[285] –  کلود، کلمبه، پیشین، ص 334. [286] – ماده 1 قانون ترجمه، تکثیر کتب، نشریات و آثار صوتی. [287] – کلود، کلمبه، پیشین، ص 507. [288] – اکرم، سالار پور گل ختمی، پیشین، ص [289] – علیرضا، محمد زاده وادقانی، پیشین، ص 334. [290] –  حسن، میرحسینی؛ مقدمه ای بر حقوق مالکیت معنوی، ص 252. [291] – ماده 12 ق.ح.ح.م.م.ه ،  ماده 2 قانون ترجمه و تکثیر و ماده 1 ق.ح.ح.پ.ن.ر. [292] – مهدی، هنرمند، پیشین، ص 152. [293] – علیرضا، محمدزاده وادقانی، پیشین، ص 335. [294] – بند 1 ماده 7 کنوانسیون برن. [295] – حسین، صفایی، حقوق مدنی و تطبیقی، ص 80. [296] – حسین، صفایی و همکاران؛ مطالعه تطبیقی حقوق معنوی پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری و دارندگان حقوق مرتبط ، فصلنامه مدرس علوم انسانی ، شماره 3، دورۀ دهم، 1385، ص 81. [297] – مسعود علی بن الحسن؛ «مروج الذهب و معادن الجواهر» ، بیروت، دارالاتدلس، 1385ق ، به نقل از جواد، عربیان؛ چشم انداز فقهی و حقوقی حقوق مالکیت های فکری، تهران: پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی، 1382، ص 81. [298]- wipo. [299] – حسین صفایی و همکاران، پیشین، صص 87 و 94 . [300] – wipo, op.cit, p 87. [301]. بر این قاعده استثنایی وجود دارد: وفق قانون مالکیت فکری فرانسه، مالکیت اثر مشترک به نحو اشاعه به تمام خالقان اثر تعلق دارد. از طرف دیگر مطابق حقوق این کشور، اثر مشترک، از یک جنبه به دو گونه است:  1-  اثر مشترکی که سهم مؤلفان در آن متمایز نیست. 2- اثر مشترکی که سهم مؤلفان متمایز و مجزا باشد. سپس اثر مشترکی که سهم مؤلفان آن متمایز باشد، باز هم در مالکیت مشاعی تمامی مؤلفان است و این استثناء بر قاعده «حصول مالکیت مشاعی در موارد عدم تمیز حق مالکیت شرکا» می باشد. [302]. در صورت تعرض به حقوق مادی پدیدآورندگان آفرینه مشترک، هر یک از شرکاء به صورت فردی یا جمعی می توانند جهت احقاق حق به مراجع صالح قضایی مراجعه نمایند. همچنین برای طرح دعوی علیه ناقض حقوق اخلاقی، به دلیل ویژگی کاملاً شخصی حق معنوی نیاز به اتفاق نظر نیست و طرح دعوی در دفاع از حقوق معنوی اثر به صورت انفرادی و به تنهایی برای همۀ پدیدآورندگان امکانپذیر است. [303]- ایران با ملحق شدن به کنوانسیون برن در زمینه آثار ادبی و هنری می تواند کمک بزرگی به رفع این نواقص کند البته در ایران باید ابتدا پیش نویس لایحه تصویب شود و سپس به کنوانسیون ملحق شود.