انواع بیمه (بیمه  عمر، بیمه آتش سوزی، بیمه حاصل و نقل، بیمه مسؤولیت، بیمه اعتبار، بیمه تضمین، بیمه مهندسی، بیمه کشتی، بیمه محصولات کشاورزی و جز آن) در سطح گسترده با جبران خسارت و زیان های مالی، بازرگانان را در مقابل بی تعادلی مالی ناشی از تحقق ریسک های احتمالی حمایت     می کنند. بیمه گذار، تنها مبلغ اندکی متناسب با ریسک در مقایسه با پتانسیل خسارت و زیان مالی ناشی از تحقق بخشی از سرمایه و ذخایر خود را برای جبران خسارات و زیان های مالی ناشی از تحقق انواع خطرها راکد بگذارد، می تواند از تمام امکانات مالی خود در گسترش و توسعه فعالیت خویش بهره گیرد. آتش ، اموال، دارایی، موجودی کالا و هرچه در دسترس باشد را می سوزاند و نابود می کند. همه مردم از جمله بازرگانان در معرض تهدید خطر آتش سوزی قرار دارند که نمی توان برای آن زمان معینی پیش بینی کرد. بی اطمینانی، ویژگی خطر بیمه شده است. بیمه گر با بهره گرفتن از آمار و حساب احتمالات و تجربه خویش، اجتماعی از طبقات مختلف خطر را براساس محاسبات ریاضی که تدوین می کند بررسی و قیمت پوشش (حق بیمه) را محاسبه می نماید. بی اطمینانی و اتفاقی بودن، عنصری است که در مورد تک تک ریسکها مطرح می شود. تنها تفاوتی که رشته های مختلف بیمه با هم دارند، در مورد خطر بیمه شده، طبقات مختلف ریسک، نواتر و شدت خسارت است. برای مثال، در رشته بیمه اشخاص نیز بیمه گر ریسک اتفاقی را بیمه می کند. تنها ریسکی که وقوع آن حتمی است ولی بیمه می شود، خطر مرگ است. دلیل بیمه پذیر بودن آن مشخص نبودن زمان مرگ است که به آن ویژگی ریسک بیمه پذیر بودن را داده است. در بیمه های اشخاص نیز بیمه گر همانند بیمه اموال و مسؤولیت، از تجربه و محاسبات ریاضی و جدول مرگ و میر برای تعیین حق بیمه استفاده می کند. برای مثال، بیمه گر براساس تجربه می داند که از 100000 نفر مرد 20 ساله، 925 نفرشان قبل از رسیدن به سن 25 سالگی به دلایل مختلف می میرند. لذا وی با تکیه بر این آمار و سایر اطلاعاتی که از بیمه شده در اختیار دارد نرخ بیمه را براساس محاسبات ریاضی تعیین می کند.

2. بیمه،کارایی بازرگانی را افزایش می دهد

طبیعی است که انتقال ریسک های اتفاقی به دوش بیمه گر، توانایی بازرگان را افزایش می دهد. یک بازرگان با عوامل بسیاری مواجه است که در موفقیت او اثر مستقیم دارند و او نمی تواند از کلیه امکانات مالی خود در جهت فعالیت بازرگانی خویش استفاده کند. ولی هنگامی که خاطرش از برخی خطرهای احتمالی آسوده شد و تأمین کافی از طریق بیمه به دست آورد، کلیه تلاش خود را معطوف به عوامل مستقیم و مهم تجارت خویش خواهد کرد. در نتیجه، قادر خواهد بود که تعهداتش را به موقع انجام دهد و اعتبار خود را در صحنه بازار رقابتی بالا ببرد. برای مثال، جوانی سرمایه اندک خویش را در امر تجارت صادرات به کار می اندازد؛ سرمایه گذاری این جوان در معرض تهدید خطرهای ناشی از حمل و نقل، آتش سوزی و غیره قرار دارد. او ممکن است بعد از مطالعه و شناخت خطرهای مختلفی که کسب و پیشه جدید او را تهدید می کنند،  از سرمایه گذاری که تنها پس انداز و همه سرمایه اوست پشیمان شود. تنها با اتکای به بیمه است که این جوان می تواند با خیال راحت پس انداز خود را به تجارت اختصاص دهد و موفق شود. پس بیمه در توسعه تجارت و بازرگانی نقش مؤثری ایفا می کند. مثال دیگر، ریسکی است که در فعالیت مشترک ممکن است پیش آید. هرگاه یکی از شرکاء در حین فعالیت فوت کند، وارثان او سهم الشرکه خود را طلب خواهند کرد و یک فعالیت مشترک توأم با موفقیت ممکن است به شکست انجامد. زیرا با فوت یک نفر، شریک یا شرکای دیگر، ناگزیر باید رقم سنگینی به وارثان متوفا بپردازند. در این حالت، سرمایه باقیمانده ممکن است پاسخگوی تعهدات و ادامه فعالیت نباشد، بیمه عمر، پاسخگوی چنین مشکلی است. با داشتن بیمه عمر، وارثان متوفا بی درنگ از مزایای آن بهره مند می شوند و فعالیت شرکت بی هیچ وقفه ای ادامه می یابد. بنابراین، با تأمین بیمه نامه عمر، خطر خروج ناگهانی بخشی از سرمایه شرکت به دلیل فوت یکی از شرکا حذف می شود.

3. بیمه، کمک مؤثری در توزیع نسبی هزینه هاست:

یکی از مزایای بیمه، توزیع صحیح هزینه بین عوامل ایجاد کننده آن هزینه است. دارنده هر بیمه نامه به تناسب ریسک و هزینه خویش، حق بیمه می پردازد. برای مثال، تولید کننده، توزیع کننده، مصرف کننده، مؤسسه حمل، مالک و جز آن به نسبت ریسک خود حق بیمه می پردازد و در صورت تحقق خطر هرکدام از عوامل پیشگفته، به اندازه خسارت و زیان وارده، از بیمه گر خسارت دریافت می کنند. در صورت نبود بیمه، تولید کننده تمام هزینه ها و خسارت های ناشی از تحقق ریسک ها را (مانند بدهکاران بدحساب، آتش سوزی، سرقت و جز آن) به قیمت تمام شده کالا اضافه می کند و از مصرف کننده دریافت می دارد. همین وضعیت برای مؤسسات حمل، اجاره کننده کشتی، کامیون ها و جز آن مطرح است به ندرت پیش می آید که خسارت به نسبت بین عوامل تولید تقسیم شود. در بیمه اشخاص، متخصصات آکچوئری و ریاضیدانان هستند که وظیفه محاسبات مختلف را بر عهده دارند. اینان نه تنها حق بیمه را محاسبه می کنند بلکه محاسباتی نظیر میزان ذخایر فنی ارزش باز خرید بیمه نامه و وامهایی را که بیمه گذار می تواند به اعتبار بیمه نامه عمر دریافت نماید نیز انجام می دهند. در بیمه آتش سوزی، عوامل مختلفی مستقیماً در تحقق ریسک مؤثرند. بیمه گر با بررسی آن ها و میزان تأثیرشان، نرخ بیمه را محاسبه می کند. در بیمه حمل و نقل، محاسبات آماری برای رسیدن به نرخ واقعی از پیچیدگی خاصی برخوردار است. متخصصان در