در این مباحث،مواردی مانند سودآوری،کیفیت و کمیت محصولات و اهداف بازاریابی محصولات بررسی می شود. حمایت[14] این معیار موارد زیر را بررسی می کند : آیا حمایت مالی داخلی از شرکت یا بنگاه صورت می گیرد؟ آیا نقدینگی یا سایر وثایق موجود است؟ آیا حمایت خارجی، مانند ضمانت  بانکی وجود دارد؟ پرداختها[15] در این معیار مواردی چون اعتبارات پرداخت نشده،اطلاعات مربوط به پرداختهای گذشته، قابلیت نقدینگی و دارایها،کیفیت و بدهی های خارجی برررسی می شود. شمای کلی آینده[16] آیا شرکت برای آینده راهبرد برنامه های خاصی دارد یا اینکه در این زمینه مبتدی است؟ باانجام بررسی هاو ارزشیابی های فوق،تصمیم گیرندگان اعتباری قادر خواهند بود در خصوص اعطای تسهیلات و چگونگی سقف اعتبار و شیوه های کنترل آن و نیز مدت زمان پرداخت  تسهیلات اظهار نظر کنند. همچنین متغیرهای استخراج شده از معیارها در ساخت مدلهای امتیاز دهی اعتباری به کار گرفته می شوند.(ریسک اعتباری،طالبی-شیرزادی) 18-2فنون اندازه گیری ریسک اعتباری ابزارهای زیادی از حوزه های علمی ریاضی،آمار ، اقتصادسنجی و تحقیق در عملیات ، در پیشرفت اندازه گیری  دقیق تر ریسک اعتباری سهیم بوده اند. در مدل های جدید ریسک اعتباری برای اندازه گیری ریسک اعتباری،طیف گسترده ای از محصولات مالی از قبیل تسهیلات مصرفی، تسهیلات تجاری، تسهیلات مسکن، قراردادهای معاوضه(تاخت[17]) و ابزارهای مشتقه اعتباری و سایر محصولات خارج از ترازنامه به کار برده می‌شوند. فنون اندازه گیری ریسک اعتباری را می توان به دو گروه عمده تقسیم کرد : 1-مدل های امتیازدهی اعتباری پارامتری : مدل احتمال خطی[18]، مدل لاجیت [19]، مدل پروبیت[20]، مدل‌های مبتنی بر تحلیل ممیزی[21] 2-مدل های امتیاز دهی غیر پارامتری : برنامه ریزی ریاضی[22]، طبقه بندی درختی (الگوریتم‌های تقسیم بندی بازگشتی[23])،مدل های نزدیک ترین همسایگی [24]،فرآیند تحلیل سلسله مراتبی[25]، سیستم های کارشانسی(خبره[26])،شبکه های عصبی مصنوعی[27]،الگوریتم زنتیک.[28] در ادامه تعدادی از متداول ترین فنون اندازه گیری ریسک اعتباری توضیح داده می شوند :

• فنون اقتصاد سنجی : از قبیل مدل های رگرسیون  چند متغیره، تحلیل ممیزی، تحلیل پروبیت. در کلیه این مدل ها احتمال عدم بازپرداخت یا صرف زیان عدم بازپرداخت تسهیلات ، به عنوان متغیر مستقل (یا متغیر توضیح دهنده ) مدل محسوب می شوند.