• ب. ضمانت های صادر شده از سوی مؤسسات اعتباری غیر بانکی که دارای مجوز لازم از طرف بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران هستند.
• ج. وجه نقد
• د. سفته با امضای صاحبان امضای مجاز با مهر شرکت
• هـ. سایر ضمانت نامه های شامل:
• وثیقه ملکی معادل نود درصد (90%) ارزش کارشناسی رسمی آن.
• انواع اوراق مشارکت[80]
• سهام شرکت های سهام عام پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به مأخذ هفتاد درصد (70%) ارزش روز آن.
• مطالبات تأیید شده قراردادها از سوی دستگاه های اجرایی و ذی حسابان مربوط.»

بند سوم :  ذکر شرایط اجباری

هر قراردادی حاصل توافق دو اراده است. شرایط مورد نظر طرفین علی الاصول با اراده آزاد خودشان تعیین می گردد. ولی ذکر بعضی از شرایط در معاملات دولتی، از وظایف اشخاص حقیقی نماینده دولت می باشد. به عنوان مثال ذکر شرط التزام طرف قرارداد به بیمه نمودن کارگران خود، لزوم رعایت مقررات حفاظتی و ایمنی از طرف پیمان کار، پرداخت کسورات قانونی و موارد دیگر از جمله شروطی هستند که باید در معاملات دولتی قید گردند. امروزه بسیاری از دستگاه های دولتی استفاده از نمونه قراردادای از قبل نوشته شده را برای ادارات تابعه خود اجباری کرده اند. در این نمونه قراردادها، شرایط اجباری به طور یکسان درج شده اند. ماده 31 آیین نامه معاملات دولتی مصوب 1349 به شرایط اجباری که باید در متن قرارداد ذکر شود، تصریح کرده است. این ماده مقرر می دارد: « در قرارداد نکات زیر باید قید گردد:

1. نام متعاملین.
2. نوع و مقدار مورد معامله با مشخصات کامل آن ها.
3. مدت انجام تعهد و محل و شرایط تحویل مورد معامله.
4. ترتیب عمل و میزان خسارت در مواردی که برنده مناقصه در انجام تعهدات جزئاً یا کلاً تأخیر نماید.
5. الزام تحویل کالا بر طبق نمونه ممهور در صورتی که تهیه نمونه لازم باشد. در این صورت باید نمونه کالا با مهر طرفین معامله ممهور و نزد مناقصه گزار نگاهداری شود.
6. افراد برنده مناقصه به اینکه از مشخصات کالا یا کار مورد معامله و مقتضیات حل تحویل کالا یا انجام کار اطلاع کامل دارد.