شکل 2-1 نقشه ادبیات پژوهش 2-2- کرایه حمل و نقل تعادلی چیست؟[2] در وضعیت موجود تورم در جامعه به دلیل عدم تعادل بین شرکت های حمل و نفل و تولیدی         می باشد زیرا از یکطرف افزایش کرایه بار ناشی از پارامترهای موجود مانند افزایش قیمت سوخت و مسافت و ساعت و نوع جاده موجب عدم رضایت شرکت های تولیدی می شوند و بهانه ای برای افزایش قیمت محصولات دارند و پارامترهای موجود وجه اشتراکی بین شرکت های تولیدی و حمل و نقل ندارند لذا نیاز به کرایه تعادلی[3] در حمل و نقل می باشد. به منظور تعیین کرایه مناسبی که بتواند تعادل بین شرکت های حمل و نقل و تولیدی (خدماتی) ایجاد نماید کرایه تعادلی باعث می شود افت و خیز قیمت کرایه بر اساس پارامترهای مطلوب باشد و بر اساس پارامترهای موجود نباشد زیرا پارامترهای موجود در ایجاد تعادل بین شرکت های تولیدی و حمل و نقل توانمند نمی باشند و کرایه تعادلی مانند دو کفه ترازو بین حمل و نقل و تولید تعادل ایجاد می کند. کرایه تعادلی منجر به این می شود که شرکت های تولیدی بهانه ای جهت افزایش قیمت محصولات ندارند زیرا تحویل مناسب و سالم بار تولید و خدمات بیشتر می شود و مشری ها بیشتر می شوند و از طرفی شرکت های حمل و نقل به علت تحویل به موقع و سالم بار (کرایه بر اساس وظیفه ) و افزایش کرایه بیشتر می توانند هزینه های حمل و نقل را مهار کنند و شرکت های حمل و نقل از ورشکستگی نجات یابند. 2-3- نظریه دانشمندان: (اسمال و وندندر2007)[4] درمقاله ای تحت عنوان روند بلند مدت تقاضای حمل و نقل، کشش پذیری قیمت سوخت و چشم انداز نفت برای سیاست حمل ونقل به بررسی اثر قیمت های انرژی بر تقاضای حمل و نقل ایالات متحده آمریکا برای سال های 1996- 2004 پرداختند. وی تغییرات مصرف سوخت در حمل ونقل جاده ای برای هر فرد (بزرگسالان) را ناشی از سه عامل تغییرات میزان سفر،  تغییرات موجودی وسیله نقلیه، تغییرات فراوانی متوسط سوخت وسایل نقلیه می داند. میزان سفر بزرگسالان در هر مایل راتابع خطی از قیمت سوخت، اثر تقابلی قیمت سوخت و درآمد شهری، اثر تقابلی قیمت و جمعیت شهری و تابع غیرخطی از هزینه سوخت در هرمایل در نظر گرفته است.  نتایج به دست آمده نشان می دهد در اثر درآمد نسبت به قیمت سوخت تاثیر بیشتری بر میزان سفر دارد،  لیکن هزینه سوخت تاثیر معنی داری برمیزان سفر ندارد. نتایج مطالعه (عزتی و عاقلی کهنه شیری، 2005) نشان می دهد که تقاضای حمل بار نسبت به فاصله بین مبدا و مقصد بارگیری بی کشش است. (فرشاد، 2004)[5] در مطالعه ای شدت مصرف انرژی بخش حمل و نقل زمینی و ریلی برآورد و مقایسه کرده است. براساس محاسبات انجام شده، شدت مصرف سوخت جاده و راه آهن برای سال های 1374– 1378 به ترتیب 4/9، 13/6 خواهد بود که نشان می دهد میزان مصرف سوخت در حمل به شیوه جاده ای 53/1 برابر مصرف سوخت در حمل و نقل ریلی است. همچنین حمل ونقل ریلی در بخش باری یک سوم حمل ونقل زمین سوخت مصرف می کند.