2-تیمارستان مجرمین غیرمسئول. 3-تبعیدگاه مجرمین به عادت. 4- کارگاه های کشاورزی و صنعتی. 5- مراکز معالجه مجرمین معتاد به استعمال الکل و مواد مخدره.   فصل دوم – اقسام اقدامات تأمینی ماده 3 : اقدامات تأمینی سالب آزادی به قرار ذیل می باشد : 1- نگاهداری مجرمین مجنون و مختل المشاعر در تیمارستان مجرمین. 2- نگاهداری مجرمین به عادت در تبعیدگاه. 3- نگاهداری مجرمین بی کار و ولگرد در کارگاه های کشاورزی و صنعتی 4- نگاهداری مجرمین معتاد به استعمال الکل و مواد مخدره. 5- نگاهداری اطفال در کانون اصلاح و تربیت اطفال. ماده 4 : هرگاه مجرمین مجنون و یا مختل المشاعر مخل نظم یا امنیت عمومی بوده و دارای حالت خطرناک باشند و دادگاه تشخیص دهد که برای جلوگیری از تکرار جرم نگاهداری یا معالجه مجرم در تیمارستان مجرمین لازم است در این صورت حکم به نگاهداری یا معالجه او در تیمارستان مجرمین خواهد داد. در مورد مجرمین نیمه مسئول که حکم مجازات و اقدام تأمینی با هم در مورد آنها صادر می شود اجرای مجازات باید مؤخر بر اجرای اقدام تأمینی باشد. در هر موقع که بنا بر تشخیص پزشک متخصص امراض روحی مجرم معالجه گردید بر حسب پیشنهاد مدیر تیمارستان و تصویب دادستان دادگاه رسیدگی کرده و در صورت تشخیص رفع حالت خطرناک حکم به خاتمه اقدام تأمینی خواهد داد. تبصره – درباره تشخیص عدم مسئولیت مجرمین و اینکه آیا مطلقا یا به طور نسبی فاقد قوه ممیزه می باشند دادگاه نظر پزشک متخصص امراض روحی را جلب    می نماید و در هر حال تصمیم نهائی با دادگاه است. ماده 5 : هرگاه کسی به علت ارتکاب جنایت یا جنحه عمدی که به موجب قانون مجازات حبس برای آن پیش بینی گردیده دو مرتبه یا بیشتر محکوم به حبس بیش از دو ماه شده و بعد از اجرای مجازات مرتکب جرمی شود که مستلزم مجازات حبس است و از این رو دادگاه تشخیص دهد که مشارالیه دارای حالت خطرناک بوده و تمایل به ارتکاب جرائم داشته و یا از راه قوادی و یا فحشاء و یا نظائر آن امرار معاش می نماید مجرم  به عادت محسوب شده و دادگاه می تواند حکم نگاهداری او را در تبعیدگاه برای مدت نامعینی صادر نماید. تبعیدگاه مؤسسه ای است که از طرف دولت به منظور نگاهداری مجرمین به عادت تأسیس گردیده است. محکومین به تبعید دارای لباس مخصوص بوده و غذای معین از طرف مؤسسه دریافت می دارند. محکومین به تبعید حق مکاتبه و مراوده با خارج را ندارند مگر تحت نظر اولیاء مؤسسه تبعید. محکوم به تبعید مجبور به انجام کارهائی است که برای او تعیین می شود. به طور کلی مجرمین در مؤسسه تبعید باید شب ها را به تنهائی و در سلول به سر برند. هر محکوم به تبعید باید اقلا مدت سه سال و چنانچه مجازات تعیین شده بیش از سه سال باشد لااقل به میزان مدت مجازات در تبعیدگاه به سر برد و بعد از این مدت چنانچه ثابت شود که ادامه تبعید لازم نیست ممکن است بنا بر پیشنهاد مدیر تبعیدگاه و درخواست دادستان شخص تبعید شده از طرف دادگاه صادر کننده حکم به طور مشروط آزاد شود. مدت آزادی مشروط سه سال خواهد بود. هرگاه ظرف سه سال بعد از خروج از تبعیدگاه آزاد شده مرتکب جنحه یا جنایت جدید شود و یا برخلاف مقررات تعیین شده از طرف دادگاه برای مدت آزادی مشروط رفتار نماید دادگاه حکم به نگاهداری مجدد او در تبعیدگاه صادر          می نماید. در این صورت بعد از گذشت ده سال تمام حق آزادی مشروط خواهد داشت.