دانلود یک نمونه فایل پایان نامه ارشد رشته مدیریت دانلود رایگان متن کامل یک نمونه فایل پایان نامه ارشد رشته حقوق دانلود رایگان یک نمونه فایل متن کامل پایان نامه ارشد رشته روانشناسی منطق قرآن این است که تمام آ نچه در جهان آفرینش به وجود می‌آید، با اراده همراه است. اما این اراده حق تعالی با سلسله اسباب و مسبباتش است که اگر علم بتواند آن اسباب و مسببات را به دست آورد، در مقابل خدا قرار نگرفته، بلکه در امتداد آفرینش قرار گرفته است.(معرفت ‌بی‌تا، 35) 3-4- شبیه‌سازی و تضاد با اصل، سنت و قاعده‌ی زوجیت قرآن کریم در آیه‌ی 13 سوره‌ی الحجرات می‌فرماید: « انا خلقناکم من ذکر و انثی و جعلناکم شعوباً و قبائل لتعارفوا»: ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید. اساس خلقت روی آفرینش مذکر و مؤنث است. « و من کل شیءٍ خلقنا زوجین لعلکم تذکرون» (اذاریات /49): و از هر چیز یک جفت آفریدیم، شاید متذکر شوید. نظام هستی بر زوجیت استوار است. نه تنها در عالم انسانی، بلکه در میان حیوانات و گیاهان نیز این نظام حاکم است. قرآن کریم بارها به این پدیده اشاره کرده‌است. از آن جمله می‌فرماید:« و خلقناکم ازواجاً» (النباء/8): و شما را به‌صورت زوجها آفریدیم.«و انه خلق الزوجین الذکر و الانثی من نطفه اذا تمنی» و اوست که دو زوج نر و ماده را آفرید، از نطفه‌ای هنگامی‌که خارج می‌شود. سنت الهی در خلق بشر، از طریق ازدواج میان مرد و زن است. البته این زوجیت به معنای رابطه‌ی قراردادی ازدواج نیست، بلکه سخن از سنتی تکوینی و همیشگی و لایتغیر است .اما شبیه‌سازی انسانی از نظر گروهی این سنت را مخدوش و نابود می‌کند. چرا که در این صورت، دیگر نیازی به هر دو جنس مذکر و مؤنث وجود ندارد و این امر با فطرت الهی سازگار نیست. عده‌ای از فقها معتقدند: آن‌چه در قرآن کریم درباره‌ی خلقت بشر از مرد و زن آمده، ناظر به روش معمول است. یعنی اغلب مردم از طریق ترکیب اسپرم و تخمک پدید می‌آیند و این مغایرتی با به وجود آمدن انسان از طریق دیگر ندارد. این امر امکان وقوعی دارد؛ همان طور که حضرت مسیح(ع) پدر نداشت.(موسوی بجنوردی، 1383، روزنامه همشهری) آیت الله حکیم معتقد است: دلیلی بر انحصاری بودن شیوه‌ی تولیدمثل انسان، در شریعت اسلامی وجود ندارد.(http://www.alhakeem.com) اولاً برخی معتقدند: این امر خلاف آفرینش الهی است، در صورتی که معنای خلقت این نیست که حتماً از طریق ترکیب اسپرم و تخمک، نوزاد به‌وجود آید.(موسوی بجنوردی، پیشین) اگر سنت زوجیت عام است و همه‌ی ساحات عالم ماده را دربرگرفته است، بشر اگر هم بخواهد نمی‌تواند آن را نقض کند. تنها نقض قوانین تشریعی ممکن است، نه قوانین تکوینی. بنابراین، شبیه‌سازی نقض قانون عام هستی نیست؛ چرا که در این صورت بشر قدرتی هم سنگ قدرت خدا دارد و می‌تواند قانونی را نقض کند که خداوند براساس آن طبیعت را آفریده است. ثانیاً، اگر این قانون عام باشد، با نحوه‌ی آفرینش حضرت آدم (ع)و تولد حضرت عیسی (ع)چه باید کرد؟ اولی نه پدر داشت و نه مادر و دومی تنها مادر داشت .اگر آفریدن حضرت آدم(ع) و تولد حضرت عیسی (ع) معجزه است و معجزه نیز نوعی از سنت حاکم بر هستی است، پس شبیه‌سازی انسانی می‌تواند مصداقی از همین سنت نهان هستی باشد. نه تنها ناقض آن نیست، بلکه تأیید آن نیز به شمار می‌رود.(اسلامی 1386، 248-249 ) در شبیه‌سازی انسانی که به منظور درمان صورت می‌گیرد، ما شاهد سنت زوجیت هستیم؛ چرا که نمی‌توان به کمک یک هسته یا یک تخمک تنها دست به این کار زد. پس سنت زوجیت هم‌چنان وجود دارد و یکی از دستاوردهای شبیه‌سازی، درمان ناباروری است .بنابراین می‌توان حداقل آن را در کار زوجیت مجاز دانست. 3-5- شبیه‌سازی و تناقض با سنت تنوع انسان‌ها خداوند متعال در آیه‌ی 22 سوره‌ی الروم، تنوع موجود در جهان را آیت خود می‌شمارد و می‌فرماید: « و من آیاته خلق السماوات و الارض و اختلاف السنتکم و الوانکم ان فی ذلک و لآیاتٍ للعالمین»: از آیات او آفرینش آسمان‌ها و زمین، و تفاوت زبان‌ها و رنگ‌های شماست. در این نشانه‌هایی است برای عالمان. بسیاری از مخالفان شبیه‌سازی، اختلاف رنگ‌های مردمان، تنوع زبانی آنان، و تنوع چهارپایان و میوه‌ها را یک قانون عام می‌دانند و معتقدند: خداوند جهان را براساس قاعده‌ی تنوع خلق کرده است. لیکن شبیه‌سازی با این قاعده مغایرت دارد؛ چرا که لازمه‌ی شبیه‌سازی ایجاد نسخه‌های مکرری از انسان است. این مخالفت از نظر علمی چندان با واقعیت نسبتی ندارد. زیرا اولاً، انسان شبیه‌سازی شده کاملاً شبیه انسان اولیه نیست. ثانیاً، در این روش انسان شبیه‌سازی شده از فردی که بزرگسال است، تولید می‌شود. ثالثاً، شبیه‌سازی انسان به هیچ‌وجه جایگزین شیوه‌ی طبیعی تولیدمثل نخواهد شد و برای جلوگیری از برهم زدن قاعده‌ی تنوع، می‌توان شبیه‌سازی تولیدی در سطح وسیع از یک فرد را ممنوع اعلام کرد.(رحیمی 1385، 53) 3-6- شبیه‌سازی و اختلال در وضعیت قرابت و نسب افراد کلون شده خداوند در آیه‌ی 54 سوره‌ی فرقان می‌فرماید « و هو الذی خلق من الماء بشراً فجعله نسباً و صهراً و کان ربک قدیراً» او کسی است که از آب، انسانی را آفرید. سپس او را نسب و سبب قرار داد و پروردگار تو همواره توانا بوده است. همانندسازی انسان بی‌تردید این رابطه‌ی طبیعی و قانونی را بر هم می‌زند و تعیین قرابت و نسبت را با اشکال و ابهام روبه‌رو می‌سازد. در شبیه‌سازی تولیدی انسان این ایراد وجود دارد که روشن نیست، فرد شبیه‌سازی شده با کسی که شبیه ژنتیکی اوست، دو قلو محسوب می‌شوند و یا با او برادر یا خواهر یا این‌که فرزند اوست. ما در این‌جا دنبال حکم تکلیفی نیستیم، چرا که حکم هرچه باشد، جواز یا حرمت (در شبیه‌سازی) تأثیری در انتساب فرزند نخواهد داشت. حال باید ببینیم که در شبیه‌سازی انسان چه ابهامی در روابط خانوادگی و انساب پیش می‌آید. الف ) مفهوم لغوی نسب: نسب از نظر لغت به معنای قرابت، اصل، نژاد، خویشاوندی و پیوستگی بین دو شی انسان است. ب) مفهوم عرفی نسب :بعضی از فقها (نجفی 1375، 238) و حقوق‌دانان در مقام تعریف عرفی‌نسب گفته‌اند:« نسب عبارت از منتهی شدن ولادت شخصی به دیگری، مانند پدر و پسر یا انتهای ولادت دو شخص به شخص ثالث» (مانند دو برادر به پدر.) باید توجه داشت که در این خصوص حقیقت شرعی برای نسب ثابت نشده است، بلکه به عکس، عدم آن ثابت شده است. بنابراین نسب مثل سایر عناوین بر همان مفهوم و برداشت عرفی مترتب می‌شود.(روحانی بی‌تا، 221) 3-7- منشأ انتساب فرزند به مادر در معیار پیدایش فرزند از ناحیه‌ی مادر سه نظریه وجود دارد: 1- عده‌ای از فقها ملاک انتساب فرزند به مادر را در زاییدن می‌دانند. عده‌ای دیگر معتقدند که برای پیدایش هر فرزند دو عامل تأثیرگذار است : یکی پیدایش فرزند از تخمک و دیگری حمل فرزند و ولادت وی از مادر. دارنده‌ی این دو عامل با هم، مادر است. در نهایت گروه سومی، ملاک انتساب را پیدایش فرزند از تخمک دانسته‌اند. هر گروه استدلال‌هایی دارند که طبق آیات و روایات مطرح می‌کنند.