مکانیسم های مقاومت:

2-11-1.مکانیسم های مقاومت آنتی بیوتیکی:

آرایش گسترده مکانیسم های مقاومت ضد میکروبی که برای اسینتوباکتر بومانی گزارش شده است مشابه به دیگر پاتوژن های غیر تخمیری گرم منفی می باشد. مقاومت سریع سویه های اسینتوباکتر بومانی به تمام بتالاکتامازها نظیر کارباپنم ها، نشان دهنده ی پتانسیل این ارگانیسم در پاسخ سریع به تغییرات در فشار انتخابی می باشد.

تنظیم کردن مکانیسم های مقاومت ذاتی و اکتساب عوامل تعیین کننده ی خارجی مهارت های اساسی بود که اسینتوباکتر را به یک ارگانیسم با اهمیت تبدیل کرد. سویه های اسینتوباکتر بومانی در پتانسیل های اپیدمیولوژی شان تفاوت های زیادی دارند و آن سویه هایی که به صورت وسیع و سریعی بین بیمارستان ها گسترش می یابند به عنوان سویه های اپیدمیک اسینتوباکتر بومانی در نظر گرفته می شوند و در حقیقت مقاومت آنتی بیوتیکی یکی از علل گسترش بیمارستانی این سویه های باکتریایی می باشد. بعد از تعیین کردن سکانس یک سویه ی کلینیکی اپیدمیک اسینتوباکتر بومانی که در فرانسه یافت شده بود (AYE)، یک جزیره مقاومتی Kb 86 به نام AbaR1 یافت شد که یکی از بزرگترین جزایر ژنتیکی بود که تا کنون گزارش شده است. 88 ناحیه (ORFs) در این ناحیه ژنومیک قرار گرفته بود، 82 تای آنها از دیگر ارگانیسم های گرم منفی نظیر گونه های سودوموناس، سالمونلا منشا می گرفتند. در همین حین 52 ژن مقاومت نیز شناسایی شد که 45 ژن یعنی 5/86% در جزایر مقاومت AbaR1 واقع شده بود. محدوده ژنتیکی این عوامل مقاومت شامل عناصر ژنتیکی متحرک نظیر 3 کلاس از اینتگرون ها، ترانسپوزون ها و عناصر الحاقی (IS) می باشد که به صورت بسیار شگفت انگیزی هیچ یک از مارکر های پلاسمیدی در این نقاط مقاومت شناسایی نشد و از 3 پلاسمیدی که در نژاد AYE در فرانسه یافت شد هیچ کدام هیچ یک از مارکرهای شناخته شده ی مقاومت را دارا نبودند

( فورنیر، 2006 ).

2-11-2.مکانیسم های مقاومت به بتالاکتام ها:

ایجاد جهش در ژن های کروموزومی یکی از دلایل مقاومت اکتسابی باکتری ها به آنتی بیوتیک های بتالاکتام می باشد. عموما تغییرات وابسته به کروموزم در حساسیت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام شامل تغییر در نفوذ پذیری آنتی بیوتیک یا تغییر در توانایی PBP ها برای شناسایی آنتی بیوتیک ها می باشد، اما بعضی از بتالاکتامازها توسط کروموزم کد می شوند( مدیروس و جکوبی ، 1986 ).

مکانیسم مقاومت به بتالاکتام ها می تواند شامل انواع آنزیمی و غیرآنزیمی باشد:

2-11-2-1. مکانیسم های آنزیمی:

بتالاکتامازها جزء پر دردسرترین مکانیسم های مقاومت به آنتی بیوتیک ها هستند. بتالاکتاماز در واقع یک نوع آنزیم است که به صورت غیر کووالانت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام باند می شود و با تشکیل یک پیوند کووالانت سبب هیدرولیز باند آمیدی حلقوی حلقه لاکتام و آزاد شدن آنتی بیوتیک تغییر یافته می گردد. بتالاکتاماز ها برای آنتی بیوتیک های بتالاکتام، با PBP ها رقابت می کنند. امروزه بیش از 340 نوع بتالاکتاماز شناخته شده است که آن هایی که فعالیت کارباپنمازی دارند از جمله KPC و فعالیت متالوبتالاکتامازی دارند از جمله bla_VIM و bla_NDM به دلیل شیوع روز افزون آن ها بیشتر مورد توجه واقع شده است.

2-11-2-2.مکانیسم های غیر آنزیمی:

مقاومت به کارباپنم که نوعی مقاومت بتالاکتامی محسوب می شود توسط مکانیسم های غیر آنزیمی مانند تغییرات در پروتئین های غشای خارجی(OMPs) که سبب تغییر در نفوذپذیری باکتری ها نسبت به بتالاکتام ها می شود، صورت می گیرد، که ممکن است در اثر تغییر در پورین ها یا تغییر در لیپوپلی ساکاریدهای غشاء خارجی کاهش یابد. در باکتری های گرم منفی پورین ها و لیپوپلی ساکاریدها در قسمت خارجی غشاء قرار دارند و همین امر باعث می شود غشاء باکتری بصورت غیر قرینه باشد. درباکتری هایی که نسبت به بتالاکتام ها تحمل پیدا کرده اند، آنتی بیوتیک های بتالاکتام نمی توانند آنزیم های اتولیتیک القاء کنند. این بدان معنی است که پنی سیلین یا سفالوسپورین بیش تر از این که باکتریوساید باشد، باکتریواستاتیک است مگر این که میزان بسیار زیادی آنتی بیوتیک مصرف شود( سیروی و کاستی ، 2006 ).

مقاومت به ایمی پنم و مروپنم در اسینتوباکتر بومانی به دلیل از دست دادن یک پروتئین 29 کیلودالتونی به نامCarO است که این پروتئین جزء OMP ها می باشد. پروتئین های شوک حرارتی (HMP-AB) جزء پروتئین های غشای خارجی هستند که در ارتباط با مقاومت به بتالاکتام ها می باشند که با پروتئین های OmpA در انتروباکتریاسه ها و OmpF در سودوموناس آئروژینوزا مشابه می باشد.

شیوع کلینیکی مقاومت نسبت به کارباپنم ها در اسینتوباکتر بومانی به دلیل کاهش بیان پروتئین های 22 و 23 کیلودالتونی غشای خارجی در ارتباط با OXA-24 در اسپانیا و همچنین کاهش بیان پروتئین های 44 و 47 کیلودالتونی غشاء خارجی در اسینتوباکتر بومانی در شهر نیویورک می باشد( ویلا و همکاران، 2007 ).

پمپ های AdeABC که از خانواده پمپ های RND ها هستند، سوبستراهایی دارند که این سوبستراها شامل بتالاکتامازها، اریترومایسین، تتراسایکلین، آمینوگلیکوزیدها، کلرامفنیکل، تری متوپریم ها و فلوروکینولون ها می باشند( فورنیر، 2006).AdeABC  ها توسط کرومزوم ها کد و به صورت نرمال توسط یک سیستم دو جزئی با یک حسگر کیناز(AdeS) تنظیم می شود که این پمپ ها در ارتباط با AdeR که پاسخ دهنده تنظیمی است  می باشند. پمپ های AdeABC دارای سه جزء ساختمانی هستند.AdeB که باعث انتقال، AdeA باعث شکل دادن به پروتئین الحاق شده به غشاء درونی و AdeC، باعث شکل دادن به پروتئین های غشای خارجی می شود.

اگر ژن adeC که پرونئین های غشای خارجی را کد می کند غیر فعال شود پمپ AdeABC ممکن است با جایگزین کردن دیگر پروتئین های غشای خارجی بتواند فعالیت مجدد کمپلکس سه تایی را شکل دهد( پیوله و همکاران، 2004 ).

Fournier

Medeiros, Jacoby

Vila et al.

Piolle et al.