2-2.ریسک و بازدهی

در ادبیات مالی ریسک و بازده دو رکن اصلی تصمیم گیری برای سرمایه گذاری اند و همواره بیشترین بازدهی با توجه به حداقل ریسک، معیاری مناسب برای سرمایه گذاری است (گالاجدرا، 2014). ریسک به عنوان احتمال اختلاف بین بازده واقعی و بازده مورد انتظار تعریف شده و به دو دسته تقسیم می‌گردد. دسته اول شامل ریسک هایی است که به عوامل داخلی شرکت مربوط هستند مانند ریسک مدیریت، ریسک نقدینگی، ریسک ناتوانی در پرداخت بدهی ها و … که به آن ریسک غیر سیستماتیک یا غیر نظام مند (کاهش پذیر) گفته می‌شود و دسته دوم ریسک هایی هستند که مربوط به شرایط کلی بازار نظیر شرایط اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و … می باشند و تحت عوامل ریسک سیستماتیک یا نظام مند (B)  شناخته می‌شود. سرمایه گذاران در بازار سرمایه سعی دارند منابع خود را به سمتی سوق دهند که بیشترین بازدهی و کمترین ریسک را داشته باشد. از این‌رو آگاهی از میزان ریسک شرکت ها، می‌تواند نقش بسزایی در تصمیم گیری افراد داشته باشد (چن و همکاران، 2013). 2-2-1.بازارهای مالی : شرکت های بازارگانی برای تامین مالی فعالیت خود به حجم بالایی از سرمایه نیاز دارند. این شرکت ها برای اینکه بتوانند رشد و توسعه کنند نیازمند سرمایه گذاری بالایی هستند. دولت‌ها نیز به منظور ارائه بهتر خدمات و کالاها به مردم نیازمند این هستند که حجم بالایی پول وام بگیرند. بازارهای مالی این امکان را برای شرکت ها و دولتها فراهم می سازند که آنها بتوانند از طریق فروش اوراق بهادار نیاز های خود را برطرف سازند. سرمایه گذاران نیز از طریق خرید اوراق بهادار بازده و رفاه خود را افزایش می دهند . بازارهای مالی نیز بازارهایی هستند که در آنها دارایی های مالی مبادله می شوند. دارایی های مثل سهام و اوراق قرضه هستند که ارزش آنها به ارزش تولیدات و خدمات ارائه شده توسط شرکت های منتشر کننده آنها وابسته است. تفاوت دارایی های مالی با دارایی های واقعی در این است که در دارایی های واقعی ماهیت فیزیکی دارند مانند اتوموبیل، املاک و مستغلات و …. در اقتصاد بازار مالی به مکانیزمی اطلاق می‌شود که امکان خرید و فروش سهام، کالا یا هر محصول تبادلی را برای مشارکت‌کنندگان با هزینه ای پایین فراهم می آورد (سعیدی و افخمی، 1391). بازارهای مالی چند سده اخیر رشد قابل توجهی داشته و بطور مستمر در حال تکامل و افزایش نقدینگی در جهان است. وظیفه بازارها گردآوری خریداران و فروشندگان علاقمند به مشارکت در بازار است. در واقع تمامی بازارهای مالی در پی گردآوری سرمایه و برقراری ارتباط بین جویندگان سرمایه (قرض گیرندگان ) و دارندگان سرمایه (قرض دهندگان ) هستند . 2-2-2.توزیع خطر  و مدیریت ریسک : بازارهای مالی علاوه بر تخصیص سرمایه پولی، خطرات اقتصادی را نیز توزیع می‌کنند. در واقع ریسک اشتغال به فعالیت های اقتصادی و سرمایه گذاری، از طریق ایجاد و توزیع اوراق بهادار از هم تفکیک و توزیع می‌شود. به عبارت دیگر بازارهای مالی (بازار پول و سرمایه ) در ابعاد وسیع ریسک افرادی که در فعالیت های اقتصادی بزرگ و پر مخاطره اشتغال دارند به پس انداز کنندکان که حاضر به پذیرش ریسک یک بازده غیر مطمئن هستند، منتقل و بین آنها توزیع می‌کنند. بازارهای مالی علاوه بر تفکیک ریسک اشتغال و سرمایه گذاری، افراد را قادر به ایجاد تنوع در سرمایه گذاری می‌کند. ایجاد تنوع در سبد دارایی منجر به کاهش ریسک می‌شود. کل ریسک به این علت کاهش می‌باید که زیان در بعضی از سرمایه گذاری ها توسط منافع ناشی از سایر سرمایه‌گذاری‌ها جبران می‌شود. بازارهای مالی همچنین ریسک عدم نقدشوندگی را کاهش می دهند. نقدشوندگی عبارتند از سهولت تبدیل دارایی ها به قدرت خرید در قیمت های مورد توافق است. هزینه های مبادلاتی و عدم تقارن اطلاعاتی باعث کاهش نقدشوندگی شده و ریسک را افزایش می دهد. بازارهای مالی از طریق انتشار و تحلیل اطلاعات و تسهیل داد و ستد ها به کاهش ریسک عدم نقدشوندگی کمک می‌کنند (سعیدی و افخمی، 1391). 2-2-3.ریسک : زندگی امروز در حالی ادامه می‌باید که سایه افکنی شرایط عدم اطمینان بر کلیه امور به علل مختلف فرآیند تصمیم گیری را به کلی متحول ساخته است. تغییرات قیمت کالاهای اساسی، تغییر نرخ ارز، تغییر نرخ سود و هم چنین تغییر قیمت سهام، مواردی هستند که سازمان های امروزی دائما با آنها دست به گریبانند. این تغییرات در کنار سایر تغییرات محیطی سازمان ها باعث ظهور نظریات جدید علمی در حوزه مدیریت شده است، تا آنجا که نظریه آشوب مطرح گردید. سازمان ها را در محیطی مملو از پیچیدگی و در عین حال قابل مدیریت تصویر کرده است. در جامعه امروزی تقریبا تمام افراد به نحوی با این مفهوم آشنایی دارند و اذعان میکنند که کلیه شئونات زندگی با ریسک مواجه است. ریسک در زبان عرف عبارتند از خطری که به علت عدم اطمینان در مورد وقوع حادثه ای در آینده پیش می آید  و هر چقدر این عدم اطمینان بیشتر باشد اصطلاحا گفته می‌شود ریسک زیادتر است. ریسک در تعریف عام، احتمالی است که یک کنش یا بی کنشی مشخص منجر به زیان یا برونداد‌ها و پیامدهای ناخوشایند و ناخواسته گردد. تقریبا همه ی کوشش های بشری دربردارنده درجاتی از ریسک است. با این حال برخی از آنها ریسک های بیشتری را به همراه دارند. در ادبیات مالی ریسک را می‌توان به صورت رویداد های غیر منتظره که معمولا به صورت تغییر در ارزش دارایی ها یا بدهی ها می باشد تعریف کرد. با مراجعه به منابع مختلف علمی تعاریف متعددی از ریسک می‌توان یافت که هر کدام از این تعاریف بسته به بعد یا زاویه دید خود، تعاریف متفاوتی از ریسک ارائه کرده اند .