این روش رسیدگی دارای ویژگی هایی است از جمله این که: اولاً هر کدام از طرفین باید نماینده ای را که معرفی می کند دارای اختیارات کافی باشد تا بتوانند در همان جلسه تصمیم نهایی را اتخاذ کنند[155]. ثانیاً، جلسه دادرسی در حضور فرد ثالث بی طرفی برگزار می شود این فرد ثالث ممکن است یک قاضی بازنشسته و یا یک داور حرفه ای باشد که در زمینه های مشابه صاحب تجربه است. ثالثاً کلیه مطالب مطروحه در جلسات رسیدگی به صورت محرمانه تلقی می شود و هیچ یک از طرفین حق فاش ساختن آن را ندارند[156]. روش رسیدگی اختصاری اغلب در اختلافات بین شرکت ها استفاده می شود و به عقیده بعضی از نویسندگان طبیعت آن به گونه ای است که برای اختلافات ساده و متضمن مبالغ کم، مناسب نیست. نحوه ی رسیدگی اختصاری همانند دیگر شیوه های جایگزین حل و فصل اختلافات (به غیر از داوری) غیرترافعی است. بند ششم: مذاکره مذاکره هم از دیگر شیوه های جایگزین حل و فصل اختلاف است. اصولاً مذاکره نه تنها به روابط تجاری موجود طرفین لطمه نمی زند بلکه باعث تقویت روابط می گردد. مذاکره به طرفین اجازه می دهد که اختلافات را با حفظ روابط تجاری خود، حل و فصل کنند. در تعریف مذاکره به عنوان روش حل اختلاف می توان گفت مذاکره روشی است که از طریق آن طرفین اختلاف در صدد حل اختلافات خود بدون مداخله شخص ثالث به عنوان تسهیل کننده اختلاف هستند و این فرآیند از طریق گفتگو و تماس های مستقیم صورت می گیرد[157]. روش مذاکره به دلیل مزایای فراوانی که دارد مورد حمایت برخی سازمان های تجاری نظیر اتاق بازرگانی بین المللی، ایکسید و بانک جهانی قرار گرفته است. روش مذاکره در ایران هم مورد توجه قرار گرفته است از جمله قانون تشویق و حمایت از سرمایه گذاری خارجی مصوب 1381 که در ماده 11 به این امر اشاره کرده است: «اختلافات بین دولت و سایر سرمایه گذاران خارجی در خصوص سرمایه گذاری های موضوع این قانون چنان چه از طریق مذاکره حل و فصل نگردد در دادگاه های داخلی مورد رسیدگی قرار می گیرد». تفاوتی که بین مذاکره و دیگر شیوه های جایگزین حل اختلاف وجود دارد این است که در مذاکره اصولاً شخص ثالثی وجود ندارد و طرفین اختلاف هستند که سعی می کنند با تماس مستقیم و بی واسطه اختلاف فی مابین را حل نمایند. نحوه ی ارجاع به مذاکره همانند دیگر شیوه های جایگزین حل اختلاف است. گفتار سوم: چگونگی حل و فصل اختلافات در فضای مجازی در مباحث پیشین انواع شیوه های جایگزین حل و فصل اختلافات توضیح داده شد. اما باید دید که در فضای مجازی و سایبر در صورت بروز اختلاف بین طرفین قرار داد، چگونه می توان از شیوه های جایگزین حل و فصل اختلاف استفاده کرد. آیا امکان حل اختلاف در فضای مجازی وجود دارد یا این که باید حل اختلاف تنها در فضای فیزیکی صورت پذیرد. به نظر می رسد در فضای مجازی خصوصیت خاصی وجود ندارد که نتوان از آن در حل و فصل اختلاف استفاده کرد. در فضای مجازی ابزارهایی وجود دارد که می توان از آن برای حل و فصل اختلافات کمک گرفت از جمله این ابزارها می توان پست الکترونیک و کنفرانس ویدئویی و       اتاق­های گفت و گو اشاره کرد. الف: پست الکترونیکی پست الکترونیکی یا نامه الکترونیکی از بهترین ابزارهای ارتباطی در فضای مجازی است. که به دلیل استفاده آسان و سرعت بالا در انتقال اطلاعات به صورت گسترده ای مورد استقبال و استفاده قرار گرفته است[158]. ب: اتاق گفت و گو اتاق گفت و گو (چت روم) از دیگر ابزارهای الکترونیکی است که اشخاص به هنگام اتصال به اینترنت به طور همزمان به گفت و گو می پردازند که به هم صورت شفاهی- کتبی و تصویری صورت می پذیرد. ج: کنفرانس ویدئویی از جدیدترین ابزارهای الکترونیکی کنفرانس ویدئویی است(همانند یاهو و اسکایپ) که مناسب ترین وسیله ارتباط الکترونیکی جهت حل و فصل اختلاف در فضای مجازی محسوب می شود. این وسیله ی ارتباطی توانسته است یکی از انتقادات مهم وارد شده بر حل و فصل اختلاف در فضای مجازی یعنی عدم وجود ارتباط مستقیم و رو در رو که  می تواند در کشف حقیقت بسیار