1- دکتر شمس در کتاب آیین دادرسی مدنی اندکی توضیحات راجع به ایرادات بیان نموده و آنها را برشمرده و با اندک توضیحی از کنار مطلب گذشته است. 2- دکتر صدر زاده افشار نیز در کتاب آیین دادرسی مدنی و بازرگانی (1380: 321) پس از بیان مطالبی درخصوص ارتباط ایرادات و دفاع در دادرسی به ایرادات تحت عنوان طواری دادرسی پرداخته و تنها به ذکر مثالهایی در خصوص سایر ایرادات پرداخته و از کنار ایراد نامشروع بودن دعوی به سادگی عبور کرده است و تاکنون تحقیق جامع و کاملی در این خصوص صورت نگرفته است. برخی ایرادات را نوعی دفاع از حق در مقابل ادعای خواهان میدانند و برخی دیگر آن را از موانع رسیدگی در دادگاه دانسته و به نوعی آنرا جزء شرایط شکلی دادخواست می­دانند و دیگری آن را یک حکم قانونی از سوی قانونگذار مبنی بر منع اقامه دعوای این چنینی و عدم نیاز به رسیدگی مفصل و ماهیتی در این خصوص می­داند.

1-3- سوالات پژوهش:

با توجه به اینکه در قانون در مورد ایراد به نامشروع بودن دعوا به جز یک بند از یک ماده در قانون آیین دادرسی مدنی اشاره دیگری به آن  نگردیده است و حقوقدانان بزرگ که در حیطه آیین دادرسی مدنی به تحقیق و تالیف و اظهارنظرپرداخته اند در این خصوص به توضیحات اندکی اکتفا نموده اند ، هنوز ابهامات و اجمالات زیادی در این خصوص ذهن یک پژوهشگر کنجکاو را درگیر بسیاری از سوالات می­نماید. با این توضیح، پرسش های اصلی و محوری در تحقیق حاضر را می توان چنین بر شمرد: 1- مفهوم نامشروع بودن چیست؟ 2- ایراد به نامشروع بودن دعوا دفاع شکلی محسوب می­شود یا دفاع ماهوی؟ در ضمن مباحث اصلی، می توان پاره ای از پرسش ها و مسایل فرعی را به ترتیب زیر مطرح کرد: 1- ایراد به نامشروع بودن دعوا جزو ایرادات عمومی است یا خصوصی؟ 2- آثار عمومی یا خصوصی بودن ایراد مذکور چیست؟

1-4- فرضیه پژوهش:

1- ایراد نامشروع بودن دعوا یک ایراد با ماهیت دوگانه میباشد که هم از نظر ماهوی قابل بحث است هم از نظر شکلی، اما در نهایت جنبه ماهوی آن از نظر اصول حقوقی برتری دارد و درعمل راهگشاتر است. 2- منظور از نامشروع بودن مخالفت با قانون آمره یا شرع می­باشد. 3- در جایی که منظور از نامشروع بودن مخالفت با شرع یا قانون امری باشد نمی­ شود نسبت به نامشروع بودن دعوا تراضی نمود چرا که ایراد مزبور جزو ایرادات عمومی محسوب میشود ولیکن اگر خلاف قوانین تکمیلی باشد قابل تراضی است زیرا واجد جنبه خصوصی است. 4- ایراد به نامشروع بودن دعوا صرفا” مختص به خوانده نیست و دادگاه راسا” میتواند بدون ایراد خوانده نسبت به آن اتخاذ تصمیم نماید و نیز  این ایراد به دلیل واجد جنبه ی عمومی بودن مقید به مهلت، جهت طرح نمی­باشد.  

1-5- اهمیت و ضرورت پژوهش

با توجه به  اهمیت بحث ایرادات در رسیدگی های قضایی در کشورمان و نیز با توجه به ضرورت تدریس این مهم در دانشکده های حقوق و کسب شناخت دقیق و علمی این موضوع که جزئی از حقوق شکلی کشور محسوب میگردد خصوصا بحث این رساله در مورد ایراد به نامشروع بودن دعوا، میتواند راهگشای شاغلان به حرف حقوقی مخصوصا وکلا و قضات در مورد شناخت و بیان مورد و استدلال در این زمینه و نتیجه گیری و اعمال تصمیم درمورد موضوعات مرتبط با آن گردد به علاوه به مقنن در جهت تدوین قواعد و تصویب قوانینی که خالی از ابهام و اجمال بوده وجامع و مانع باشد به طوری که فهم آن برای عموم مردم و نیز حقوقدانان به طور خاص دشوار نباشد کمک مینماید و نیز محققان در علم حقوق و دانشجویان این رشته در جهت شناخت بهتر و علمی تر میتوانند از این پژوهش بهره گیرند.

1-6- اهداف پژوهش