[75] . سوره قصص آیه 27. .[76] الحدائق الناضره ج ۲۱، ص ۵۵۸. [77] . نجفی, محمدحسن, پیشین, ج ۲۷، ص ۲۶۳. [78] . طباطبایی، سید محمدکاظم, العروه الوثقی, قم, مدرسه‌الامام علی بن ابی‌طالب × , هفتم, 1386, ج5, ص81. .[79] لطفی،اسدالله, پیشین, ص 295. .[80] ابن اثیر، النهایه، ج 3، ص 77 (به نقل از: ملأ احمد نراقی، عوائد الایام، ص 48). [81]. راغب اصفهانی، المفردات، ذیل واژه ضرر. [82]. ر.ک: مجمع البحرین، ذیل واژه ضرر , مصباح المنیر، ذیل واژه ضررو … . [83]. ملأ احمد نراقی، عوائد الایام، قم, بصیرتی, 1365, ص 48. .[84] امام خمینی، تهذیب الاصول، ج 3، صص 532 – 534. [85]. موسوی بجنوردی، سید محمدحسن, القواعد الفقهیه، تهران, مکتبه الصدر, 1376, چاپ دوم, ج 1، ص 224 و 225. [86]. قاعده‌ی «لاضرر و لا ضرار» فی‌الجمله مورد توافق همه مذاهب فقهی است و در ابواب مختلف فقه در هر دو بخش عبادات و معاملات جاری می­باشد. این قاعده، از قواعد عظیم اسلامی است. زیرا از مقاصد شریعت، محافظت بر نفس انسانی و حمایت آن و دفع ضرر از آن است. پایان نامه «قاعده لاضرر و لاضرار در مذاهب فقهی» پژوهشی از «محمد حسین صاعد رازی». [87]. ابوحنیفه, ترجمه فقه اکبر, مترجم عبدلله حیدری, 1430 ق. [88]. الوسایل، کتاب التجاره، ابواب الخیار، باب 8، ح 1 و 3، مسند احمد 6: 49 و 237. [89]. اسحاق بن عبدلله دبیری العوضی, معتقدات اهل اسلام, عربستان, انتشارات السعودیه, 1386, اول, [90]. مسند احمد، ج 4، ص 197. [91]. قرضاوی, یوسف, «بهره بانکی همان ربا است» ,  ترجمه نصرالله خلیلی, مجله اقتصاد اسلامی, شماره 3, پایگاه اطلاع رسانی حوزه دات نت. [92]. فرحی, سید علی, محمدرضا موسوی, تحقیق در قواعد فقهی اسلام, انتشارات دانشگاه امام صادق, سال 1391, چاپ اول, [93]. درس خارج فقه حضرت آیت الله جوادی, پنجم اردیبهشت 1389, سایت مدرسه فقاهت (ارتباط شیعی). [94]. فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، منشورات دار الرضی، چاپ اول، قم، بی‌تا, ج ‌۲، ص۵۲. [95]. مشکینی، میرزا علی، اصطلاحات الأصول و معظم أبحاثها، قم، نشر الهادی، چاپ ششم، ۱۴۱۶ ق, ص ۲۲۶. اسلامی، رضا، مدخل علم فقه، قم، مرکز مدیریت حوزه‌ی علمیه