5)  ما معتقدیم: با بحث هاى منطقى مى توان حقیقت اسلام و تعلیمات آن را براى سایر مردان جهان، تبیین و آشکار کرد، و جاذبه اسلام را به قدرى قوى مى دانیم که اگر به خوبى تبیین گردد، گروه هاى زیادى را به خود متوجه خواهد ساخت، به خصوص در دنیاى امروز که گوش شنوا براى شنیدن پیام اسلام، بسیار است. به همین دلیل ما معتقدیم: نباید اسلام را از طریق جبر و فشار به دیگران تحمیل کرد: « لا اکراه فى الدین قد تبین الرشد من الغى» در قبول دین اکراهى نیست زیرا راه درست از نادرست آشکار شده است ».[347] 6) عمل کردن مسلمین به دستورهاى جامع اسلام مى تواند عامل دیگرى براى معرفى اسلام باشد پس حاجتى به اجبار و تحمیل نیست. با توجه به روایات و احادیث، هم زیستى مسالمت آمیز و ایجاد مودت با بیگانگان، امرى است که مسلمانان مى توانند در روابط بین الملل خود از آن بهره گیرند; زیرا اسلام، آیین فطرت است و هرگز با احساسات طبیعى و انسانى بشر ضدیت ندارد. به نظر اسلام، با ایجاد یک جوّ  آرام و مودت آمیز، مى توان با مخالفان عقیدتى به گفتوگو و جدال احسن پرداخت.پیشوایان اسلام پیوسته به رعایت، انصاف، اداى حقوق و پرهیز از آزار و اذیت پیروان مذاهب دیگر توصیه مى نمودند. 7) تبیین اهداف رفتار مسالمت آمیز با غیرمسلمانان وتوسعه آموزه های اسلامی درسطح جهان ،بیانگر توجه اسلام به گسترش روابط بین المللی است،چه این که آموزه های اسلامی برای رسیدن به اهداف خود، بدون روابطی منظم ومقرراتی حساب شده محقق نخواهد شد. پیشنهادات: 1) دیپلماسى ومذاکره:مذاکره, در روابط خارجى دولت اسلامى از اهمیت قابل توجهى برخوردار مى باشد. این اهمیت به گونه اى است که هیچ جنگى از سوى رهبران دینى تجویز نگردیده مگر این که قبل از آن روند مذاکره دنبال شود. لذا هرچه ملتها ودولتهای اسلامی در شرایط کنونی ازاین اصل به خوبی استفاده کنند،می توانند،اهداف ونظرات اسلام را در خصوص حقوق اقلیت ها تبیین کنند. 2) انعقاد پیمان هاى سیاسى :دولت های اسلامى براى حفظ و بسط ارزش هاى دینى  مى تواند با انعقاد پیمانهای سیاسی همانند آنچه که پیامبر با دیگران انجام دادند،نشان دهند که اسلام به عنوان دینی است که تمایل دارد با دیگران رابطه وهمزیستی مسالمت آمیزداشته باشد. 3) تالیف قلوب:عنوان ((مولفه قلوب)) یکى از عناوین قرآنى است که ناظر به مساعدت مالى براى برخى از افراد به منظور فراهم کردن زمینه هاى جذب آنان به آیین آسمانى اسلام است. دولت های اسلامى در روابط خارجى خود مى تواند به منظور جلب و جذب برخى ملت ها و یا از میان برداشتن زمینه هاى خصومت و ایجاد زمینه هاى همسویى و همگرایى, از این ابزار اقتصادى بهره ببرند. امروزه کمک هاى بلا عوض کشورهاى قدرتمند به ملل فقیر و عقب مانده یکى از مهم ترین ابزارهاى سیاست خارجى است که براى تإمین منافع قدرتمندان به کار گرفته مى شود. آنچه تحت عنوان ((تإلیف قلوب)) مطرح است, در واقع مساعدت هاى مالى حکومت اسلامى براى ایجاد زمینه هاى همدلى و جذب ملت ها به سوى تعالیم اسلامى است .بنابراین تإلیف قلوب یکى از ابزارهاى اقتصادى است, که دولت اسلامى مى تواند در راستاى اهداف متعالى خویش از آن بهره بردارى کند, البته هر چند عمدتا تإلیف قلوب در مورد افراد غیر مسلمان و براى جلب و جذب آنان به اسلام یااز میان برداشتن زمینه هاى عداوت از قلب آنان صورت مى گیرد; اما برخى از فقها, مسلمانان محروم و مستضعف را که در معرض انحراف و هجوم فرهنگ غیر دینى قرار دارند, نیز از موارد آن مى داند. به هر تقدیر دولت اسلامى از ابزارهاى اقتصادى مى تواند در راستاى تقویت باورهاى دینى امت اسلامى, سد سازى در برابر ترویج اندیشه هاى ضد دینى و نیز جلب و جذب ملل غیر مسلمان بهره گیرد. 4)باید علاوه براینکه دین اسلام تبلیغ می شود،تبیین هم شود، چراکه  درحال حاضر ما اسلام را تبلیغ می‌کنیم، ولی تبیین نمی‌کنیم، در حالی که اگر اسلام تبیین شود و به مردم اجازه فکر کردن بدهیم، خود آنان به سراغ احکام اسلام می‌روندوشناخت دقیقی ازآن  پیدا می کنند. 5) راه اندازی سازمانهای مردم نهاد(NGO) توسط اندیشمندان ومتفکران جهان اسلام وتاثیرگذاری بر سازمانهای بین المللی وارائه چهره واقعی اسلام . 6)کاربران اینترنت امروزه بیش از هر زمان دیگری تشنه اطلاعات و محتوای دینی هستند،.دنیای امروز خواهان اندیشه‌های ناب و راه کمال است،باید از ابزار رسانه به نحو شایسته ومطلوب استفاده کرد .چرا که عصر حاضر ،عصرارتباطات است ،با راه اندازی شبکه های تلویزیونی ورادیویی ،سایت ها و  وبلاگ ها ،وبا استفاده از نظرات اساتید وکارشناسان متخصص بتوانیم نظرات اسلام وانقلاب اسلامی ایران را درخصوص مبانی ونظرات اسلام درخصوص اقلیت ها اعلام کنیم. کتابنامه الف)کتابها: