ی-  فرضیه‏های تحقیق:

1. موارد مربوط به جمع اوری ادله از جمله موارد امری در قانون کیفری می باشد و برعهده بازپرس و دادستان نهاده شده است.
2. مهمترین مرحله در جمع اوری ادله تحقیقات مقدماتی است که امکان امحاء و اخفا در این مرحله بیشتر می باشد.

ک- تعریف واژه‏ها و اصطلاحات فنی و تخصصی (به صورت مفهومی و عملیاتی):

جرم: جرم در لغت معنای مختلفی دارد جرم با فتحه ج یا ضمه ج به معنای گناه، خطا، بزه[2]، جروم و اجرام جمع آمده است. جرم با کسره ج به معنای لون، رنگ، جسم، جسم حیوان یا چیز دیگر، هر یک از اجرام آسمانی یعنی ستارگان، اجرام و جروم جمع. جرم در جایی با فتحه ج به معنای: ماخوذ از گرم «فارسی» زمین بسیار گرم، گرمسیر و نوعی از زورق، جروم، جمع آمده است.[3] جرم در اصطلاح حقوقی به هر فعل یا ترک مخالف نهی الزامی قانون گذار که بر آن کیفر مترتب گردد گفته می شود. برای تشریح جرم باید به عناصر جرم توجه کرد که عبارت است از: الف: قانون تصریح به جرم بودن کند که این مسئله پیش از وقوع جرم باید انجام شود. از این عنصر به عنوان عنصر قانونی جرم نام می برند. ب: عمل یعنی فعل یا ترک. این عنصر مادی جرم است. ج: عمد. در جرم خطایی سوء نیت نیست وجود بازتاب قانونی علیه آن، نشان جرم بودن آن نمی­باشد. در خلاف ها هم سوء نیت نیست. نفس جرم را عرب از لغت فارسی گرم (مساوی تاوان) گرفته است. گرم گرفتن یعنی گناه گرفتن، جزیه گرفتن، غنیمت گرفتن، بهانه گرفتن. در فارسی هنوز این لغت به کار می رود. جرم به انواع مختلفی تقسیم می شود که برخی از آنها عبارتند از: جرم آنی، جرم اجتماعی، جرم اختصاصی، جرم اعتیادی، جرم انضباطی، جرم ساده، جرم دائم، جرم خطایی، جرم سیاسی، جرم شبه عمد، جرم عقیم، جرم عمد، جرم غیرعمد، جرم محال و…[4] جرم یا عمل مجرمانه به فعل یا ترک فعلی گفته می شود، که قانون صریحاً و عیناً آن را ممنوع و برای ارتکاب آن مجازات معین کرده باشد. تعیین جرم و مجازات به موجب قانون را اصل قانونی بودن جرم و مجازات می گویند. این اصل از مستقلات عقلیه است[5]و انسان از دیرباز این قاعده را دریافته و به آن اعتقاد پیدا کرده است.[6] در حقوق ایران مثل همه کشورهای متمدن جهان، اصل قانونی بودن جرم پذیرفته شده است. ماده قانون مجازات اسلامی مقرر می دارد: «هر فعل یا ترک فعلی که در قانون برای آن مجازات تعیین شده، جرم محسوب می شود.» و در مورد اصل قانونی بودن مجازات[7]در اصل 36 قانون اساسی چنین آمده است: «حکم به مجازات و اجرای آن باید تنها از طریق دادگاه و به موجب قانون باشد.» تحقیقات مقدماتی: تحقیق در لغت به معنای بررسی و پژوهش برای رسیدن به واقع امر است.[8]قسمتی از دادرسی مدنی که به موجب آن  یکی از اصحاب دعوی  بوسیله شهادت شهود، امری را که مورد ادعای اوست  اثبات می کند. در حقوق اداری قسمتی از رسیدگی اداری که به منظور ممیزی یا گرد­آوری اطلاعات قبل از اخذ تصمیم به کار می رود در حقوق پارلمانی نوعی از رسیدگی که  به وسیله مجلس صورت می گیرد و به موجب آن کمیسیونی که از اعضاء همان مجلس انتخاب می شوند مامور انجام تحقیقات یا جمع آوری اطلاعاتی می شوند. (اصل 33 متمم قانون اساسی)[9] تحقیقات مقدماتی در دادرسی کیفری، تحقیقات راجع به به جرم که توسط مسنتطق یا ضابطان دادگستری به عمل می آید و منتهی به صدور قرار مجرمیت یا قرار منع تعقیب می شود.[10] در قانون آیین دادرسی کیفری ۱۲۹۰، از تحقیقات مقدماتی تعریفی نشده بود اما در قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۸۷، ماده‌ی 19 به این امر اختصاص یافت. این ماده بیان می‌کند: «تحقیقات مقدماتی مجموعه­ی اقداماتی است که برای کشف جرم و حفظ آثار و ادلّه­ی وقوع آن و تعقیب متهم از بدو پیگرد قانونی، تا تسلیم به مرجع قضایی صورت می‌گیرد…»

ش-روش شناسی تحقیق: