1. خلق دانش: این مرحله در برگیرنده فعالیت­هایی است که مرتبط با ورود دانش جدید به سیستم است که شامل توسعه، کشف و تسخیر دانش می­شود (نیومن و کنارد، 1993).
2. حفظ و نگهداری دانش: عبارت است از فعالیت­هایی که دانش را در سیستم ماندگار می­ کند (همان مأخذ). در این راستا صاحبنظران به مهم­ترین عاملی که اشاره می­ کنند حافظه سازمانی است و آن عبارت است از توانایی سازمان برای حفظ و نگهداری دانش. نکته مهمی که دینگ و کاربی (1999) به آن اشاره می­ کنند این است که حافظه سازمانی، صرفاً توانایی نگهداری دانش­های صریح را دارد. اگر سازمان­ها به دنبال دستیابی به یک مدیریت دانش مؤثر هستند، نباید تنها به ایجاد و استفاده از حافظه سازمانی بسنده کنند. آنها از حافظه دیگری تحت عنوان حافظه فردی یاد می‌کنند. این حافظه مهم­ترین منبع و مخزن دانش ضمنی (نهفته) است. مدیریت دانش صرفاً زمانی مؤثر خواهد بود که این دو نوع حافظه سازمانی در کنار هم وجود داشته باشند و یکدیگر را تقویت کنند (دینگ و کوربی، 1999: 30-35). نکته دیگری که صاحبنظران به آن اشاره می­ کنند وجود مراکز و درگاه‌های دانش در سازمان است. مراکز و درگاه‌های دانش در سازمان­ها در حقیقت، کانون جمع آوری، سازماندهی و انتشار دانش می­باشند. این مراکز ممکن است به صورت فیزیکی یا مجازی باشند. هدف از ایجاد این مراکز هدایت افراد به سوی منابع دانش در داخل یا خارج سازمان می­باشد. در این مراکز نقشه­های دانش تهیه، نگهداری و به­هنگام سازی می­شوند (بهات، 2001: 71). این مراکز در اصل به عنوان نقاط انشعاب تلقی می­شوند که دسترسی به هر منبع دانش از طریق آنها صورت می­گیرد. به عبارت دقیق­تر این مراکز علاوه بر یکپارچگی و انسجام محتوای دانش سازمان از بسیاری از دوباره­کاری‌ها مخصوصاً در کسب دانش جلوگیری می­ کند (مک گریف، 2000: 6).
3. تبدیل و انتقال دانش: اشاره به فعالیت­هایی دارد که در ارتباط با جریان دانش از یک بخش با یک نفر به بخش یا نفری دیگر را شامل می­شود و شامل ارتباطات ترجمه، تبدیل، تفسیر و تصفیه دانش می­شود.
4. بکارگیری دانش: شامل فعالیت­هایی می­شود که در ارتباط با اجرای دانش در فرایندهای سازمانی هستند (نیومن و کنارد، 1999: 5-7).

  2-5-2- مدل نوناکا نوناکا، مدلی پویا برای مدیریت دانش در خصوص فرایندهای ایجاد و انتقال دانش ارائه داده­است که در شکل زیر ملاحظه می­گردد. شکل 2-5: چارچوب مفهومی فرایندهای ایجاد دانش برای روشن شدن بیشتر ذیلاً عناصر سه­گانه این مدل مورد بررسی قرار می­گیرند: الف) عنصر Ba Ba یک کلمه ژاپنی است که به معنای فضا، مکان و شرایط لازم برای ایجاد دانش است (کیسی، 1997). کیسی می­گوید: “هیچ دانشی بدون وجود مکان و فضایی مناسب ایجاد نمی­ شود. نوناکا Ba را به این صورت تعریف می­ کند: ‹‹زمینه­ای مناسب که دانش در آن ایجاد، توزیع و به کار گرفته می­شود.›› در ادامه، نوناکا چهار نوع Ba را به این صورت معرفی می­ کند:

• ایجاد­کننده، 2- تبدیل­کننده،

3- نظام­مند­کننده،            4- اعمال­کننده،