2-13-1- تحقیقات داخلی «رستمی» و «قاسمی» و «اسکندری»(1391) تحقیقی با عنوان ارزیابی عملکرد مالی بانک‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار انجام دادند. این پژوهش روشی نظام‌مند را برای ارزیابی عملکرد مالی بانک‌ها ارائه می‌دهد.. تجزیه و تحلیل بر پایه مجموع‌های از معیارهای مرتبط با عملکرد مالی بانک‌ها صورت می‌گیرد. در این تحقیق اندازه‌گیری کارآیی با روش TOPSIS-DEA که در واقع کاربرد منطق TOPSIS در مدل تحلیل پوششی داده‌هاست، صورت می‌پذیرد. در این تحقیق روشی ارائه می‌شود که بر اساس آن بانک‌ها از دید خوشبینانه و بدبینانه بر اساس معیارهای تعریف شده، رتبه‌بندی می‌شوند. در این روش دو واحد تصمیم‌گیرنده مجازی ایده‌آل و ضد ایده‌آل را معرفی نموده و از این طریق کارآیی هر واحد تصمیم‌گیرنده را نسبت به ایده‌آل و ضد ایده‌آل مورد بررسی قرار می‌دهیم. نتایج حاصل از دید ایده‌آل و ضد ایده‌آل هر واحد تصمیم‌گیری را در شاخص نزدیکی نسبی قرار داده و واحدهای تصمیم‌گیری را بر آن اساس رتبه‌بندی می‌کنیم. نتایج نشان داد از دید واحد تصمیم‌گیری ایده‌آل، بانک کارآفرین، ملت و پارسیان کمترین فاصله و بانک صادرات بیشترین فاصله را با ایده‌آل داشته و از دید واحد تصمیمگیری ضد ایده‌آل، بانک صادرات کمترین فاصله و بانک کارآفرین بیشترین فاصله را با ضد ایده‌آل دارند. «مؤتمنی»، «جوادزاده» و «یزفهم»(1390)، تحقیقی تحت عنوان «ارزیابی عملکرد راهبردی بانک‌‌ها» انجام دادند. هدف از این مقاله ارائه یک روش تصمیم‌گیری چندمعیاره فازی برای ارزیابی عملکرد بانک‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری است. در این  تحقیق با بهره گرفتن از نظر خبرگان و مطالعات کتابخانه‌ای معیارهای ارزیابی عملکرد بانک‌‌ها در دو سطح مالی و غیرمالی برای سه بانک احصاء شد، سپس با بهره گرفتن از روش Fuzzy AHP معیارها وزن‌دهی و در نهایت بانک‌‌ها به روش TOPSIS رتبه‌بندی شدند. با توجه به نتایج به دست آمده، عملکرد منابع از نظر اهمیت، رتبه اول و معیارهای سودآوری و بازده دارایی‌ها در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. در ارزیابی عملکرد غیرمالی، معیار قیمت‌گذاری از نظر اهمیت در رتبه اول و معیارهای کیفیت خدمات و بانکداری الکترونیک در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. نتایج نشان می‌دهد که به صرف داشتن عملکرد مالی خوب نمی‌توان انتظار داشت که در کل، عملکرد بانک بهبود یابد. حال آنکه در کشور عمدتاً ارزیابی عملکرد بر اساس معیارهای مالی صورت‌گرفته و به معیارهای غیرمالی کمتر توجه شده است. «خدایاری» و «امیرتاش» و «مظفری»(1389) تحقیقی تحت عنوان «کاربرد روش تحلیل پوششی داده‌ها برای تعیین بهره‌وری و رتبه‌بندی دانشکده» انجام دادند. هدف از تحقیق حاضر، استفاده از روش تحلیل پوششی داده‌ها برای تعیین بهره‌وری و رتبه‌بندی دانشکده و گرو ه‌های آموزشی تربیت بدنی و علوم ورزشی است به این منظور 28 دانشکده و گروه آموزشی تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی انتخاب شدند. یکی از مهم‌ترین روش‌های غیرپارامتری برای ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم‌گیرنده، مدل‌های تحلیل پوششی(DEA) می باشد و از مهم‌ترین مدل‌های این روش که به دنبال یافتن وزن‌های ورودی‌ها و خروجی‌ها و  محاسبه میزان بهره‌وری از آن طریق هستند، مدل Bcc است که در آن بازده نسبت به مقیاس ممکن است متغیر(افزایشی، ثابت یا کاهشی) باشد. در این روش ابتدا داده‌های جمع‌آوری شده به شاخص‌های ورودی با ماهیت هزینه(بودجه، هیأت علمی، کارکنان) و شاخص‌های خروجی با ماهیت تولید(آموزش، پژوهش و خدمات تخصصی) تقسیم می‌شود. پس از تلفیق و ارزش‌گذاری(دادن وزن مناسب) به ورودی و خروجی‌ها که با بهره گرفتن از نظر خبره صورت می‌پذیرد، داده‌ها وارد مدل ارزیابی عملکرد می‌شوند که در این زمینه نرم‌افزار  EMS مورد استفاده قرار می‌گیرد و بهره‌وری واحدها مشخص می‌شود. نتایج یافته‌ها نشان می‌دهد 11 دانشکده و گروه آموزشی با توجه به منابع ورودی، خروجی مطلوب در مجموع عملکرد آموزشی، پژوهشی و خدمات تخصصی داشته‌اند و از نظر بهره‌وری در حد مطلوبی قرار دارند. دانشکده و گروه آموزشی بهره‌وری مطلوبی با توجه به مقدار ورودی خود نداشتند. «طوسی» و «قائمی» (1385) در تحقیقی تحت عنوان «بررسی عوامل مؤثر بر بازده سهام عادی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران» انجام دادند. بررسی رابطه ریسک و بازده و شناسایی عوامل تأثیرگذار بر بازده موضوعی است که همواره مورد توجه محققین حوزه مالی بوده است. نتایج نشان داد بتا به عنوان شاخص ریسک سیستماتیک، در تشریح رابطه ریسک و بازده برای دوره‌های بلندمدت کاستی‌هایی دارد. این در حالی است که متغیرهای دیگری نظیر اندازه شرکت و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار سهام، رقبایی جایگزین برای شاخص ریسک به شمار می‌روند. این تحقیق رابطه ریسک و بازده سهام شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را از طریق آزمون CAPM در قلمرو زمانی 1378 لغایت 1382 و عوامل مؤثر بر بازده را مورد بررسی قرار داده است. بدین منظور تأثیر متغیرهای بتا، اندازه شرکت، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار، نسبت قیمت به درآمد هر سهم و حجم مبادلات سهام بر بازده ماهانه سهام در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفت.   2-13-2- تحقیقات خارجی «اسمیلد» و «ماتیوس[21]»(2012)، با تحلیل کارآیی چند جهتی از الگوهای کارآیی در بانک‌‌های چین نشان دادند که چه تفاوتی بین الگوهای کارآیی بین زیرگروه‌های متفاوت مطابق با یک مجموعه داده بررسی شده با بهره گرفتن از روش[22]MEA وجود دارد؛ به ویژه به موردی از بانک‌‌های سهام مشترک و بانک‌‌های مالکیت ایالتی در چین توجه کرده و از طریق تست تجربی برررسی کرده‌اند که آیا در الگوهای کارآیی این دو نوع بانک هم تفاوت وجود دارد یا اینکه فقط در سطوح کارآیی متفاوت هستند. «آنجلیدس» و «لیرودی[23]»(2011)، در مقاله خود با عنوان «کارآیی در صنعت بانکی ایتالیا» با بهره گرفتن از روش تحلیل پوششی داده‌ها و شبکه‌های عصبی به بررسی کارآیی 100 بانک بزرگ ایتالیا پرداخته‌اند. «فوکویاما» و «ماتوسک[24]»(2011) در تحلیل سیستماتیک کارآیی تخصیص، تکنیکی و هزینه سیستم بانکی ترکیه با روش سیستم شبکه دو مرحله‌ای تحت فرض بازده نسبت به مقیاس متغیر برای 25 بانک تجاری فعال در ترکیه پرداختند. «وبر[25]» در سال 2010 روش تخمین را بر پایه شبکه دو مرحله‌ای ارائه داد. طبق این مدل، در مرحله اول از تولید، بانک‌‌ها نهاده‌ها را برای تولید یک ستانده میانه مانند سپرده‌ها به کار می‌گیرند که این ستانده میانه نهادهایی می‌شود برای مرحله دوم و در نهایت ستانده نهایی تولید می‌گردد. «استاب[26]» و همکاران (2009)، در مقاله‌ای با عنوان «تکامل تدریجی از کارآیی بانک در برزیل»، به بررسی کارآیی هزینه تخصیص و تکنیکی برای بانک‌‌های برزیل پرداخته‌اند و با بهره گرفتن از روش تحلیل پوششی داده‌ها به تخمین منابع کارآیی پرداخته‌اند. «اکاه» و «چی»(2007) در تحقیق خود به این نتیجه رسیدند که نوع صنعت و عوامل داخلی شرکت مانند توانایی‌های مدیریت و منابع انسانی بر سودآوری شرکت تأثیر دارند، اما تأثیر عوامل داخلی بیشتر است. «اولوریتا» و «فریدمن»(2007) تأثیر سه عامل نوع صنعت، عوامل داخلی(اختراعات و ابتداعات، نام تجاری و سابقه‌ی شرکت) و شرایط بازار(رونق، رکورد) را بر سودآوری شرکت بررسی کردند. نتایج تحقیق آنان نشان داد اختراعات و ابتداعات تأثیر بسزایی در سودآوری دارند، شرایط بازار نیز در سودآوری تأثیر دارد، اما نوع صنعت تأثیر چندانی ندارد. «وانگ» و «هونگ»(2006) در تحقیقی به این نتیجه رسیدند شرکت‌هایی که محصولات خود را از طریق اینترنت و تحویل در محل مشتری، عرضه می‌کنند، سودآوری رو به رشدی داشته‌اند. «کارجالینن»(2007) با انجام تحقیقی در کشورهای استرالیا، کانادا، آلمان، فنلاند، فرانسه، ژاپن، سوئد، هلند و انگلستان به این نتیجه رسید که بین مخارج تحقیق و توسعه و سود دوره‌ی جاری رابطه‌ی معناداری وجود ندارد، اما بین مخارج تحقیق و توسعه و سودآوری آینده رابطه‌ی مثبت وجود دارد. «وربیک» و «دبیکر»(2006) نیز در تحقیق مشابهی به این نتیجه رسید که شرکت‌های آمریکایی با انجام هزینه‌های تحقیق و توسعه، سودآوری آینده‌ی خود را افزایش می‌دهند. «برنوتس»(2005) در تحقیق خود نشان داد که بین ساختار مالکیت و حاکمیت شرکتی و سودآوری رابطه معناداری وجود دارد. «لین» و «رووِ»(2005)، سودآوری شرکت‌های چینی را بـررسی کردند. آنان با درنظرگرفتن عواملی مانند میزان رشد شرکت‌های غیربورسی، دارایی‌های راکد، نسبت بدهی و تجارت بین‌المللی به این نتیجه رسیدند که رشد [1] Ahmad khan et al [2] Cook [3] Data Envelopment Analysis [4] Farrell

• اغلب شرکت کنندگان در تورهای تفریحی ترجیح می دهند که یک پکیج کامل و ویژه داشته باشند. تا آنان بدانند چقدر می توانند برای خرید و دیگر مخارج هزینه کنند (رحیم پور, 1392, ص. 126).

1.1.9                   رفتار گردشگر چینی در تورهای خروجی

1.1.9.1            ویژگی های گردشگران چینی

امروزه تعداد قابل توجه ای از کشورهای توریست پذیر جهان در تلاش هستند تا چین را به عنوان یکی از بازارهای هدف اصلی در نظر بگیرند. چینی ها اگرچه ملتی واحد هستند ولی از تنوع جغرافیایی و فرهنگی بسیار متفاوتی با یکدیگر می­باشند. این تنوع و گوناگونی فرهنگی و جغرافیایی و فرهنگی موجب تنوع در علائق و سلائق گردشگران خروجی از این کشور شده است که تعریف و سازماندهی تورهای مسافرتی مطابق با نیاز این جمعیت انبوه را به شدت سخت کرده است. علاوه بر این درخواست گردشگران چینی در بازارهای مقصد و محیطهای اجرای تور نیز تغییر می کنند. چینی ها از نظر روش زندگی با سایر ملل متفاوتند و رفتار آن ها در سفرهای برون مرزی بستگی زیادی به مقصدی دارد که انتخاب می کنند. بنابراین، شناخت کلی مشخصات، علائق و سلائق گردشگران چینی بسیار دشوار است. بر اساس گزارش سازمان ملی گردشگری چین خصوصیات و ویژگی های اصلی مسافران چینی(به استثنای هنگ کنگ و ماکائو) به شرح زیر است (رحیم پور, 1392, ص. 101): 1- برتری اندکی در تعداد زنان، تقریبا نسبت مسافران زن به مرد در سفرهای خارجی برابر است. 50 درصد مسافران مرد را گروه سنی 25 تا 44 سال تشکیل می دهند. این گروه سنی از نظر کارشناسان گردشگری بهترین گروه از گردشگران هستند که می توان بر روی آن ها سرمایه گذاری کرد تا از آن ها مشتریانی وفادار ساخت. اما گروه سنی بالای 45 سال به دلیل برخورداری از تمکن مالی و داشتن تعطیلات بیشتر، سهم بزرگی در سفر به نقاط دور دست مانند اروپا و استرالیا دارد. جالب است که هرساله تعداد این افراد به خاطر ساختار سنی جمعیت رو به افزایش است. 2- هدف بیش از 70 درصد از گردشگران چین تفریح بوده و اکثریت آن ها مقاصدی همانند کشورهای شمال آسیا و اروپای شمالی را ترجیح می دهند. 3- مراکز عمده مولد گردشگر در چین مناطق شهری است تا مناطق روستایی، از مهمترین این مراکز می توان به پکن، شانگهای، گوانجو و شن ژن، نام برد. اما شهرهای کوچکتر هم در حال پیوستن به این جریان هستند. 4- بیش از 85 درصد مسافران خارجی چین از طریق مرزهای هوایی سفر می کنند( به جز مسافران عازم هنگ کنگ و ماکائو). 5- گردشگرانی که برای بار اول با تور و به صورت گروهی سفر می کنند، حدود 80 درصد و گردشگرانی که برای بار دوم به وسیله تور سفر می کنند، حدود 60 درصد را تشکیل می دهند. البته سفر با تور همچنان رو به افزایش است. 6- در هر مقصد، میانگین اقامت مسافران چینی به اندازه سایر گردشگران است. میانگین اقامت آنان به اروپا بین 8-15 روز است. 7- حداقل 70 درصد از گردشگران در مکان هایی اقامت می کنند که قبلا توسط خود آنان و یا دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی رزرو شده اند. 8- بیش از 30 درصد از سفر گردشگران به مقاصد گردشگری تکراری بوده و این گونه سفرها در حال افزایش است. 9- در مورد اروپا، گردشگران چینی یک تور چند مقصده 5 تا 6 روزه را به یک مقصد(کشور) ترجیح می دهند (رحیم پور, 1392, ص. 101-102)

1.1.9.2            هدف سفر گردشگران چینی

سهم سفرهای دولتی و عمومی( سفرهای تجاری و رسمی) در طول دهه گذشته به شدت کاهش یافته است. سازمان ملی گردشگری چین اعلام داشته است که میزان سفرهای عمومی از 55 درصد کل سفرهای چین در 1995 به 19 درصد در سال 2005 کاهش یافته است. این در حالی است که تعداد سفرهای خصوصی یا تفریحی در همین زمان از 45 درصد در سال یه 81 درصد بالغ شده است. با توجه به اینکه آمار جدیدی در سال 2011 در این خصوص ارائه نشده است، کارشناسان گردشگری چین پیش بینی کرده اند که میزان سفرهای وابسته به دولت و شرکت های دولتی در سال 2011 و 2012 از 15 درصد کمتر نخواهد شد (رحیم پور, 1392, ص. 96-97).

1.1.9.3            سفرهای عمومی گردشگران چینی

گرچه سهم و حجم سفرهای عمومی و تورهای سازمان یافته فنی چین نسبت به حجم مسافرت های تفریحی کاهش چشم گیری را نشان می دهد، ولی بایستی به این نکته توجه داشت که چین هنوز یک کشور کمونیستی با اقتصاد دولتی است. لذا این بخش از سفرهای عمومی همچنان رو به رشد است. در حالیکه تورها و سفرهای تجاری و اداری رسمی به گروه های کوچک شش و هفت نفره محدود می شوند، گروه های آموزشی، کنفرانسی و نمایشگاه می توانند حتی شامل صدها شرکت کننده باشند. هزینه اینگونه تورها بسیار بالاتر از تورهای تفریحی است، به این دلیل که هزینه های چنین سفری معمولا توسط سازمان ها پرداخت می شود و در نتیجه شرکت کنندگان انتظار سرویس دهی بهتری دارند. برای آزانس مسافرتی، سازماندهی یک تور اداری یا تجاری در ازای هر نفر بسیار مناسب تر از سازماندهی یک سفر خصوصی و تفریحی در طول تعطیلات است. تورهای خارجی و اداری در چین از طریق پنج بخش سازماندهی می شود: 1- اداره اجرائیات و یا مرکز خدمات استانی 2- اداره مشاوره تجاری، بخش مربوط به تور خارجی تجاری و اداری 3- شرکت های سازمان دهنده تورهای خارجی شخصی

• ناکافی بودن منابع سازمان برای ایجاد فرصت‌های کافی برای تسهیم دانش: اهمیت تعهد مالی سازمان در زمینه مدیریت دانش، که در موارد زیادی هزینه بالایی دارد، یکی از موضوعات مورد تاکید متخصصین است (دانپورت 1997).
• سطح رقابت بالا بین واحدها یا شعب سازمان با یکدیگر: گاهی سطح رقابت بالا بین افراد، گروه‌ها، واحدها و شعب یک سازمان منجر به توسعه اهداف و علایق متناقض با یکدیگر توسط آنها و محدود کردن تسهیم دانش بین افراد و گروه‌ها می‌باشد (میچاویل و هاستد 2003).
• محیط فیزیکی کار: در روش‌های جانمایی سنتی، واحدها و دفاتر کار بیشتر بر مبنای سلسله مراتب و ارشدیت و نه بر مبنای رابطه کاری و نیاز اطلاعاتی مکان‌یابی می‌شوند (پروبست و همکاران 2000). در این حالت ایجاد تاثیرات مشکلتر شده و ایجاد روابط بر مبنای اعتماد بدون تاثیر چهره به چهره مشکلتر می‌شود (آویز و همکاران 2000).
• ساختار سلسله مراتبی سازمان: یک ساختار سازمانی باز و انعطاف‌پذیر بهترین ساختار برای تسهیم دانش است. یافته‌هایی وجود دارد که بیان می‌کنند برای تسهیم دانش اثربخش، ساختار سازمانی از فرهنگ سازمانی و فناوری اطلاعات هم مهمتر است (زو و فینک 2003).
• بزرگ بودن اندازه واحدهای سازمانی: تحقیقات نشان می‌دهد که اندازه سازمان و واحدهای سازمانی، اثربخشی فعالیت‌های تسهیم دانش در داخل واحدها و همچنین بین واحدها را تحت تاثیر قرار می‌دهد (کونلی و کلوی 2003).

• موانع بالقوه فناوری در زمینه تسهیم دانش

1. ناسازگاری سیستم‌های فناوری اطلاعات با فرایندهای موجود در سازمان: در این خصوص که فناوری‌های اطلاعات به میزان زیادی بر کاهش موانع تاثیرات رسمی تاثیر دارند؛ شکی نیست. لذا لازم است که یک سازمان زیرساختی یکپارچه فراهم کند که انواع مختلف تاثیرات را پشتیبانی کند (گلد و همکاران 2001).
2. نبود پشتیبانی فنی: عدم انجام فوری تعمیرات سیستم‌های یکپارچه فناوری اطلاعات، موجب ایجاد وقفه در روند معمول انجام کارها و جریان‌های تاثیرات می‌گردد.
3. انتظارات غیر واقعی کارکنان در خصوص توانایی‌های فناوری: گاهی بعضی افراد درباره نقش فناوری اغراق کرده و در مقابل بعضی دیگر توانایی‌های فناوری را دست کم می‌گیرند. انتظارات غیرواقعی درباره فناوری می‌تواند منجر به اکراه افراد در استفاده از آن شود.
4. ناسازگاری بین فرایندها و سیستم‌های فناوری اطلاعات متنوع موجود در سازمان: این مشکل زمانی پیش می‌آید که لازم باشد، سخت افزار و یا نرم‌افزار موجود که برای یک استفاده خاص مناسب است، برای استفاده در سیستم جدید دیگری و یا سیستم متفاوت دیگری در مکان دیگر مورد استفاده قرار گیرد.
5. عدم انطباق الزامات مربوط به رفع نیازهای افراد با فرایندها و سیستم‌های یکپارچه فناوری اطلاعات: فناوری‌های جدید و موجود اغلب قادر به پشتیبانی کارامد فرایندهای تسهیم دانش هستند، ولی در صورت عدم وجود یک سازگاری نزدیک با الزامات نیازهای مشتریان؛ فناوری می‌تواند خودش یک مانع برای فرایندهای تسهیم دانش باشد (اودل و گریسون 1998).
6. عدم آشنایی افراد و نداشتن تجربه کار با این سیستم‌ها: گاهی به دلیل پیچیده بودن فناوری ، افراد برای استفاده از سیستم‌های جدید یا اصلاح شده اکراه دارند و این می‌تواند یک مانع بالقوه تسهیم دانش باشد.
7. نبود آموزش برای آشنا کردن کارکنان با سیستم‌ها و فرایندهای جدید فناور یاطلاعات.
8. عدم ابلاغ و افشای فواید سیستم‌های جدید فناوری اطلاعات در مقایسه با سیستم‌های موجود توسط سازمان برای کارکنان: این سیستم‌ها با بهبود فرایند تسهیم دانش و قرار دادن دارنده و جوینده دانش در یک فضای مجازی؛ مرزهای زمانی، فیزیکی و فاصله اجتماعی بین آنها را از میان بر می‌دارند (هندریکز 1999).

تعیین مقدار آستانه: برای حذف کردن معیارهای کم اثر در مدل و همچنین برای اثبات پایایی از حد آستانه استفاده می شود. در روش دیمتل حد آستانه مشترکی برای تمامی درایه ها مشخص می شود سپس درایه هایی که عدد آن بیشتر از حد آستانه است در ماتریس U وارد شده، به جای درایه هایی که عدد آن کمتر از حد آستانه است، عدد صفر قرار می دهیم. از آنجا که ماتریس دیفازی شده اطلاعاتی در زمینه اینکه یک معیار چه میزان اثر می گذارد را می دهد، لازم است تصمیم گیرنده، یک مقدار آستانه برای فیلتر کردن آثار جزئی به وجود آورد . در دیاگرام (مدل ساختاری) تنها آثار بزرگ تر از آستانه وارد می شوند. 3-6- تکنیک دیمتل دیمتل ابزاری مهم برای تجزیه و تحلیل سیستم است که توسط مرکز تحقیقات ژنو طراحی و توسعه یافت. تکنین دیمتل که از انواع تکنین های تصمیم گیری بر اساس مقایسه های زوجی است، با بهره مندی از قضاوت خبرگان در استخراج عوامل یک سیستم و ساختاردهی نظام مند به آنها با بکارگیری اصول نظریه ی گرافها، ساختاری سلسله مراتبی از عوامل موجود در سیستم همراه با روابط تاثیر و تاثر متقابل ارائه می دهد، بگونه ای که شدت اثر روابط مذکور را بصورت امتیاز عددی معین می کند. روش دیمتل جهت شناسایی و بررسی روابط متقابل بین معیارها و ساختن نگاشت روابط شبکه به کار گرفته می شود. از آنجا که گراف های جهت دار روابط عناصر یک سیستم را بهتر می توانند نشان دهند، لذا تکنیک دیمتل مبتنی بر نمودارهایی است که می تواند عوامل درگیر را به دو گروه علت و معلول تقسیم کند و رابطه میان آنها را به صورت یک مدل ساختاری قابل درک درآورد. مزیت این روش نسبت به تکنیک تحلیل شبکه ای، روشنی و شفافیت آن در انعکاس ارتباطات متقابل میان مجموع دهی وسیعی از اجزاء می باشد. به طوری که متخصصان قادرند با تسلط بیشتری به بیان نظرات خود در رابطه با اثرات (جهت و شدت اثرات) میان عوامل بپردازند (فونتلا، 1974). در واقعُ برتری این روش استفاده از بازخورد روابط است به گونه ای که هر عصر می تواند بر کلیه ی عناصر هم سطح، سطوح بالاتر و پایین تر از خود اثر گذاشته و در مقابل نیز از هر یک از آنها اثر بپذیرد. اهمیت و وزن عوامل نیز در نهایت توسط تمامی عوامل موجود یا به عبارتی کل مدل تعیین می شود. لازم به ذکر است که ماتریس حاصل از تکنیک دیمتل (ماتریس ارتباطات داخلی)، در واقع تشکیل دهنده ی بخشی از سوپر ماتریس است. به عبارتی تکنیک دیمتل به طور مستقل عمل نمی کند بلکه به عنوان زیرسیستمی از سیستم بزرگتری چون ANP است. ساختاردهی به عوامل پیچیده در قالب گروه های علت و معلولی یکی از مهمترین کارکردها و یکی از مهمترین دلایل کاربرد فراوان آن در فرآیندهای حل مساله است. بدین صورت که با تقسیم بندی مجموعه ی وسیعی از عوامل پیچیده در قالب گروه های علت و معلولی، تصمیم گیرنده را در شرایط مناسب تری از درک روابط قرار می دهد. این موضوع سبب شناخت بیشتری از جایگاه عوامل و نقشی که در جریان تاثیرگذاری متقابل دارند، می شود. این روش از ویژگی های متعددی برخوردار است، ازجمله اینکه فرآیند ی کارا در شناسایی سلسله مراتب و روابط بین عوامل سیستم است (ساکر[6] و همکاران، 2007). این شیوه که از انواع روش های تصمیم گیری بر پایه مقایسه های زوجی است با بهره گیری از نظرات خبرگان در استخراج عوامل یک سیستم، ساختاردهی سیستماتیک به آنها و با به  کارگیری اصول نظریه گراف، ساختاری سلسله مراتبی از عوامل موجود در سیستم همراه با روابط تأثیرگذاری و تأثیرپذیری متقابل عناصر مذکور فراهم می آورد. به گونه ای که شدت اثر روابط مذکور به صورت کمی مشخص می شود (اصغرپور، 1389). این دیاگراف ها، رابطه وابستگی میان عناصر یک سیستم را به تصویر می کشند، به طوری که اعداد روی هر دیاگراف، بیانگر شدت تأثیر یک عنصر بر عنصر دیگر است . از این رو ، این روش می تواند رابطه های میان عناصر را به یک مدل ساختاری قابل درک از سیستم تبدیل کند (ربیعی و شاهنده، 1390). این رویکرد با این عقیده ایجاد شد که استفاده مناسب از روش های پژوهش علمی، می تواند ساختار پیچیده مسائل را بهبود بخشد و در شناسایی راه حل های عملی با ساختار سلسله مراتبی مشارکت کند (تیزنگ[7] و همکاران، 2010). 3-6-1- مزایای تکنیک دیمتل این تکنیک با بهره مندی از اصول تئوری گراف ها به استخراج روابط تأثیرگذاری و تأثیرپذیری متقابل عناصر موجود در گراف مورد مطالعه می پردازد و شدت اثرگذاری روابط ذکر شده را به صورت امتیاز عددی معین می کند. از برتری های این روش نسبت به سایر روش های تصمیم گیری، استفاده از بازخورد روابط است، یعنی هر عنصر در ساختار این تکنیک می تواند بر تمام عناصر هم سطح، سطح های بالاتر و پایین تر از خود تأثیر گذاشته و در مقابل، از هر یک از آنها نیز تأثیر بپذیرد. همچنین اهمیت و وزن عوامل مدل، نه تنها توسط عوامل بالادست یا پائین دست بلکه توسط تمامی عوامل موجود یا به عبارتی کل مدل تعیین می شود (اصغرپور، 1389). 3-6-2- تصمیم گیری به روش دیمتل این تکنیک در راستای اهداف راهبردی و عینی از مسایل جهانی و به منظور دسترسی به راه حل های مناسب، مورد توجه قرار گرفت و برای استفاده از نظر متخصصان زمینه های علمی، سیاسی و اقتصادی و همچنین رهبران عقیدتی و اجتماعی جامعه از فرمهای مصاحبه و پرسشنامه به صورت مکرر استفاده می کند. سه نوع مختلف از سؤالات به کار رفته در پرسشنامه به صورت زیر است:

• سؤالات مربوط به ویژگیها و تناقضها؛
• راهکارهای مسایل مختلف امتیازدهی (با مشخص کردن شدت آن روابط)؛
• سؤال برای بررسی ماهیت عناصر تشخیص داده شده و نقد بر آنها برای بررسی رابطه احتمالی.

ANP روش کلی تری از AHP است.در AHP گزینه ها از معیارها مستقلند ولی در ANP این محدودیت برطرف شده است و امکان وابستگی عناصر در یک مجموعه )وابستگی معیارها به هم یا گزینه ها به هم ( و وابستگی عناصر در مجموعه های مختلف (وابستگی معیارها به گزینه ها) وجود دارد.در کل می توان گفت که ساختار سلسله مراتبی در AHP خطی است و سطوح بر اساس صعودی و یا نزولی مرتب شده اند و هر سطح فقط با سطوح بالایی و پایینی ارتباط مستقیم دارد و این ضعف ساختار سلسله مراتبی است ولی در ANP این مشکل بر طرف شده و ساختار به صورت شبکه ای تعریف می شود و وابستگی هایی که در یک تصمیم گیری معیارها و گزینه های انختاب با هم داشتند به صورت شبکه بیان می شود. شکل2- 3 – تفاوت ساختار سلسله مراتبی با شبکه ای 2-3-6- اصول فرآیند سلسله مراتبی توماس ساعتی 4 اصل زیر را برای AHP شمرده است:

1. شرط معکوسی[13]- اگر ترجیح عنصر A بر B برابر n باشد، ترجیح عنصر B بر A 1/n خواهد بود.
2. اصل همگنی[14]- عنصر A با عنصر B باید قابل مقایسه و همگن باشد.به عبارتی برتری عنصر A بر عنصر B نمی تواند بی نهایت یا صفر باشد.
3. وابستگی[15]- هر عنصر سلسله مراتبی به عنصر سطح بالاتر خود می تواند وابسته باشد و به صورت خطی این وابستگی تا بالاترین سطح می تواند ادامه داشته باشد.
4. انتظارات[16]- هرگاه تغییری در ساختمان سلسله مراتبی رخ دهد پروسه ارزیابی باید مجددا انجام گیرد.

2-3-7- چکیده قدم ها در ANP (1)اطمینان کسب کردن از اینکه مشکل تصمیم را به طور جزئی شامل اهداف،معیارها،و زیر معیارها،بازیگران و اهدافشان و بازده های ممکن آن تصمیم را متوجه شده اید. (2)تعیین معیار و زیر معیار در سلسله مراتب کنترل چهارگانه که هر کدام شامل منافع،فرصت ها،هزینه ها و ریسک های آن تصمیم و بدست آوردن اولویت آنها از ماتریس مقایسات زوجی است.شما ممکن است از معیارهای کنترل و شاید زیر معیارهای کنترل مشابه برای همه چهار مزیت استفاده نمایید.اگر یک معیار یا زیر معیار کنترل دارای اولویت همگانی 3%یا کمتر است،شما ممکن است حذف محتاطانه آن را از بررسی اضافی در نظر بگیرید.نرم افزار بطور خودکار با آن معیارها یا زیر معیارهایی سروکار دارد که تحت آنها مشخص شده است.برای منافع و فرصت ها،آنچه بیشترین منافع را می رساند،یا بزرگترین فرصت را برای نفوذ در انجام آن معیار کنترل.برای هزینه ها یا ریسک آنچه را که برای بیشتر هزینه ها اتفاق می افتد یا با بیشترین ریسک مواجه هستند می پرسد.بعضی اوقات(به ندرت)،مقایسات به سادگی در عبارت منافع،فرصت ها،هزینه ها،و ریسک ها بوسیله انباشته کردن همه معیارهای BOCRبه مزیتشان شکل می گیرند. (3)تعیین یک مجموعه کامل از خوشه ها(اجزای شبکه)و عناصر آنها که به هر معیار کنترل مربوط هستند.برای سازماندهی بهتر مدل به همان خوبی که شما می توانید،تعداد و ترتیب خوشه ها و عناصر آنها را به یک روش آسان(شاید در یک ستون)توسعه دهید.از برچسب شناسایی برای نمایش خوشه های مشابه و عناصر مشابه برای همه معیارهای کنترل استفاده نمایید. (4)برای هر معیار یا زیر معیار کنترل،مجموعه فرعی مناسب جامعی از خوشه ها را که با عناصر آنها ایجاد شده و مرتبط می کند آنها را با نفوذ وابستگی داخلی و خارجی.یک خط از یک خوشه به هر خوشه ای که عناصرش در آن نفوذ کرده کشیده شده است. (5)تعیین کنید رویکردی را که شما می خواهید در تجزیه وتحلیل هر خوشه یا عنصر ادامه یابد،نفوذ سایر خوشه ها یا عناصر با توجه به یک معیار،یا نفوذ بوسیله سایر خوشه ها یا عناصر.حس نفوذ بایستی برای همه معیارها در چهار سلسله مراتب کنترل برای تمام تصمیم بکار رود. (6)برای هر معیار کنترل،ابر ماتریسی بوسیله قرار دادن خوشه ها در این راستا که آنها شمارش شده اند و همه عناصر در هر خوشه هم عمودی در سمت چپ و هم افقی در بالا قرار گرفته اند.وارد کنید در موقعیت مناسب،اولویت مشخص شده را از مقایسه زوجی به عنوان ستون فرعی مشابه با ستون ابر ماتریس. شکل 2- 4 – ساختار کلی سوپر ماتریس (7)انجام دهید مقایسات زوجی را بر روی عناصری در خود خوشه ها بر طبق نفوذشان در هر عنصر در خوشه دیگری که آنها با عناصر آن مرتبط هستند.در انجام مقایسات،شما بایستی یک معیار را در ذهن داشته باشید.مقایسات عناصر بر طبق هر عنصر بیشتر  در یک عنصر سوم نفوذ می کند و اینکه با چه قدرتی بیشتر از سایر عناصر با معیار یا زیر معیار کنترلی که شکل گرفته در مورد هر سلسله مراتب کنترل در ذهن. (8)انجام مقایسات زوجی بر روی خوشه ها به عنوان اینکه آنها بر روی هر خوشه نفوذ می کنند برای آنهایی که به نسبت با معیارهای کنترل داده شده مرتبط هستند.اوزان بدست آمده برای وزن عناصر در بستن ستون عناصر مشابه سوپر ماتریس استفاده می شود.تخصیص صفر هنگامی که نفوذی وجود ندارد.بنابراین ستون موزون ابر ماتریس تصادفی بدست می آید. (9)محاسبه کنید حد اولویت ابر ماتریس تصادفی را بر طبق اینکه آیا آن کاهش ناپذیر است یا اینکه با یک جذر ساده یا چند گانه کاهش پذیر است و اینکه آیا سیستم تناوبی است یا خیر.دو نوع از بازده ها ممکن هستند.اول،همه ستون های ماتریس قابل شناسایی هستند و هر کدام دارای اولویت نسبی عناصر از آن اولویتهای عناصر است که اولویتهای عناصر خوشه ها بر مبنای آن به هنجار شده است.در ثانی،حد چرخه محدود و سایر حد ها جمع زده و میانگیری شده و مجدد به هنجار شده برای یک خوشه دیگر.اگر چه بردارهای اولویت در ابر ماتریس به شکل به هنجار وارد شده اند،حد اولویت ها بصورت ایده آل قرار گرفته زیرا معیار کنترل وابسته به گزینه ها نیست.