گفتار چهارم – وجه اشتراک در رکن معنوی علم به تقلبی بودن وسیله و علم به تعلق مال به غیر که جزء عنصر معنوی جرم کلاهبرداری است، جزء سوء نیت عام و سوء نیت خاص که در کلاهبرداری رایانه ای ماده 741 هم در این عنصر با هم مشترک هستند. سوء نیت عام اراده خود آگاه فرد در ارتکاب عمل مجرمانه، که قصد استفاده از وسیله متقلبانه (و در واقع عمد در فعل) است. سوء نیت خاص: یعنی قصد بردن مال دیگری است. مرتکب از توسل به وسایل متقلبانه می تواند در پی اهداف مختلفی باشد از قبیل جلب نظر دیگری برای ازدواج و یا انتقام جویی و … . در کلاهبرداری رایانه ای ماده 741، باید علم به تقلبی بودن داشته باشد. که آن همان کذب بودن و غیرواقعی بودن برنامه که به رایانه می دهد. و سوء نیت عام که همان کلاهبرداری رایانه ای عمدی است که مرتکب با اراده خود یکی از اعمال تغییر دادن، متوقف کردن و . . . که منتهی به زیان دیگری می شود را انجام دهد. گفتار پنجم – وجه اشتراک در مجازات مجازات کلاهبرداری رایانه ای موضوع ماده 741 تقریباً شبیه جرم کلاهبرداری سنتی است چون در ماده 741 به مجازات حبس از 1 تا 5 سال و پرداخت جزای نقدی، معادل وجه یا مال یا قیمت یا منفعت یا خدمات و امتیازات مالی تحصیل شده است. که در مجازات کلاهبرداری عام در ماده 1 قانون تشدید هم به حبس از 1 تا 7 سال و پرداخت جزای نقدی معادل مالی که اخذ کرده است. ب – وجه اشتراک در عدم تعریف آنچه در متن ماده آمده است تعریف محسوب نمی شود و فقط ذکر عناصر این جرم است، در عین حال ماهیت جرم کلاهبرداری رایانه ای ماده 741 و همچنین این روش در کلاهبرداری موضوع ماده 1 قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء، اختلاس و کلاهبرداری نیز به چشم می خورد. و به نظر می رسد مقنن ایرانی انگیزه ای جهت تعریف کلاهبرداری نداشته و به ذکر برخی از مصادیق بسنده کرده است. و با توجه به ذکر تفاوت ها و شباهت ها در جرم کلاهبرداری رایانه ای و سنتی می توان نتیجه گرفت در این دو جرم آن چیزی که خدشه و لطمه به آن وارد می شود مالکیت فرد می باشد که فرد از طریق رایانه یا وسایل دیگر آن را از ید مالک بیرون می آورد که این از نقطه های مشترک هر دو جرم می باشد که باید راهکارهای فنی و قانونی در این خصوص اتخاذ گردد.