قانون گذاری در ایران در زمینه مواد مخدر، مراحل مختلفی را طی نموده است. اولین متن قانونی مشخص در این زمینه، قانون تحدید تریاک مصوب 12 ربیع الاول سال 1329 قمری است که در ان، از مجرمانه بودن استعمال یا قاچاق مواد مخدر بحثی به میان نیامده بود و حتی دولت، به عنوان مرجع صالح در توزیع مواد مخدر در سطح کشور تلقی شده بود. با تدابیری که در ان قانون اتخاذ شده بود، در نظر بود که استعمال تریاک جز به عنوان دارو بعد از 7 سالممنوع اعلام شود. از تاریخ تصویب قانون مجازات عمومی، مقنن در ماده 275 استعمال علنی افیون و یا شیره تریاک یا مورفین یا چرس را جرم تلقی کرده و مستوجب حبس تادیبی از 8 روز تا 3 ماه با تادیه غرامت از 10 تومان تا 50 تومان دانست. بعد از ان، در سال 1307، قانون انحصار دولتی تریاک به تصویب رسید و ماده یک این قانون، کلیه معاملات و نگاهداری و انبار کردن و حمل و نقل و صدور تریاک، شیره و چونه، اعم از مصرف داخلی و خارجی را منحصر به دولت دانست و ماده 15، دولت را مکلف به تامین وسایل ترک استعمال تریاک در داخل مملکت تا ده سال از تاریخ تصویب قانون نمود. در تعقیب این قانون، قانون مجازات مرتکبین قاچاق تریاک، به تاریخ 16 مرداد 1307 به تصویب رسید و حمل و نگهداری و وارد کردن تریاک را جرم شناخت و در واقع، این دو قانون را، قانون طرز جلوگیری از قاچاق تریاک، مصوب 1308 تکمیل کرد و در سال 1312، قانون مجازات مرتکبین قاچاق نیز به مواردی از مجرمانه تلقی شدن اعمال مربوط به مواد مخدر اشاره نمود و در سال 1328، ماده 275 قانون مجازات عمومی اصلاح گشته و دایر شمول ان نسبت به سال 1304 گسترش پیدا کرد. تا این که در سال 1324، قانون منع کشت خشخاش و استعمال تریاک به تصویب رسید و کشت خشخاش و تهیه و ورود مواد افیونی در تریاک و شیره و سایر مشتقات ان) و استفاده از اماکن عمومی برای استعمال مواد مزبور و ساختن و وارد کردن الات و ادوات مربوط به ان را جرم تلقی کرد. در سال 1338، قانون منع کشت خشخاش و استعمال مواد افیونی به تصویب رسید که در سال 1342 اصلاح شد و در سال 1347، به منظور تشدید مجازات مرتکبان جرایم مواد مخدر، قانون تشدید مجازات … مرتکبان جرایم خشخاش و … به تصویب رسید و در سال‌های بعد نیز قوانین متفرقه دیگری از تصویب گذشت. این وضعیت ادامه داشت تا این که دولت ایران در سال 1961 م به کنوانسیون 1961 سازمان ملل متحد در زمینه مواد مخدر ملحق شد؛ در این کنوانسیون مساله استرداد، – معاضدت قضایی، – نیابت قضایی و … پیش بینی شد. با توجه به اینکه محور اصلی موضوع پایان نامه در خصوص مواد روان گردان می باشد؛ از طرفی ارتباط تنگاتنگ با مواد مخدر هم دارد، جهت جلوگیری از تطویل و انحراف از مباحث اصلی سعی می شود که پیشینه حقوقی مواد مخدر از حیث نظم منطقی و تاریخی تا ان جایی که امکان دارد به احسن وجه رعایت شود، پس بنابر این صرفا به قوانین و مقررات مصوب دولت‌های پیشین و قبل از انقلاب از حیث تاریخ تصویب اشاره می شود. . قوانین و مقررات مصوب سال‌های 1332 – 1289 قانون تحدید تریاک مصوب 22 اسفند ماه 1289 اصلاح ماده دوم قانون تحدید تریاک مصوب 9 مهر ماه 1294 قانون مجازات عمومی مصوب 7 بهمن ماه 1304 قانون انحصار دولتی تریاک مصوب 26 تیرماه 1307 قانون مجازات مرتکبین قاچاق تریاک مصوب 16 مهر ماه 1307 قانون طرز جلوگیری از قاچاق تریاک مصوب 3 اذر ماه 1308 قانون راجع به تخفیف قیمت باند رل تریاک مصوب 4 اردیبهشت ماه 1310 قانون اجازه الحاق دولت ایران به مقررات قررداد بین المللی راجع به تحدید ساخت و تنظیم مصوب 14 تیرماه 1318 قانون اصلاح قانون انحصار دولتی تریاک مصوب 4 مرداد ماه 1311 قانون راجع به بقایای جرایم قاچاق تریاک مصوب 19 ابان ماه 1311 قانون مجازات مرتکبین قاچاق مصوب 29 اسفند ماه 1312 تصویب نامه راجع به تاسیس کمیسیون مبارزه با تریاک مصوب 23 تیرماه 1325 تصویب نامه راجع به منع استعمال مواد افیونی مصوب 18 شهریور 1325 متن ایین نامه ادویه مخدره مصوب 19 اردیبهشت ماه 1326 اصلاحی ماده 275 قانون عمومی مصوب 7 تیر ماه 1328 . قوانین و مقررات مصوب سال‌های 1346 – 1334 قانون منع کشت خشخاش و استعمال تریاک مصوب 7 ابان ماه 1334 تصمیم متخذه کمیسیون برنامه در مورد برنامه عملی کمک به زارعین خشخاش و … مصوب ابان ماه 1334