از نظر (UNCHS ) مدیریت شهری به طور کلی به عنوان الگویی برای مدیریت و توسعه سکونتگاه های شهری، اعم از شهرهای کوچک و بزرگ و مادر شهرها مطرح می شود و همه بازیگران فعال در امور شهری نظیر شرکتهای خصوصی، مجامع غیر دولتی، مجامع مدنی و دیگر افراد و گروههایی که در شهر، کار و زندگی می کنند را در بر می گیرد.

نظام مدیریت شهری از دیدگاه سیستمی عبارتست از: « یک سازمان گسترده متشکل از تمام عناصر و اجزای رسمی و غیر رسمی ذی ربط و موثر در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و کالبدی حیات شهر با هدف اداره، هدایت، کنترل و توسعه همه جانبه و پایدار شهر مربوطه»

در این مفهوم، مدیریت شهری از نوع سیستم های باز و بسیار پیچیده انسانی و اجتماعی است که با عناصر و روابط بسیار متنوع و متعدد مواجه است. داده های این سیستم  خواسته های دولتی و شهروندان است و ستاده های آن توسعه کمیت و کیفیت زندگی شهری … مدیریت شهری باید تمام سیستم های شهری اعم از فضای کالبدی و عملکردی آن را تحت پوشش قرار دهد و لذا دارای ماهت سازمانی توأمان چند عملکردی ( سیاستگذاری، برنامه ریزی و اجرا ) چند سطحی است. (کاظمیان ورضوانی نوید ،1381 ، صص53-55)

علی رغم تنوع مفهومی مدیریت شهری که ناشی از تنوع نگرشهای موجود است، می توان اصول زیر را از این تعاریف استخراج نمود:

• • گستردگی و پیچیدگی مفهوم مدیریت شهری آن چنان است که به هیچ وجه نمی توان شهرداری را معادل مدیریت شهری دانست. مدیریت شهری مترادف است با همه بازیگران عرصه شهر و نقش شهرداری به عنوان هسته مرکزی مدیریت شهر، هدایت، نظارت، راهبری و جلب مشارکت سایر بازیگران.
  • مدیریت شهری ، جامع نگر است و تمام عرصه های عملکردی و کالبدی شهر رادر بر می گیرد.
  • اهداف توسعه شهر معرف مهمترین مسائل و فرصتهای مورد توجه مدیریت شهری می باشد. این اهداف برای ارزیابی کارایی و اثر بخشی مدیریت نیز کاربرد دارد و از سوی دیگر تعیین کننده وظایف مدیریت شهری و شهرداری است. به عنوان مثال ، اگر توسعه اقتصادی ، اجتماعی در اولویت باشد، اقدامهای اصلی که باید برای بهبود شرایط زندگی شهروندان بر مبنای این هدف انجام شود، از زمانی که توسعه کالبدی در اولویت باشد، متفاوت خواهد بود.

• مدیریت شهری تنها در پی دست یابی به اهداف نیست؛ بلکه مستلزم انجام اقدامهای لازم برای تداوم و استمرار اثرات دستیابی به اهداف نیز میباشد.

مدیریت شهری می تواند موجب اجرای اقدامهایی معین در جهت توسعه شهری توسط دیگران باشد. در این جا مجبور سازی یا کنترل دیگران منظور نیست، بلکه انگیزه دادن، راهنمایی، هدایت و جلب مشارکت ابزارهای مدیریت شهری برای تحقق اهداف است. (کاظمیان ورضوانی نوید ،1381 ، ص57)

2-2- مفهوم تامین مالی  شهر

پرسشی  که در اینجا مطرح می شود این است که کدام یک از خدمات عمومی باید توسط یک حکومت شهری کارآمد فراهم شود؟ شهرهای موفق نیازمند خدمات عمومی و زیر ساخت هایی هستند که مکمل سرمایه های خصوصی و نیروی کار تولیدی بوده و موجب ایجاد محیط اجتماعی و کالبدی مناسب از دید ساکنان شهر می گردد .

هرگونه فعالیتی در شهرها مستلزم کسب درآمد و صرف هزینه‌هاست که طبیعتاً پیش نیاز آن تعادل‌بخشی بین هزینه‌های مصرفی و منابع درآمدی است. به طور کلی قانون توازن بین درآمد و هزینه یک اصل منطبق بر ویژگیهای طبیعت و نشأت گرفته از آن می‌باشد به گونه‌ای که در اکثر سیستم های طبیعی و مصنوعی، عدم تعادل بین ورودی سیستم یا منابع درآمد و خروجی سیستم یا هزینه‌ها منجر به از بین رفتن پایداری آن سیستم می‌گردد. (بصیرت ،1388 ، ص61)