نظریه اشاعه نوآوری را باید در حوزه مدل‌هایی دانست که به مطالعه ادراکات و رفتار فردی اعضای یک سازمان یا جامعه می‌پردازد(ونکاتش و دیویس[30]، 2000). این مدل در آزمون پذیرش فن‌آوری اطلاعات به کار رفته است. مطالعات انجام شده در این زمینه بیشتر به دنبال بررسی تاثیر ویژگی‌های پنجگانه نوآوری در پذیرش و استقرار فن‌آوری اطلاعات بوده‌اند. مور و بن باسات[31] (1991) به منظور استفاده این مدل در پذیرش فردی فن‌آوری مدل مورد نظر را اصلاح نمودند، متغیرهای اصلی در مدل اصلاح شده به صورت زیر است:

1. مزیت نسبی[32]: درجه‌ای که یک نوآوری نسبت به نوآوری‌های پیشین بهتر و مفیدتر تصور می­شود.
2. سهولت استفاده[33]: درجه‌ای از سهولت استفاده یک نوآوری.
3. تصور[34]: درجه‌ای که استفاده از یک نوآوری باعث افزایش تصور فرد در سیستم اجتماعی وی می‌شود.
4. مشاهده‌پذیری[35]: درجه‌ای که فرد می‌تواند استفاده کردن دیگران از سیستم را مشاهده کند.
5. سازگاری[36]: درجه‌ای که یک نوآوری با ارزش‌های موجود، نیازها و تجربه‌های پیشین افراد سازگار است.
6. استفاده داوطلبانه[37]: درجه‌ای که استفاده از نوآوری اختیاری و از روی میل و اراده فرد است.

2-6-3- مدل انگیزشی[38] تعداد قابل ملاحظه‌ای از تحقیقات روان‌شناسی به وسیله تئوری انگیزش عمومی[39] برای تشریح و تفسیر رفتار مورد حمایت قرار گرفته است. در حوزه سیستم‌های اطلاعاتی، دیویس و همکاران (1992) نظریه انگیزشی را برای درک پذیرش و استفاده تکنولوژی جدید بکار گرفته‌اند. هسته اصلی این نظریه را دو نوع انگیزش تشکیل می‌دهد، انگیزش بیرونی[40] و انگیزش درونی[41].

1. انگیزش بیرونی: درک اینکه کاربر عملی را در جهت دستیابی به پیامدهای سودمندی از قبیل بهبود عملکرد شغلی، بهبود حقوق و ارتقا انجام خواهد داد.