چ‌ـ ارزش مال مسروق در زمان اخراج از حرز، معادل چهار و نیم نخود طلای مسکوک باشد. ح‌ـ مال مسروق از اموال دولتی یا عمومی، وقف عام و یا وقف بر جهات عامه نباشد. خ‌ـ سرقت در زمان قحطی صورت نگیرد. د‌ـ صاحب مال از سارق نزد مرجع قضائی شکایت کند. ذ‌ـ صاحب مال قبل از اثبات سرقت سارق را نبخشد. رـ مال مسروق قبل از اثبات سرقت تحت ید مالک قرار نگیرد. زـ مال مسروق قبل از اثبات جرم به ملکیت سارق در نیاید. ژـ مال مسروق از اموال سرقت شده یا مغضوب نباشد. [118] – شهید ثانی، پیشین،‌ ج 2، ص 396. [119] – شامبیاتی، هوشنگ، (1385)، حقوق کیفری اختصاصی (جرائم علیه اشخاص)، انتشارات مجد، ج 1، ص 243. [120] – «… و من قتل مظلوماً فقد جعلنا لولیه سلطاناً» سوره اسراء، آیه 33. [121] – عوده، عبدالقادر، پیشین،‌ ج 1، ص 547. [122] – نجفی، محمدحسن، پیشین،‌ ج 42، ص 167. [123]- پیمانی، ضیاءالدین، (بی‌تا)، تفصیل قواعد دفاع مشروع در حقوق جزایی ایران، انتشارات دانشگاه ملی سابق (شهید بهشتی). [124]- بقره، آیه 94. [125]- عوده، عبدالقادر، پیشین،‌ ج 1، ص 476. [126]- محقق حلی، جعفر بن حسن، (1403)، شرایع الاسلام، بیروت، دارالاضواء، ج 4، ص 189. [127]- نجفی، محمدحسن، پیشین،‌ ج 1، ص 651. [128] – تبصره 2 ماده 302 ق.م.ا : «… چنانچه نفس دفاع صدق کند ولی از مراتب آن تجاوز شود قصاص منتفی است، لکن مرتکب به شرح مقرر در قانون به دیه و مجازات تعزیری محکوم می‌شود. [129] – ملاشاهی، علیرضا و محسن تسلیخ، 1393، بررسی فقهی-حقوقی حکم قتل زانی و زانیه توسط شوهر با استناد به بند ث ماده 302 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/2/1، دومین همایش منطقه ای آسیب شناسی قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 (کتاب قصاص)، مراغه، ص192 [130] – عوده، عبدالقادر، پیشین، ج 1، ص 511.