اشاره کرد. گفتار دوم: اسناد حقوق بشردوستانه از جمله اسناد حقوق بشردوستانه در این زمینه می توان به

• کنوانسیون های چهارگانه ژنو 1949
• پروتکل های الحاقی به کنوانسیون های چهارگانه ژنو 1977
• کنوانسیون های لاهه 1899 و 1907

اشاره کرد.   مبحث دوم: تضمینات قانونی حقوق متهم بازداشت شده هر انسانی از حقوق و آزادی هایی برخوردار است، زمانی که فردی مرتکب جرم می شود و به اصطلاح شخص متهم، ممکن است برخی از حقوق و آزادی هایش را از دست دهد، اما نباید این نکته را فراموش کرد که متهم قبل از هر چیز یک انسان است، بنابراین حقوق او نیز باید مورد احترام قرار گیرد. تضمینات مربوط به حقوق و آزادی ها در واقع پایه اولیه استانداردهای بین المللی در دعوای کیفری هستند. گفتار اول: حق دسترسی افراد توقیف شده به اطلاعات زمانی که فردی دستگیر یا بازداشت می شود باید از یک سری حقوقش اطلاع یابد.از جمله: بند اول: اطلاع فوری از دلایل بازداشت و دستگیری و تفهیم اتهام هر فردی که دستگیر یا بازداشت می شود باید فورا از دلایلی که موجب محرومیت از آزادی اش شده و همچنین از هرگونه اتهام وارد بر خود مطلع گردد.بنابراین اولین کاری که پس از توقیف فرد باید انجام گیرد، تفهیم اتهام است.این عمل باید در تمامی پرونده ها انجام گیرد حتی در مواردی که دلایل ارتکابی جرم کاملا روشن و واضح است. تفهیم اتهام اعلام مجرمیت متهم یا بیان قطعی سرنوشت قضایی او نیست، اما نشان از ورود متهم به جاده ای دارد که به مجرمیت او منتهی می شود.در این فرآیند، امر یا مطلب باید به مخاطب فهمانده شود.تفهیم اتهام یعنی این که متهم از موضوع جرم و کلیه دلایل آن آگاه گردد.[57] هدف اصلی از الزام این آگاه کردن این است که فرد بازداشت شده بتواند به اعتبار بازداشتن از لحاظ قانونی اعتراض کند و همچنین فرد متهم چه در بازداشت باشد چه نباشد، اجازه داشته باشد برای دفاع از خود آماده شود.بنابراین دلایل ارائه شده باید مشخص بوده و شامل توضیح واضحی از اساس قانونی بودن دستگیری یا بازداشت باشد. با تفهیم اتهام فرد مورد نظر دیگر مظنون قلمداد نمی شود، بلکه متهمی است که می تواند از سایر حقوق دفاعی خود بهره مند شود.در واقع کسی که به ارتکاب جرمی متهم است اگر نداند به چه دلیل بازداشت شده است، چگونه می تواند از خود دفاع کند؟ از این رو آگاهی او از کلیه جهات اتهام پیش شرط ضروری اعمال سایر تضمینات حق دفاع به شمار می رود.[58]