دست یافت. معالوصف، وجود احتمال بالاتر از 99% بیانگر آن است که رابطهای فیمابین کودک و پدر احتمالی وجود دارد که امکان وجود آن با شخص دیگری با این مقدار تقریب ژنتیکی تقریباً محال است و این مسأله عملاً به مفهوم اثبات رابطه ابوت است.(Genetic connections , 2012) ژن ها در مولکول DNA هر فرد با نظم خاصی قرار گرفته اند که مختص همان فرد است. ترتیب توالی اجزای تشکیل دهنده ژن ها از فردی به فردی دیگر متفاوت و در هر فرد خاص خود او است. بنابر این در صورت شناسایی و مطالعه قسمت های خاصی از مولکول DNA و ژن های موجود در آن و نظر به اینکه فرمول ژنتیکی و طرز قرار گرفتن اجزای تشکیل دهنده ژن ها در هر فرد از الگوی خاصی تبعیت می کند، امکان شناخت هویت یک فرد با مطالعه ساختمان DNA او وجود خواهد داشت. همانگونه که اثر انگشت، خاص فرد است، DNA هم خاص خود او خواهد بود.[15] از دو رشته تشکیل دهنده DNA در هر فرد یک رشته از پدر و دیگری از مادر منشأ می گیرد، هنگام انجام لقاح و تشکیل سلول تخم این دو رشته به هم پیوسته و مولکول DNA دو رشته ای ایجاد می شود. کاربرد DNA در پزشکی قانونی برای اثبات و نفی مجرمیت است اما کاربرد بسیار مهم دیگر آن در پزشکی قانونی برای بررسی رابطه خویشاوندی و نسبیت و ابوت است که در تشخیص هویت و تعیین رابطه ابوت رابطه اثباتی دارد و ابوت را ثابت می نماید، که دقت آزمایش مذکور برای تعیین رابطه ابوت با توجه به شرح فوق مبنی بر شکل گرفتن مولکول DNA است.() بنابراین با توجه به اینکه هر کودکی نیمی از DNA خود را از پدر و نیم دیگر آن را از مادر به ارث می برد، با تهیه نوارانی از پدران فرضی و مطابقت نوار ها با نوار کودک می توان پدر واقعی را شناسایی کرد.( صفائی، سید حسین، امامی، اسد الله:88)اگر چه این آزمایش از سایر آزمایشات دیگر در اثبات نسب قوی تر و توانایی تشخیص نسب را دارد، ولی چون در تشخیص نفی نسب هیچ شکی باقی نمی گذارد در ردیف آزمایشات دیگر آورده ایم. 2-2- تاریحچه آزمایش های ژنتیکی 2-2-1-نتایج حاصل تا سال 1950

1. DNA یک پلیمر رشته‌ای متشکل از واحدهای2 – دزوکسی اسید ریبونوکلئیک می‌باشد که بوسیله پیوندهای فسفودی استر5 -3 به هم متصل شده‌اند.
2. DNA حاوی چهار زیر واحد dc و dG و dT و dA می‌باشد.
3. مقادیر متوالی dT و dA با یکدیگر و dc و dG نیز با یکدیگر مساوی می‌باشند.

2-2-2-نتایج حاصل از سال 1950 به بعد(کشف مارپیچ سه بعدی) در سال 1953 ساختمان سه بعدی DNA ، بوسیله واتسون و کریک کشف شد. واتسون و کریک با بهره گرفتن از مطالعات تفرق اشعه ایکس ، رشته‌های DNA که بوسیله فرانکلین و ویلکینز تهیه شده بود و همچنین ساختن مدلها و استنباطهای مشخصی ، مدل فضایی خود را ارائه دادند و در سال 1962 واتسون و کریک و ویلکینز به خاطر اهمیت کشف ساختمان DNA به صورت مشترک جایزه نوبل دریافت کردند. مدل پیشنهادی آنان چنین بود DNA یک مارپیچ دو رشته‌ای است که رشته‌های آن به دور یک محور مرکزی ، معمولا به صورت راست گرد پیچ می‌خورند. طبق مدل واتسون و کریک ، ستونهای قند – فسفات همانند نرده‌های پلکان به دو قسمت خارجی بازهای آلی پیچیده و به این ترتیب در معرض محیط آبکی داخل سلول هستند و بازهای آلی که خاصیت آبگریزی دارند، در داخل مارپیچ قرار می‌گیرند. هنگام تشکیل مارپیچ رشته‌ها به صورت موازی متقابل قرار می‌گیرند. عنی اگر جهت یک رشته3 <–5 باشد، رشته دیگر 5 <–3 خواهد بود. پیوندهای هیدروژنی بین آدنین از یک رشته با باز تیمین رشته مقابل و باز گوانین یک رشته با سیتوزین رشته مقابل بوجود می‌آیند. گر چه از نظر اندازه هر باز پورینی می‌تواند در مقابل یک باز پیریمیدین قرار بگیرد. ولی به دلیل وجود گروه های شیمیایی روی بازهای G و C و T و A پیوندهای هیدروژنی مناسب فقط بین C – G و T – A برقرار می‌شود و ایجاد پیوند بین T – G و C- A ممکن نیست.