ماده 59 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 8/7/1386 بکار گیری بازنشستگان متخصص ( با مدارک تحصیلی کارشناسی و بالاتر) در موارد خاص بعنوان اعضای کمیته ها، کمیسیون ها، شوراها، مجامع و خدمات مشاوره ای غیر مستمر، تدریس و مشاوره های حقوقی، مشروط بر این که ساعت اشتغال آنها از یک سوم ساعت اداری کارمندان موظف تجاوز نکند، بلا مانع است. در حال حاضر در نظام تامین اجتماعی ایران مقررات یکسانی در خصوص اشتغال بازنشستگان صندوق بازنشستگی کشوری و سایر صندوق ها مشاهده نمی شود . به این ترتیب که بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی نمی توانند بصورت تمام وقت در کارگاه های مشمول قانون تامین اجتماعی اشتغال داشته باشند.[61]در حالی که چنین منعی برای اشتغال کارکنان بازنشسته دولت در بخش خصوصی وجود ندارد.[62] در هر حال ماده فوق صرفاً اجازه اشتغال پاره وقت با شرایط خاص به تعدادی از کارکنان دستگاه های اجرایی داده و در صدد حل این مشکل و رفع تبعیض نیست. فصل دوم: تاثیر بیمه های اجتماعی در عرصه اجتماعی و اقتصادی تامین و رفاه اجتماعی، بوسیله آثار عمیقش در زندگی اجتماعی و اقتصادی ملتهایی که زیر سایه آن قرار دارند شناخته می شود. تامین اجتماعی اساسا برای اعاده امنیت از دست رفته به زندگی طبقه زحمتکشی به وجود آمد که انقلاب صنعتی آنها را از ساده ترین عناصر اصلی امنیت یعنی همبستگی و تعاون اجتماعی و جمع آوری ثروت محروم کرده بود، در مسیر رسیدن به این اهداف آثار اجتماعی و اقتصادی متعددی را تحقق بخشید که تا حد زیادی در بهبود زندگی فرد و گروه به طور یکسان سهیم بود.[63] مبحث اول: در عرصه اجتماعی[64] در عرصه اجتماعی، سیاست تامین اجتماعی نتایجی را محقق ساخت، نتایجی که به منظور تضمین حداقل هایی از زندگی متناسب با کرامت و عزت انسانی که در قالب پرداخت مستمری، کمک هزینه های درمانی، غرامت ها و … و همچنین تدابیر پیشگیرانه متجلی می شود. تنسیق این حمایت ها و تدابیر می تواند در قالب یک نظام حقوقی خاص انجام گیرد که شناخت مبانی نظری آن و اطلاع از اجزای گوناگون این نظام در کارآمدی و ادامه حیات بیمه های اجتماعی نقش بسزایی دارد.[65] 1- حمایت از گروه های زحمتکش یکی از مهم ترین مشکلاتی که کار را احاطه کرده و باعث تیره روزی و بیچارگی کارگران گردیده، زیاده روی برخی از کارفرمایان در بهره کشی از طبقه کارگر به عنوان وسیله ای برای تقلیل هزینه های تولید و افزایش سود شخصی شان است. به عنوان مثال بدون توجه به خردسالی و کم سنی کارگران آنها را به کارهای سخت وا میدارند در حالیکه در طول ساعات روز و بخشی از شب، بدون استراحت در مقابل دستمزد های ناچیزی که کفاف مخارج ایشان را نمی دهد از آنها کار کشیده می شود. بگونه ای که طبقه کارگر در سطحی زندگی می کند که با کرامت انسانی در تنافی و تعارض است.[66] از جمله نتایج این وضع وحشتناک، بروز افکار اصلاح طلبانه ای بود که منادی دخالت دولت برای حمایت از کارگران در برابر جور و ستم به کارگران و حرص و طمع کارفرمایان بود. سیسموندی[67] مردم را به منع بکارگیری کودکان و برقراری مرخصی هفتگی و تقیید کار فرسایشی و آزاد گذاشتن تشکیل اتحادیه ها و سندیکاها و ایجاد بیمه حرفه ای دعوت می کرد، بیمه ای که در الزام کارفرمایان به حمایت از کارگران در حالات بیکاری، پیری، ازکارافتادگی و بیماری خلاصه می شد.[68] 1-2: صیانت از نیروهای کار در جامعه و رها ساختن آنها از بیم و هراس و ناامنی مهمترین چیزی که کارگران را نگران می کند و او را نسبت به آینده بیمناک می کند، ترس از نیازمندی در صورت بروز حوادثی از قبیل بیماری، پیری یا بیکاری است بدون اینکه مالی برای هزینه کردن برای خود یا خانواده اش داشته باشد یا همچنین است مرگ ناگهانی قبل از فراهم آوردن مالی که اولادش بتوانند آن را بعد از او برای خود هزینه کنند. به این ترتیبرها کردن انسان از معضل و خوف و کمک کردن به وی از طریق اسباب ایجاد امنیت مهمترین پایه هایی است که فلسفه تامین اجتماعی بر آن بنا شده است. این هدف با تلاش تامین اجتماعی در جهت صیانت جوهر انسانی و توسعه ارزش ذاتی وی از طریق ایمن کردن وی در قبال خطراتی که در قوای جسمی وی تاثیر داشت و جبران خسارت ناشی از تقلیل توان کسب درآمد و هزینه های فوق العاده ای که شخص با آن روبرو می شود، جامعه عمل پوشید. بنابراین بیمه های اجتماعی با تلاش برای حمایت از بیمه شدگان در مقابل خطرات اجتماعی از جمله بیماری، در راستای رهایی انسان از بیم و هراس و افزایش ارزش جوهری وی فعالیت می کند.[69] 1-3: کاستن از شدت اختلاف تفاوت ها میان طبقات اجتماعی و توزیع مجدد آنها بطور عادلانه از جمله مبانی مهمی که بیمه های اجتماعی بر آن استوار است این است که بطور خودکار به کاهش اختلاف میان طبقات و توزیع مجدد آنها بطور عادلانه کمک می کند، به گونه ای که بر استثمار و بهره کشی طبقاتی ناشی از نابرابری در توزیع وسایل تولید چیره می شود و طبقات استثمار شده را به سطح درخوری از معیشت می رساند به این ترتیب مشارکت کارفرمایان در تامین منابع مالی برخی شاخه های بیمه از جمله بیمه بیکاری و بیمه درمانی و تامین منابع مالی برخی شاخه دیگر بطور کامل، مثل شاخه حوادث ناشی از کار و بیماری های حرفه ای و دو شاخه غرامت های خانوادگی و غرامت پایان خدمت می تواند مفهوم بهره کشی را در روابط ایشان با کارگران از بین ببرد و از شدت اختلاف طبقات بکاهد. زیرا مبالغی که از سود های کارفرمایان در قالب حق بیمه ها برای توزیع میان بیمه شدگان از طریق مستمری های ( امتیازهای ) مقرر برای ایشان دریافت می شود می تواند سود خالص کارفرمایان را تقلیل و سطح معیشت کارگران را ارتقا دهد. [70] 1-4: برقراری تعاون اجتماعی بجای فردیت در روابط انسانی
