روش مقایسه نسبت بین دو جزء مربوط به هم را نشان می دهد. این نسبت ها را می توان به ایستا و پویا تقسیم کرد. نسبت ایستا، نسبتی است که نسبت بین دو جزء را در یک تاریخ معین نشان می دهد. نمونه آن نسبت بین دو جزء منعکس در ترازنامه است. نسبت های معمول ایستا عبارتند از: نسبت جاری، نسبت نقدینگی، نسبت دارایی ثابت به سرمایه سهامداران، نسبت دارایی ثابت به سرمایه تخصیص یافته، نسبت قرض و نسبت سرمایه سهامداران. = نسبت جاری = نسبت نقدینگی = نسبت دارایی ثابت به سرمایه سهامدارن = نسبت دارایی ثایت به سرمایه تخصیص یافته = نسبت قرض = نسبت سرمایه سهامداران نسبت پویا به معنی دقیق آن تنها به نسبت گردش و دوره گردش اطلاق می شود؛ ولی در مفهوم وسیع معمولا نرخ بازده حاصل از کل دارایی ها و نرخ بازده حاصل از فروش را در بر می گیرد. نمونه ای از انواع نسبت پویا، نسبت های بهره وری است که دو مورد آن عبارت است از بهره وری نیروی کار و بهره وری سرمایه. = بهره وری نیروی کار = بهره وری سرمایه

2-11-1-4روش شاخص

شاخص یک معیار آماری است که تغییرات یک یا چند متغیر مرتبط با هم را نسبت به زمان، موقعیت جغرافیایی یا سایر خصوصیات مانند درآمد، حرفه و نظایر آنها نشان می دهد. روش شاخص را وال[7] به عنوان روشی برای تجزیه و تحلیل فعالیت های اقتصادی یک موسسه و به منظور ارزیابی اعتبار آن ابداع کرده است. در این روش نسبت های متعدد به یک شاخص ساده تبدیل می شوند. در اقتصاد نیز از شاخص های متعددی استفاده می شود. یکی از ساده ترین انواع شاخص ا قیمت نسبی است که عبارت است از نسبت قیمت یک کالا در دوره معین بر قیمت همان کالا در دوره دیگر که آن را سال پایه می نامند. برای سهولت کار، قیمت ها در هر دوره ثابت فرض می شود. اگر قیمت ها در هر دوره ثابت نباشد، باید از میانگین آنها استفاده کرد(اشپیگل، 1999). = قیمت نسبی عیب این شاخص آن است که اهمیت نسبی کالاهای مختلف مورد توجه قرار نمی گیرد، در نتیجه  استفاده از این شاخص در محاسبه هزینه زندگی ضرایب مساوی یا اهمیت برابر می یابند، مثلا اهمیت کالاهای اساسی و کالاهای تجملی یکسان فرض می شود. عیب دیگر تاثیر گرفتن آن از واحد اندازه گیری است. مثلا در صورت تغییر واحد اندازه گیری از تن به پوند، نسبت تغییر می یابد. به این علت، از شاخص های دیگری مانند شاخص لاسپیرز [8]، پاشه و فیشر استفاده می شود که به صورت زیر تعریف می شوند: = شاخص لاسپیرز