طبق مادئه 985 قانون مدنی، تحصیل تابعیت ایرانی پدر به هیچ وجه به اولاد کبیر وی، که در تاریخ تقاضانامه به 18 سال تمام رسیده‌اند، تسری نمی‌یابد، زیرا افراد مزبور تحت ولایت پدر قرار ندارند و دارای استقلال مدنی می‌باشند، بدین ترتیب در صورت فراهم بون شرایط، براساس ماده 979 قانون مدنی، می‌توانند تابعیت ایران را درخواست کنند و یا به تابعیت خود باقی بمانند. آثار تحصیل تابعیت ایران برای اولاد صغیر در قانون و بسایری از کشورها،‌هرگاه پدری تابعیت جدیدی کسب نماید، فرزندان صغیر وی که در تاریخ تقاضانامه به سن 18 سال تمام نرسیده باشند، نیز به تبع او دارای تابعیت جدید می‌گردند. البته به موجب ماده 984 قانون مدنی، اولاد صغیر می‌توانند در ظرف مدت یکسال از تاریخ رسیدن 18 سال تمام، اظهاریه‌ای مبنی بر باقی ماندن بر تابعیت سابق پدر خویش، تسلیم وزارت امور خارجه نمایند، البته لازم است به این اظهاریه، تصدیق دولت متبوع پدرشان، دایر بر اینکه آنها را تبعه خود خواهد شناخت، ضمیمه شود تا احتمالاً وضعیت بی تابعیتی (آپاترید) پیش نیاید. تحصیل تابعیت توسط زوجه آنگونه که دیده می‌شود با آنکه درباره تأثیر تحصیل تابعیت ایران از سوی پدر در تابعیت دیگر اعضای خانواده، وضع حکم گردیده است ولی درباره تأثیر تحصیل تابعیت دیگران از سوی مادر در تابعیت آنها، سکوت اختیار شده است. این سکوت می‌تواند به یکی از دو سبب زیر باشد: 1-3 قانون گذار ایرانی، تحصیل تابعیت ایران را از سوی زنان بیگانه که دارای شوهر بدون همراهی شوهر، جائز ندانسته است چنانکه در بند هفتم قانون نامه تابعیت نیز به این ممنوعیت تصریح گردیده است. 2-3 بنابر مقررات عام ماده 974 قانونی مدنی، تفاوتی میان زن و مرد دارای همسر در کسب تابعیت ایران نیست ولی قانونگذار به پیروی از این اندیشه خود، که تابعیت مادر را در تعیین تابعیت فرزندان همانند تابعیت پدر نشناخته، تابعیت اکتسابی او را نیز در تغییر تابعیت آنها موثر ندانسته است.

گفتار پنجم :خروج از تابعیت ایران

در اثر ازدواج : زن ایرانی که در نتیجه ازدواج با شوهر بیگانه تابعیت ایرانی خود را از دست می دهد. در اثر پذیرش پدر به تابعیت ایرانی : چنانکه فرزندان صغیر کسی که به تابعیت ایران پذیرفته شده است حق دارند ظرف یک سال از تاریخ رسیدن به سن 18 سال تمام درخواست رد تابعیت ایران و قبول تابعیت پدر خود را بنمایند. در اثر پذیرش شوهر به تابعیت ایران : زن شخص که به تابعیت ایران پذیرفته شده می تواند ظرف یک سال از تاریخ صدور سند تابعیت شوهر اظهاریه کتبی به وزارت خارجه داده تابعیت ایران را رد و تابعیت قبلی شوهر را بدست آورد.1 کسانی که در ایران از پدر و مادر خارجی که یکی از آنها در ایران متولد شده به وجود آمده اند پس از رسیدن به سن 18 سال تمام تابعیت پدر خود را قبول کند و تابعیت مشروط ایران را از دست بدهد. ترک تابعیت ایران مورد مهم خروج از تابعیت ایران ترک تابعیت ایران به وسیله قبول تابعیت بیگانه است. قانون اساسی راه ترک تابعیت ایران را هم برای کسانی که تابعیت اصلی ایران را دارند و هم برای کسانی که تابعیت اکتسابی را دارند مجاز شناخته شده است زیرا احترام اصل آزادی افراد اقتضای چنین جوازی را داشته است اما قانونگذار عادی ترک تابعیت را با بدبینی تلقی کرده و سخت گیری زیادی نسان داده است تا افراد روی هوا و هوس و بر اساس تصمیمات آنی مبادریت به ترک تابعیت ننمایند و هر موردی که لازم است با دوراندیشی و تفکر در عواقب آن اتخاذ تصمیم نمایند. ترک تابعیت قبل از الغای کاپیتولاسیون رواج زیاد داشت و افرادی که می خواستند از مزایای اتباع بیگانه برخوردار شوند تابعیت ایران را ترک می گفتند و به سادگی تابعیت کشور دیگری مثل انگلیس یا روسیه را به دست می آورند و نسبت ب هم وطنان خود ظلم و ستم روا می داشتند. برای اینکه این سابقه از بین برود قانونگذار سخت گیری را رواج داشته است. شرایط ترک تابعیت ماده 988 قانون مدنی می گوید : اتباع ایران نمی توانند تبعیت خود را ترک کنند مگر به شرط ذیل به سن 25 سال تمام رسیده باشند. هیئت وزرا خروج از تابعیت آنان را اجازه دهند. قبلاً تعهد نمایند که ظرف یک سال از تاریخ ترک تابعیت حقوق خود را بر اموال غیرمنقول که در ایران دارا می باشد و ممکن است بالوراثه دارا شوند ولو قوانین ایران اجازه تملک آن را به اتباع خارجه بدهد به نحوی از انحاء به اتباع ایران منتقل کنند زوجه و اطفال کسی که بر طبق این ماده ترک تابعیت می نماید اعم از اینکه اطفال مزبور صغیر یا کبیر باشند از تبعیت ایرانی خارج نمی گردند مگر اینکه اجازه هیئت وزرا شامل آنها هم بشود. خدمت تحت السلاح خود را انجام داده باشند.