همانطور که گفته شد سهم نماینده حقوق و تعهدات سهامداران است؛ به تبع انتقال سهم، حقوق و تعهدات سهامداران نیز منتقل می‌شود. در واقع منتقل‌الیه، قائم مقام ناقل بوده و با انتقال سهام، شرکت منتقل‌الیه را صاحب سهم شناخته و به تبع این انتقال او را دارای حقوق و تعهدات مربوط به سهم می‌داند. حقوق مربوط به سهم غیر قابل تجزیه است. مالکیت سهم به صاحب سهم اجازه می‌دهد حقوق خود را اعمال کند. برگ سهام به تنهایی یک مال عینی و مستقل محسوب نمی‌شود. نمی‌توان عین سهم و منافع آنرا جدا و تفکیک کرد و مورد معامله قرار داد و مثلا منافع را در قالب عقد اجاره یا صلح به دیگری انتقال داد، زیرا از شرایط عقد اجاره قدرت بر تسلیم عین مستأجره است ولی در سهم، منفعت قابلیت انتقال به طور جداگانه از سند سهم را ندارد و با انتقال سند، منافع منتقل می‌شود. البته درحقوق ایران در ماده 166 ل.ا.ق.ت امکان واگذاری یک نوع از حق انتفاع در سهام مقرر شده است و آن انتقال حق تقدم در خرید سهام جدید می‌باشد. این حق به صورت مستقل قابل معامله است و در بورس به وسیله‌ی سندی شبیه به سند سهام قابلیت معامله دارد و انتقال این سند نیز همانند انتقال سهام است. با انتقال سهام منتقل‌الیه مالک سهام شناخته شده و انجام تعهدات باید از او خواسته شود. البته تعهدات مربوط به سهم. در خصوص انتقال تعهدات می‌توان به تعهد پرداخت مابقی مبلغ سهام اشاره کرد که با انتقال سهام، منتقل‌الیه قائم مقام ناقل بوده و شرکت پرداخت مابقی مبلغ سهام را از منتقل‌الیه درخواست می‌کند و منتقل‌الیه به عنوان مالک شناخته شده و مسئول انجام این تعهد (پرداخت قیمت) است. در خصوص حقوق غیر مالی اصل بر غیر قابل انتقال بودن آنهاست و این حقوق به شخصیت صاحب آن وابسته است. از انواع حقوق غیر مالی، حق اطلاع سهامدار از اوضاع شرکت است. هر سهامدار می‌تواند 15 روز قبل از برگزاری مجمع‌عمومی در مرکز شرکت به صورت حسابها مراجعه کند و از تراز‌نامه صورت‌های مالی تصویر یا رونوشت بگیرد. حق نامزد شدن برای سمت‌های موجود در شرکت از جمله، عضو هیأت مدیره شدن، نیز از دیگر حقوق غیرمادی برای سهامداران است. البته واگذاری حقوق غیر مالی بصورت موقت صحیح است ولی انتقال بخشی از این حقوق بصورت دائم و سلب آن از دارنده و مالک اصلی به صورت دائمی باطل است. در مجموع حقوق غیرمالی به تنهایی ارزش مالی ندارد و این نوع انتقال صحیح نمی‌باشد. 3-3-  رژیم حقوقی انتقال سهام سهولت در انتقال سهام، از فوائد مهم شرکت‌های سهامی است.انتقال سهام می‌تواند در قالب های حقوقی خاص و معین مثل عقد صلح ، بیع و … صورت گیرد ولی مقید به انجام معامله در قالب عقود معین نیست و می‌تواند در قالب حقوقی خاصی نباشد و بر اساس م 10 قانون مدنی صورت گیرد. در انتقال سهام باید شرایط مقرر در اصل 190 قانون مدنی و شرایط و تشریفات شکلی انتقال رعایت شود. انتقال سهام به حالت‌های زیر در شرکت‌های سهامی صورت می‌گیرد: 1- خارج شدن یک شریک از شرکت و واگذاری سهام به اعضای دیگر؛ 2- خارج شدن یک شریک از شرکت و واگذاری سهام به شخص جدید در شرکت؛ 3- خارج شدن یک شریک یا چند شریک و واگذاری سهام به اشخاص جدید و اعضای قبلی شرکت؛ 4- کلیه اعضای شرکت و واگذاری سهام خود به اشخاص کاملاً جدید که در واقع واگذاری شرکت و امتیازات آن می‌باشد. قانون تجارت در خصوص نقل و انتقال سهام به ذکر جزئیات نپرداخته است و فقط در چند ماده به نقل و انتقال سهام اشاره کرده است. پس در چنین مواردی اساسنامه‌ی شرکت می‌تواند جزئیات انتقال را تعین کند. زیرا سهامداران حق تعیین شرایط انتقال را دارند و این مغایرتی با اعمال حق آنها ندارد، مگر مواردی که قانون به طور کلی نقل و انتقال سهام را ممنوع کرده باشد. انتقال سهام می‌تواند قهری یا قراردادی باشد و این انتقالات نیز می‌تواند معوض یا غیر معوض باشد. 3-3-1-  انتقال قراردادی  سهام