• افراسیابی، محمد اسماعیل، حقوق جزای عمومی، انتشارات فردوسی، ج1، چ اول، 1374.
• امام خمینی، روح‌الله، تحریر الوسیله، انتشارات دارالعلم، جلد 2 و 3.
• امام خمینی، روح‌الله، رساله نوین، ترجمه و توضیح آقای عبدالکریم بی‌آزار شیرازی، انتشارات مؤسسه‌ی انجام کتاب، تهران، 1360.
• انجیل متی، فصل 12.
• ایزدی فرد،علی اکبر،و باقری ،روح الله،مجله ی دانشکده ی علوم انسانی ویژه ی فقه و حقوق اسلامی(اضطرار در امور کیفری،موجهه یا رافع؟)،ناشر:انتشارات دانشگاه سمنان،سال ششم،شماره 19،پائیز 1386 .
• باهری، محمد، حقوق جزای عمومی، انتشارات دانشکده‌ی حقوق، ج 3، تهران، 1350.
• باهری،محمد،نگرشی بر حقوق جزای عمومی،انتشارات مجد،1380 .
• بروجردی، سید ابراهیم، تفسیر جامع (جمع‌آوری شده از تفسیر امام معصوم(ع) و عیاشی و علی‌ابن ابراهیم)، انتشارات صدر، جلد 4، تهران (سال نامعلوم).
• بوشهری،جعفر،حقوق جزای فرانسه،چ 1،ناشر: شرکت سهامی انتشار.
• پاد، ابراهیم، «حقوق کیفری اختصاصی»، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ سوم، سال 1352.
• پارسانیا، محمدرضا، فرهنگ معاصر فرانسه، انتشارات فرهنگ معاصر، چاپ اول، 1380.
• ترقی، محمد علی، «فرهنگ خیام فرانسه به فارسی»، انتشارات خیام، چاپ دوم، تهران 1363.
• دکتر جعفری لنگرودی، محمد جعفر، ترمینولوژی حقوق، انتشارات گنج دانش، تهران 1370.
• دکتر جعفری لنگرودی، محمد جعفر، «دائره المعارف حقوق مدنی و تجارت»، انتشارات انجمن تحقیقات حقوقی، ج اول، استاد دانشگاه تهران، 1357.
• دکتر جعفری لنگرودی، محمد جعفر، مکتب‌های حقوقی در حقوق اسلام،ناشر:کتابخانه ی گنج دانش،چ 2، 1370 .
• حییم، س، «فرهنگ انگلیسی به فارسی»، انتشارات فرهنگ معاصر، چ چهارم، تهران 1364.
• دکتر خزائلی، محمد، «احکام قرآن»، انتشارات جاویدان، چ دوم، تهران 1355.
• خویی، سید ابوالقاسم، مبانی تکمله المنهاج مطبعه الاداب، انتشارات علمیه قم، ج2، ص 1976.
• دهخدا، علی اکبر، «لغت‌نامه»، انتشارات دانشگاه تهران، سال 1373.
• رمضانی نوری، محمد، فرهنگ حقوقی مدین، انتشارات قم، 1373.
• زجاجی مجرد، مجید، عامل اضطرار در فقه و حقوق موضوعه، انتشارات مرسل، چ اول، 1377.
• زراعت، عباس، حقوق جزای عمومی تطبیقی (فرانسه، لبنان، اردن، ایران)، انتشارات فکرسازان، چاپ اول، 1386.

• کاتوزیان، ناصر، حقوق مدنی (کلیات اموال و مالکیت و خانواده)، انتشارات دانشگاه حقوق تهران 1363، ج1، ص 517.
• باهری، محمد، حقوق جزای عمومی، تهران، انتشارات دانشکده‌ی حقوق 1350، ج3، ص 263.
• علامه مکی العاملی، محمد، شهید اول، لمعه الدمشقیه من منشورات دارالفکر، قم 1311، ق، ص 63.
• دکتر جعفری لنگرودی، محمد، مکتب‌های حقوقی در حقوق اسلام، ص 125، همچنین ترمینولوژی حقوقی، شماره‌ی 3332، ص 417.

  [16]. Gerard Cornu, Vocabulaire Juridique, Press Universaives, 3Ed, Paris. 1992. P.

2. گارو، ر، مطالعات نظری و عملی در حقوق جزا، ترجمه‌ی دکتر سید ضیاء‌الدین نقابت، وکیل پایه یک دادگستری، تهران، خیابان صبا، شماره‌ی 31، ص 635.

[18]. Gaston Stefaniet Georges Levasseurm Droit Penal qénéral, 2 oe Éd, Dalloz, Paris, 2007, 348. [19]. Yves Mayad et Carole Gayet, Code Pánd, Ed 106, R Dalloz, Paris, 2009, P. 163.

5. اصفهانی، حاج شیخ محمد تقی (عصب)، چاپ سنگی، سال 1327، ص 20.
6. شهید اول ، لمعه‌ی دشمقیه، صص 221 و 189.
7. محقق حلّی، شرایع الاسلام، ترجمه‌ی ابوالقاسم ابن احمد یزدی، به کوشش محمد تقی دانش‌پژوه، ج3، چ3، انتشارات دانشگاه تهران، 1362، ص 1240.
8. همان.
9. همان، ص 182.
10. امام خمینی، روح الله، تحریرالوسیله، انتشارات دارالعلم، مسئله‌ی 32، ص 288.
11. همان .
12. همان، صص 299 و 300 .
13. جعفری لنگرودی، دایره المعارف حقوق مدنی و تجارت، ص 221، به نقل از جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام ـ شیخ محمد حسن نجفی، جلد ششم، ص 71 ـ القواعد شهید اول، صص 160 و 223 ـ و مفتاح الکرامه، جلد 5، صص 449 و 450 ـ و الاشباه و النظایر، صص 70 و 76 و 181 ـ و الفروع قرافی، جلد 4، ص 185.
14. محقق حلّی، شرایع الاسلام، فی مسائل الحلال و الحرام، نجم‌الدین جعفر ابن الحسن المحقق الحلّی، جلد 4، ص 51 / خمینی روح‌الله، تحریر الوسیله، جلد 4، ص 86 / شهید ثانی، لمعه، ص 79 / امام خمینی، روح الله، رساله نوین، ترجمه و توضیح آقای عبدالکریم بی‌آزار شیرازی، انتشارات مؤسسه انجام کتاب، تهران، 1360، ص 230 / شهید ثانی، شرح لمعه، جلد اول، ص 236.
15. جعفری لنگرودی ،دایره المعارف حقوق مدنی و تجارت، ص 221.

• Pays d^‚

  1 – همان منبع – ص 32 1. 1-مدنی ، دکتر سید جلال الدین ، حقوق بین الملل خصوصی ،1387  تهران ، انتشارات پایدار ، چاپ پنجم ،  ج اول و دوم ، ص 1 1 – نصیری ، دکتر محمد ، حقوق بین الملل خصوصی ، 1386 تهران ، انتشارات آگاه ، چاپ دوم ، ص 22-21 1 – شیخ الاسلامی ، سید محسن ، حقوق بین الملل خصوصی ، تهران ، کتابخانه گنج دانش ، 1384 ، ص 36 1 –مدنی ، سید جلال الدین ، حقوق بین الملل خصوصی ، انتشارات جنگل ، 1384 ، ص 67 1 ­خلعتبری ، ارسلان ، حقوق بین الملل خصوصی ، تهران ، چاپخانه روشنایی ، چاپ اول ، 1316 1 – جعفری لنگرودی ، دکتر محمد جعفر ، ترمینولوژی حقوق ،1368 تهران ، گنج دانش ، شماره 1101 تا 1104 ، ص 135 1 – صفایی ، دکتر سید حسین ، مباحثی از حقوق بین الملل خصوصی ،  1388 تهران ، بنیاد حقوق میزان ، چاپ دوم ، ص 31 1-آل کجباف ، دکتر حسین ، بایسته های حقوق بین الملل خصوصی ،1389 تهران ، انتشارات جنگل، چاپ چهارم ، ج اول ، ص62

1. بر خلاف نظری که قانوگذار ایران در مورد تابعیت نسبی ابراز داشته تفکر جدید غرب در سسیتم خون توجه به تابعیت والدین است و مادر را هم در این مجموعه قرار می دهند (البته توجه دارید در اینجا مقایسه بین قوانین ایران که تابعیت را پذیرفته با قوانین غرب است و ارتباطی با موازین اسلام ندارد) یعنی سیستم خون با تابعیت نسبی را متکی به تابعیت پدر و مادر طفل می شناسند. تابعیت والدین هنگام تولد طفل و مشکلی که گاهی با ان روبرو می شوند این است که اگر پدر و مادر دارای دو تابعیت باشند طفل هم از بدو تولد دارای تابعیت مضاعف می شود. اجرای سیستم خون در فرانسه به همین نحو است. طفلی که مادرش فرانسوی است در هر کجا متولد شود فرانسوی است همانطورکه اگر پدرش فرانسوی باشد تابعیت فرانسه را پیدا می کند. بدیهی است وقتی که والدین هر دو فرانسوی باشند با اجرای اصل خون تابعیت مضاعف پیدا می شود. یکی از والدین طفل هنگام تولد وی اگر تابعیت خارجی داشته باشند طفل پس از رسیدن به سن بلوغ به مدت شش ماه حق دارد تابعیت فرانسه را به نفع تابعیت پدر یا مادر خارجی ترک کند و هرگاه قبل از آنکه به سن بلوغ برسد آن پدر یا مادر که خارجی است به تابعیت در فرانسه در آید اختیار مزبور از وی سلب می شود.
2. کلمه «دیگر» به دو نوع قابل تفسیر است : اول اینکه شخص متولد شده در ایران از پدر تبعه خارجی لازم است علاوه از تولد در خاک ایران یک سال هم پس از 18 سال تمام در ایران اقامت داشته باشد یعنی ضرورت ندارد که بین تولد و 18 سال هم در ایران باشد با این تعبیر ممکن است طفل در ایران متولد شود سپس به خارج برده شود و در آستانه 18 سالگی به ایران آید و یک سال تمام در ایران بماند تا ایرانی محسوب شود. دوم اینکه علاوه از تولد در ایران باید تا سن 18 سال تمام هم در ایران باشد و به علاوه یک سال دیگر یعنی یک سال بعد از 18 سالگی در ایران بماند تا ایرانی محسوب شود.

1 –مدنی ، سید جلال الدین ، حقوق بین الملل خصوصی ، گنج دانش ، ص80

1. طبق ماه 979 قانون مدنی مدت اقامت در خارجه برای خدمت دولت ایران در حکم اقامت در خاک ایران است ممکن است در بعضی موارد کسی به تابعیت ایران در آید و مأموریت خارج از کشورر به او محول شود (البته مأمریت غیرسیاسی) قانون مدت خدمت مزبور را در حکم سکونت درا یران دانسته است بنابراین تبعه خارجه که پنج سال متوالی یا متنواب با جمع بودن شرایط دیگر در خدمت دولت ایران در خارج از کشور باشد می تواند تابعیت ایران را تحصیل نماید.

• Pays d^‚

  1 –نصیری ، محمد ، حقوق بین الملل خصوصی ، انتشارات آگاه ، چاپ هفتاد و نهم ، ص 30

1. Francisco de Vitoria
2. Pays d^‚

1 – همان منبع – ص 32 1. 1-مدنی ، دکتر سید جلال الدین ، حقوق بین الملل خصوصی ،1387  تهران ، انتشارات پایدار ، چاپ پنجم ،  ج اول و دوم ، ص 1 1 – نصیری ، دکتر محمد ، حقوق بین الملل خصوصی ، 1386 تهران ، انتشارات آگاه ، چاپ دوم ، ص 22-21 1 – شیخ الاسلامی ، سید محسن ، حقوق بین الملل خصوصی ، تهران ، کتابخانه گنج دانش ، 1384 ، ص 36 1 –مدنی ، سید جلال الدین ، حقوق بین الملل خصوصی ، انتشارات جنگل ، 1384 ، ص 67 1 ­خلعتبری ، ارسلان ، حقوق بین الملل خصوصی ، تهران ، چاپخانه روشنایی ، چاپ اول ، 1316 1 – جعفری لنگرودی ، دکتر محمد جعفر ، ترمینولوژی حقوق ،1368 تهران ، گنج دانش ، شماره 1101 تا 1104 ، ص 135 1 – صفایی ، دکتر سید حسین ، مباحثی از حقوق بین الملل خصوصی ،  1388 تهران ، بنیاد حقوق میزان ، چاپ دوم ، ص 31 1-آل کجباف ، دکتر حسین ، بایسته های حقوق بین الملل خصوصی ،1389 تهران ، انتشارات جنگل، چاپ چهارم ، ج اول ، ص62

1. بر خلاف نظری که قانوگذار ایران در مورد تابعیت نسبی ابراز داشته تفکر جدید غرب در سسیتم خون توجه به تابعیت والدین است و مادر را هم در این مجموعه قرار می دهند (البته توجه دارید در اینجا مقایسه بین قوانین ایران که تابعیت را پذیرفته با قوانین غرب است و ارتباطی با موازین اسلام ندارد) یعنی سیستم خون با تابعیت نسبی را متکی به تابعیت پدر و مادر طفل می شناسند. تابعیت والدین هنگام تولد طفل و مشکلی که گاهی با ان روبرو می شوند این است که اگر پدر و مادر دارای دو تابعیت باشند طفل هم از بدو تولد دارای تابعیت مضاعف می شود. اجرای سیستم خون در فرانسه به همین نحو است. طفلی که مادرش فرانسوی است در هر کجا متولد شود فرانسوی است همانطورکه اگر پدرش فرانسوی باشد تابعیت فرانسه را پیدا می کند. بدیهی است وقتی که والدین هر دو فرانسوی باشند با اجرای اصل خون تابعیت مضاعف پیدا می شود. یکی از والدین طفل هنگام تولد وی اگر تابعیت خارجی داشته باشند طفل پس از رسیدن به سن بلوغ به مدت شش ماه حق دارد تابعیت فرانسه را به نفع تابعیت پدر یا مادر خارجی ترک کند و هرگاه قبل از آنکه به سن بلوغ برسد آن پدر یا مادر که خارجی است به تابعیت در فرانسه در آید اختیار مزبور از وی سلب می شود.
2. کلمه «دیگر» به دو نوع قابل تفسیر است : اول اینکه شخص متولد شده در ایران از پدر تبعه خارجی لازم است علاوه از تولد در خاک ایران یک سال هم پس از 18 سال تمام در ایران اقامت داشته باشد یعنی ضرورت ندارد که بین تولد و 18 سال هم در ایران باشد با این تعبیر ممکن است طفل در ایران متولد شود سپس به خارج برده شود و در آستانه 18 سالگی به ایران آید و یک سال تمام در ایران بماند تا ایرانی محسوب شود. دوم اینکه علاوه از تولد در ایران باید تا سن 18 سال تمام هم در ایران باشد و به علاوه یک سال دیگر یعنی یک سال بعد از 18 سالگی در ایران بماند تا ایرانی محسوب شود.

[114] الکاسانی، ابوبکر بن مسعود، پیشین، ج7، ص 243 و ابوالقاسم خویی، پیشین، جرم شناسی دوم، ص 133 [115] الکاسانی، ابوبکر بن مسعود، پیشین، ج7، ص 243 [116] خویی، ابوالقاسم، پیشین، ج 2، ص 133 و شیخ طوسی ، الخلاف، پیشین، ج اول، پیشین، صص 180 و 179 [117] خویی، ابوالقاسم، پیشین، ج1، ص 133 و وهبه الزحیلی، پیشین، ج6، ص 280 [118]، جعفری لنگرودی، محمد جعفر، ترمینولوژی حقوق، چاپ یازدهم، تهران، کتابخانه گنج دانش، 1380،ص 589 [119] السرخسی ،محمد بن احمد بن ابی سهل ، پیشین، ج10، ص 218، و منصورین یونس البهوتی، پیشین، ج 4، ص 258 [120] الشریینی، شیخ محمد ، پیشین، ج2، ص 424 و ابوزکریا محیی الدین بن شرف النوری، پیشین، ج5، ص 435. [121] السرخسی محمدبن احمد بن ابی سهل ، پیشین، ج10،‌ص 218 [122] .حلی، محقق ، پیشین، ج3، ص 286 [123] زیدبن عبدالکریم علی بن زید، پیشین، ص 256 به نقل از ابن مفلح ، پیشین، ج81، ص 285 و علا الدین مرداوی، پیشین، ج9، ص 484 و محمد بن احمد ابن ادریس، کتاب السرائر، ج4، قم، موسسه نشر اسلامی، بی‌تا، ص 336. [124] علا الدین المرداوی، پیشین، ج9، ص 484 [125] الکاسانی،ابوبکر معسود، پیشین، ج7، ص 245 و امام شافعی، الام، پیشین، ج6، ص 21 و اسحاق الشیرازی، پیشین، ج2، صص 189 و 190 و شیخ محمد الشریینی، پیشین، ج2، ص 424 و ابن قدامه پیشین، ج7، ص 75 . [126]قمی، محمد مومن ، اجازه ولی امر در انجام قصاص، فقه اهل بیت، شماره سوم، 1374، ص 131 [127] السیوطی ،عبدالرحمن ، پیشین، ص 87  و زین الدین بن ابراهیم بن محمد ابن نجیم، پیشین، ص 90 و جبر محمود الفصیلات،‌پیشین، ج1 و 2، صص 99 و 98 [128] هاشمی سید محمود ، مقالات فقهیه، بیروت، لبنان، الغدیر، 1996م،‌ص 275. [129] السرخسی محمد بن احمد بن ابی اسهل ، پیشین، جلد 10، ص 131. [130] هاشمی سید محمود ، پیشین، ص 275 [131] همان