• فراهم ساختن امکان رجوع زن و شوهر به یکدیگر[140] در مواردی که خشم بر آنها در زمان طلاق، چیره شده بود.

  اما به طور کل هنوز نمی توان یک توجیه منطقی و عقلی برای انواع عده، ارائه نمود. انواع عده، به اعتبار نوع انحلال نکاح به موارد ذیل تقسیم می شود : 1 – عدۀ طلاق 2 – عدۀ فسخ نکاح 3 – عدۀ وفات 4 – عدۀ بذل 5 – عدۀ انقضای مدت و همچنین عدۀ وطی به شبهه در طلاق، زنی موظف به نگاهداری عدۀ طلاق (سه طهر[141]) می باشد که دارای دو شرط ذیل باشد : 1 – شوهر با او نزدیکی کرده باشد. حکمت اصلی نگاهداری عده، جلوگیری از اختلاط نسل است. به همین دلیل است که مطابق مادۀ 1155 قانون مدنی، اگر زنی پیش از نزدیکی، طلاق داده شود، عده ندارد. بنابراین اثر زناشوئی، در این قسمت آن است که زن باید عده نگاه دارد و در صورت عدم وقوع نزدیکی، تکلیفی به نگاهداری عده  ندارد. 2 – زن یائسه نباشد. در خصوص زن یائسه، قبلا ًصحبت شده است و به جهت عدم ارتباط موضوعی با بحث پایان نامه ، از پرداختن به آن خودداری می شود. گفتار چهارم: آثار حقوقی مترتب بر زناشوئی در عدۀ وطی به شبهه قانونگذار مدنی ایران، در مادۀ 1157 خود، چنین مقرر داشته است : «زنی که به شبهه با کسی نزدیکی کند، باید عدۀ طلاق نگاه دارد». از این ماده دو شرط در مورد عدۀ وطی به شبهه، استنباط می شود : اول آنکه : باید بین زن و مرد، نزدیکی صورت گرفته باشد. به عبارت دیگر بدون وقوع نزدیکی و به صرف نکاح، عده لازم نمی شود، کما اینکه شرط حاضر، در عنوان این نهاد و اصطلاح حقوقی نیز، آشکارا نمود دارد. دوم آنکه : باید نزدیکی به فرض صحت ازدواج صورت گرفته باشد. بنابراین اثر نزدیکی در این قسمت، آن است که عده وطی به شبهه، بر زن بار می شود. بنابراین اگر زن و مردی به این تصور که مانعی برای ازدواج وجود ندارد، با یکدیگر ازدواج نمایند، اما قبل از وقوع نزدیکی، متوجه این موضوع بشوند، زن نیازی به نگاهاری عده ندارد. نکته ای که در این قسمت مطرح می شود، آن است که اگر زنی در زمانیکه زوجۀ یک مرد دیگر است، به اشتباه با مرد دیگر همبستر شود، در این حالت باید عده نگاه دارد و شوهرش تا پایان عدۀ وطی به شبهه، نمی تواند با زن خویش، همبستر شود، اما زن موظف به ایفای سایر وظایف زناشوئی در مقابل شوهرش می باشد و به همین دلیل، ناشزه محسوب نمی شود و حق مطالبۀ نفقۀ این مدت را دارد.[142]