1-4-2 پژوهش­های داخلی

• موحدی (1374) در پایان­نامه کارشناسی ارشد خود با عنوان «بررسی عوامل مؤثر در عدم تمایل بخش خصوصی برای سرمایه­گذاری در صنعت جهانگردی ایران» با طرح چند فرضیه پژوهش خود را انجام داده است. در یکی از فرضیات این پژوهش عنوان می­شود که به نظر سرمایه ­گذاران بخش خصوصی قوانین و مقررات مربوط به صنعت گردشگری تسهیل­کننده نیست. داده­های پژوهش از سه طریق مصاحبه با سرمایه­گزاران و مسئولین مرتبط با صنعت گردشگری، توزیع پرسشنامه در بین ایرانگردان و گردشگران، و همچنین مطالعه اسناد و مدارک جمع­آوری شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بخشی از مقررات حاکم بر این صنعت محدودکننده است و بخش دیگری که تسهیلاتی در آن در نظر گرفته شده است، ضمانت اجرایی ندارد و دستگاه­های مرتبط از اجرای آن امتناع می­ورزند که به نوعی نقض حقوقی و قانونی محسوب می­گردد. علاوه بر این، عدم تسهیل­کنندگی قوانین مربوط به صنعت گردشگری به عنوان عاملی در جهت عدم تمایل بخش خصوصی برای سرمایه­گزاری در این صنعت قلمداد می­شود. پژوهشگر دلایل کمبود تقاضا برای گردشگری را ناشی از عوامل زیر می­داند:
• هزینه خدمات این صنعت در مقایسه با کیفیت آن از نظر گردشگران رضایت­بخش نیست؛
• تبلیغات مناسبی برای جذب و جلب گردشگران وجود ندارد؛ و
• کیفیت محصولات صنایع دستی ایران برای گردشگران رضایت­بخش نیست.

• مرسلی (1374) در پایان­نامه کارشناسی ارشد خود تحت عنوان «تخمین توابع عرضه و تقاضای توریسم خارجی در ایران» بیان می­ کند که فقدان تلقی مثبت نسبت به گردشگری از مشکلات جذب و توسعه گردشگری در ایران می­باشد.

• ناصری (1375) در پایان­نامه کارشناسی ارشد خود تحت عنوان «شناسایی موانع مؤثر بر توسعه صنعت توریسم ایران و طراحی الگویی برای گسترش خوب توریست» به بررسی نظر جامعه آماری پژوهش، یعنی، گردشگران خارجی پرداخته است. وی در پژوهش خود چنین بیان می­ کند که عدم هماهنگی فرهنگ گردشگران برخی از کشورها با فرهنگ و ارزش­های حاکم، وجود سازمان­های موازی گردشگری و مشکلات سرمایه­گذاری و صنعت تبلیغات از اهم مشکلات گردشگری کشورمان می­باشد.

• سلیمی (1376) در پایان­نامه کارشناسی ارشد خود با عنوان «بررسی موانع فکری، اجتماعی و فرهنگی گسترش توریسم در ایران از دیدگاه جامعه­شناسی» به بررسی موانع موجود از دیدگاه جامعه­شناختی پرداخته است. جامعه آماری مورد نظر این پژوهش گردشگران خارجی بوده است.

• خانی (1389) در پایان­نامه کارشناسی ارشد خود تحت عنوان «موانع فرهنگی توسعه گردشگری ایران» سعی کرده است تا با توجه به تعریف تایلور[105] از فرهنگ[106]، به این مسأله بپردازد که آیا در افکار و اعتقادات، قوانین و مقررات و آداب و رسوم ایران موانعی بر سر راه توسعه گردشگری ایران وجود دارد یا خیر؟ این پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی بوده و نتایج تجزیه و تحلیل متغیرهای مختلف برای فرضیات ضوابط و قوانین اسلامی، باورها و اعتقادات مذهبی، و آداب و رسوم مورد تأیید قرار گرفت و به عنوان مانعی برای توسعه گردشگری ایران شناخته شد. اما نتایج آماری، افکار عمومی را به عنوان یک مانع تأیید نکرد.