رفتارهای رهبر در تئوری مسیر – هدف به 4 نوع هدایتی، حمایتی، مشارکتی و موفقیت خواهی تقسیم می شود. در رهبری هدایتی، رهبر به زیر دستانش می گوید که چه انتظاری از آنها دارد، راهنمایی لازم را درباره چگونگی انجام وظایف ارائه می دهد. کاری را که باید انجام شود برنامه ریزی می کند، معیارهای معینی را برای عملکرد زیر دستانش حفظ می کند. رفتار رهبر حمایتی دوستانه است و وضعیت اجتماعی ، رفاه و نیازهای زیردستانش توجه می کند. در رهبر مشارکتی ، رهبر با زیر دستانش درباره موضوعها مشورت می کند و پیشنهاد ههای آنها را از قبل از تصمیم گیری مورد توجه قرار می دهد و رهبر موفقیت خواه هدفهای تلاش برانگیز تعیین می کند، از زیر دستانش انتظار دارد در بالاترین سطح تلاش کنند و اطمینان زیادی دارد که زیردستان تلاش می، کنند و هدف ها راتحقق می بخشند. در تئوری مسیر– هدف، بر خلاف تئوری اقتضایی فیدلر فرض بر این است که هر رهبری میتواند بر حسب موقعیت رهبری ، یک یا هر چهار سبک رهبری را اعمال کند. عوامل موقعیتی، طبق تئوری مسیر– هدف دو نوع عامل موقعیتی بر چگونگی رابطه رفتار رهبر با رضایت زیردستان اثر می گذارد، که عبارتند از: ویژگی های شخصی زیردستان و ویژگی های محیط دو ویژگی شخصی مهم زیردستان عبارتند از محل و منشا کنترل و توانایی ادراک شده. منشا کنترل اشاره دارد به میزانی که فرد فکر میکند آنچه برایش اتفاق می افتد، نتیجه ی رفتار خودش می باشد و یا نتیجه عوامل خارجی است. نتیجه ی تحقیقات نشان می دهد اشخاصی که پیامد ها را به رفتار خودشان اسناد میکنند، بیشتر به رهبر هدایتی تمایل نشان میدهند، توانایی ادراک شده اشاره دارد به دیدگاه فرد نسبت به توانایی خود در انجام کاری که به او محول شده است. کارکنانی که توانایی های خودشان را به نسبت زیاد ارزیابی میکنند احتمال کمی وجود دارد که رهبری هدایتی را بپذیرند. ویژگی های مهم محیطی انسجام وظیفه، سیستم اختیار رسمی و گروه کاری اولیه می باشند. طبق تئوری مسیر– هدف، اگر رفتار رهبر به زیردستان کمک کند تا بتوانند با بی اطمینانی های محیطی ناشی از این عوامل مقابله کنند، درآنها ایجاد انگیزه خواهد کرد. به هر حال در بعضی موارد شکلهای خاصی از رهبری زائد بوده و موجب کاهش انگیزش زیردستان می شود. به عنوان مثال، زمانی که درجه انسجام وظیفه بالاست، رهبری هدایتی کمتر مورد نیاز است یا کمتر اثر بخش است . همچنین، اگر گروه کار حمایت اجتماعی فراوانی از فرد به عمل آورد، یک رهبری حمایتی جاذبه نخواهد داشت. بنابراین فرض براین است که رفتار رهبر به همان اندازه که با اشخاص و موقعیت ها هماهنگی دارد بر انگیزش کارکنان برای انجام کار اثر می گذارد(گریفین ، مورهد ، 1384: 115) نمودار 2-2 تئوری مسیر-هدف(گریفین ، مورهد ، 1384: 115)

E3QxNdRPNW