ایسن هارت و مارتین[7] (2000) قابلیت های پویا را به عنوان فرآیند کسب و کار سرتاسر وظیفه ای از قبیل فرآیند تصمیم گیری استراتژیک، مسیرهای توسعه ی تولید، هماهنگی فرآیندها برای همکاری داخلی و خارجی، ایجاد دانش، اتحاد و تصاحب فرآیندها و رویه های خروج از بازار تعریف کرده اند. قابلیت پویا فرایند سازمانی و استراتژیک مانند توسعه ی تولید، اتحاد و اتخاذ تصمیم گیری استراتژیک که منجر به ایجاد ارزش برای شرکت می شود جهت بکارگیری منابع در راستای استراتژی های ایجاد ارزش جدید می باشد (ایسن هارت و همکاران، 2000: 1106)  سولو و وینتر[8] (2002)  بر اهمیت مشتریان و رقبا در تعریف قابلیت پویا توجه نموده اند: قابلیت پویا الگوی ثابت و کاملی از فعالیتهای جمعی است که از طریق آن سازمانها بطور سیستماتیکی رویه های عملیاتی را در پیگیری و تعقیب اثربخشی تعدیل می کند (سولو و وینتر، 2002: 340). این تعریف سولو و همکاران بر نقش توجه به رقبا به عنوان همکاران استراتژیک و بطور کلی همکاری استراتژیک تاکید می نماید. تعاریف ارائه شده توسط نظریه پردازان مختلف در جدول 2-2 ارائه گردیده است. جدول 2-2: تعاریف قابلیت پویا (زهرا[9] و همکاران، 2009)

X3Zs3WS17c