مقصود امیری و همکاران در سال 1389 مقاله ای را در زمینه ارائه مدلی در تحلیل پوششی داده ها برای بدست آوردن وزن های مشترک با بهره گرفتن از منطق فازی انجام داده اند.آن ها در این مقاله برای برطرف کردن ضعف های مدل سنتی تحلیل پوششی داده ها  که مهم ترین آن ها تغییر وزن خروجی و ورودی های مدل می باشد، و برای اینکه بتوان کلیه واحدهای تصمیم گیری را بتوان با یک ورن سنجیده و کارایی بهینه آن ها را بدست آورد، مدلی را بر مبنای تصمیم گیری چند هدفه ارائه کردند که این مدل با روش حل مسائل چند هدفه به کمک تئوری فازی حل شده و منجر به ایجاد وزن های مشترک می شود. محمد حسین طحاری و همکارانش نیز روش ترکیبی تحلیل پوششی داده ها و ماتریس درجه ترجیح را با بهره گرفتن از رویکرد فازی برای ارزیابی کارایی 10 واحد تصمیم گیری به کار برده اند. آن ها در مقاله خود یک مدل تحلیل پوششی داده ها را ارئه کرده اند که کاربر را قادر می سازد که با در نظر گرفتن داده های غیر دقیق شناسایی کند و در ادامه از روشی باعنوان ماتریس درجه ترجیح، کارایی های فازی به دست آمده از مدل ها را مقایسه ورتبه بندی نماید. از مزایای روش پیشنهادی آن ها، کاهش زمان اجرای مدل وعدم نیاز به فرضیات از پیش تعیین شده و تلاش های محاسباتی زیاد می باشد، و مقایسه نتایح آن با  مدل های قطعی نشان دهنده قدرت تفکیک بالا ی مدل پیشنهادی و همبستگی نتایج آن با نتایج مدل های قطعی به میزان بالا بود. مهشید آبادیان به همراه محمود زنجیر چی و میر محمد اسعدی در سال 1391 مقاله ای را با هدف ارائه متدولوژی نوینی با رویکرد تحلیل شکست و آثار آن و تحلیل پوششی داده های فازی انجام دادند که در آن با بهره گرفتن از این روش به شناسایی آیتم های شکست کیفیت خدمات DSL پرداخته اند. آن ها  در این مقاله به دلیل ابهام ارزیابی توسط خبرگان از تئوری فازی بهره گرفته و بدین منظور، موارد خطا در حوزه DSL یکی از مراکز ارائه دهنده اینترتی شناسایی و با بهره گرفتن از معیار ریسک در حالت ریسک افزاینده مورد ارزیابی قرار گرفت. مطالعات خارجی زیادی در این زمینه نیز صورت گرفته که به بعصی از آن ها اشاره می کنیم : پیجوم جیو[76] وهیدئو تاناکا[77] در سال 2001 مقاله ای را در زمینه ارائه یک مدل جدید از تحلیل پوششی داده ها فازی ارئه کرده اند. آن ها در این مقاله برای مقابله با عدم قطعیت موجود در داده های ورودی و خروجی واقعی،مدل CRR را با رویکرد فازی ترکیب کرده و برای نشان دادن عدم قطعیت از داده های فازی به جای داده ها قطعی استفاده کرده اند. ز.اچ چه[78] و همکارانش در سال 2010 مقاله ای را در زمینه ارزیابی تصمیم گیری بانک های تایوان در خصوص وام ها ارائه دادند که در این مقاله برای ارزیابی تصمیم گیری تصمیمات بانک ها در خصوص وام های اعطایی به سازمان های کوچک و متوسط از روش ترکیبی رویکرد تحلیل سلسله مراتبی فازی و تحلیل پوششی داده ها استفاده کرده اند. در این مقاله آن ها برای انتخاب شاخص مهم برای ارزیابی وام دهی بانک ها از AHP فازی استفاده کرده و با بهره گرفتن از وزن های بدست آمده و روش تحلیل پوششی داده ها یک واخد اندازه گیری کامل و کرا برای تصمیمات وام دهی بانک ها، ایجاد کردند. عادل حاتمی ماربینی و صابر ساعتی به همراه مجید توانا در سال 2010 مقاله ای را در زمینه توسعه مدل تحلیل پوششی داده های فازی ارائه کردند. آن ها در مقاله خود به دلیل اینکه داده های دنیا ی واقعی اغلب نادقیق و مبهم می باشند، از یک چارچوب چهار مرحله ای روش تحلیل پوششی داده ها فازی استفاده کرده اند. در این مقاله دو DMU فرضی به نام ها ی واحدهای ایده آل و واحد با عملکرد پایین در نظر گرفته می شوند که به عنوان نقاط مرجع برای ارزیابی مجموعه استراتژی های سرمایه گذاری فناوری اطلاعات براساس فاصله هندسی این مجموعه ها از این نقاط مرجع، استفاده می شوند. در این روش بهترین کارایی نسبی فازی واحدهای ایده آل و بدترین کارای نسبی فازی واحدهای دارای بدترین عملکرد با هم ترکیب شده و برای رتبه بندی واحدها بکار می رود. عادل حاتمی در مقاله دیگری را نیز به همراه علی امروزنژاد و مجید توانا در سال 2011 در زمینه طبقه بندی و بازنگری روش های متعدد تحلیل پوششی داده ها فازی انجام داده اند. در این مقاله آن ها جدول طبقه بندی را با چهار طبقه اولیه با نام های رویکرد تلورانس، رویکرد مبتنی بر سطح آلفا، رویکرد رتبه بندی فازی و رویکرد احتمال ارادئه داده اند. میتات زیدان[79] و همکارانش نیز در سال 2011 مقاله ای را در زمینه معرفی یک روش ترکیبی جدید برای ارزیابی و انتخاب تامین کننده ها در ترکیه ارائه داده اند.در این مقاله آن ها برای افزایش کیفیت ارزیابی تامین کننده ها یک رویکرد جدید را معرفی کردند که در آن متغیرهای کیفی و کمی را با هم در نظر می گیرد و به ارزیابی تامین کننده ها بر اساس کارایی و اثربخشی آن ها می پردازند. این روش که در یکی از کارخانه های بزرگ خودروسازی ترکیه تست شده است دارای دو مرحله بوده، در مرحله اول ابتدا با ارزیابی عملکرد کیفی با بهره گرفتن از AHP فازی انجام گرفته و پس از بدست آوردن وزن شاخص ها، از روش TOPSISبرای یافتن رتبه بندی تامین کننده ها استفاده کرده و در نهایت برای استفاده از تحلیل پوششی داده ها متغیرهای کیفی به متغیرهای کمی تبدیل می شوند. در مرحله دوم نیز مدل DEA را با بهره گرفتن از یک ورودی مصنوعی و چهار متغیر خروجی اجرا کردند. محسن رستمی مالخلیفه و الهه ملاییان در سال 2012 از ترکیب روش تحلیل پوششی داده ها و تئوری فازی برای ارزیابی عملکرد زنجیره تامین استفاده کرده اند. در این مقاله آن ها برای این منظور روش تحلیل پوششی داده ها ی شبکه ای را با تئوری فازی ترکیب کرده  و ورودی ها و خروجی های مدل خود را به صورت داده های فازی در نظر گرفته اند. این روش برای غلبه بر ضعف های مدل  DEA سنتی با توجه به نادقیق و مبهم بودن داده های دنیا واقعی بکار برده شده بود. مهرداد حمیدی هدایت و مرتضی باقرپور نیز در سال 2012 رویکردی سیستمی را برای ارزیابی عملکرد سازمان های پروژه ای با بهره گرفتن از مدل تحلیل پوششی داده های فازی دو سطحی ارائه دادند. در این مدل با در نظر گرفتن ورودی ها و خروجی های متفاوت در طول فرایند سلسله مراتبی تعداد زیادی شاخص های فرعی ایجاد کردند. از آنجایی که داده های آن ها ترکیبی از شاخص های کیفی و کمی بوده استفاده از منطق فازی برای آن ها اجتناب ناپذیر بوده است. در اغلب پژوهش های پیشین روش های تحلیل پوششی داده ها، AHP و TOPSIS را با داده های فازی ترکیب کرده و برای ارزیابی و رتبه بندی سازمان ها از آن استفاده کرده اند. در این پژوهش ها برای حل مدل از دو رویکرد خوشبینانه و بدبینانه که برای به دست آوردن حد بالا و حد پایین کارایی به کار می روند، استفاده شده است. در این روش بری هر کدام از رویکردها از مجموعه محدودیت های متفاوتی استفاده می شود که منجر به ایجاد مرزهای کارایی متعددی برای واحدها می شود که این به نوبه خود مقایسه دقیقی بین کارایی واحدها را غیرممکن می سازد. بنابراین در این پژوهش ما به دنبال توسعه مدل تحلیل پوششی داده ها فازی به گونه ای هستیم که این نقص را برطرف کنیم. برای همین منظور برای هر دو رویکرد از مجموعه محدودیت های مشابهی استفاده کردیم که این مجموعه محدودیت ها مربوز به حد بالای کارایی واحدها می باشد در واقع بهترین مرز کارایی را برای آن ها در نظر گرفتیم. با این تغییر مرز کارایی واحدی برای DMU ها در نظر گرفته می شود و مقایسه کارایی آن ها دقیق تر خواهد بود. از طرفی با ادغام این دو رویکرد در یک مدل داده ها به صورت بازه تعریف می شدند که حد پایین آن رویکرد بدبینانه و حد بالای آن رویکرد خوشبینانه را نشان می دهد. در نتیجه با توجه به اینکه داده ها به صورت بازه می باشند، کارایی نیز به صورت بازه به دست می آید. در زمینه ی بررسی عملکرد شرکت های سیمانی نیز فعالیت های زیادی با رویکردهای متفاوت توسط افراد متعددی صورت گرفته است که به فعالیت های داخل و خارج کشور در زیر به آن ها اشاره می شود. در ابتدا به مطالعات و فعالیت های داخلی در این زمینه می پردازیم : عبدالکریم ملک نیا در سال 1378 پایان نامه کارشناسی ارشد خود را در زمینه بررسی عملکرد مالی شرکت های سیمانی پذیرفته شده در بورس، انجام داده که در آن به بررسی و ارزیابی عملکرد 12شرکت های سیمانی پذیرفته شده در بورس با بهره گرفتن از روش های تحلیل همبستگی و آزمون فرض پرداخته است. سعید جعفری تیتکانلو در سال 1381پایان نامه کارشناسی ارشد خود را با عنوان تجزیه و تحلیل چند معیاره فازی برای انتخاب صادر کننده نمونه سیمان با راهنمایی دکتر مهرگان ارائه کرده است. در پایان نامه خود از بین 35 معیار 12 معیار را برگزیده و معیارهای کیفی را با استفاده تئوری فازی سنجیده و از مدل TOPSIS برای ارزیابی شرکت های و انتخاب صادر کننده نمونه استفاده کرده است. اصغر افشان جهانشاهی نیز پایان نامه کارشناسی ارشد خود را در زمینه ی ارزیابی عملکرد شرکت های سیمانی با عنوان، ارزیابی عملکرد شرکت سیمان داراب بر اساس مدل تعالی سازمانیEFQM ، در سال 1385 ارائه کرده است و در آن به ارزیابی عملکرد شرکت سیمانی داراب با بهره گرفتن از مدل تعالی سازمانی EFQM پرداخته و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی و آزمون T-TEST استفاده کرده است. نتایج تحقیق نیز امتیاز 44 از 100 را در مدل EFQM برای این شرکت در بر داشته است. روزبه پورجم در سال 1387 فعالیتی را در زمینه شناسایی عوامل مؤثر در بهره وری صنعت سیمان سازی  ایران به عنوان پایان نامه کارشناسی ارشد خود ارائه داده بود، که در آن از میان شرکت های سیمانی حاضر در بورس،  4 شرکت را بر اساس میزان گردش  مالی شرکت انتخاب کرده و 20 شاخص بهره وری را با بهره گرفتن از مدل سومانث[80] انتخاب کرده و مقدار آن ها را برای هر کدام از این شرکت ها در طی دوره زمانی سال 82 تا سال 85 ،محاسبه کرده است.و بر اساس این 20 شاخص به رتبه بندی آن ها پرداخته است. معصومه دانش شکیب وصفر فضلی مقاله ای را با عنوان تفکیک شرکت های موفق و ناموفق با بهره گرفتن از رویکرد(FAHP-TOPSIS) در بورس اوراق بهادار تهران،در سال 1388 ارائه کرده اند،که در آن به ارزیابی و رتبه بندی 30 شرکت سیمانی پذیرفته شده در بورس طی بازه ی زمانی 1380-1386، با بهره گرفتن از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی[81] و تکنیک الویت بندی با تشابه به راه حل ایده آل، پرداخته است.در این مقاله برای تعیین وزن و اهمیت معیارهای مالی از تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده شده و شرکت ها را با استفاه از اوزان و ارزش مقداری نسبت های مالی  و به وسیله تکنیک الویت بندی  با تشابه به راه حل ایده آل، رتبه بندی کرده است. احمد پویان فر و همکارانش نیز مقاله ای را در رابطه با ارزیابی عملکرد شرکت های سیمانی تحت عنوان، بررسی رابطه معیارهای حسابداری و اقتصادی عملکرد با ارزش شرکت ها در صنایع سیمان و پتروشیمی بورس تهران، ارائه کرده اند. در این مقاله که در سال 1389 منتشر شده است به مقایسه و بررسی تأثیر معیارهای حسابداری و اقتصادی در ارزیابی عملکرد شرکت های صنایع سیمان و پتروشیمی حاضر در بورس تهران طی سال های 1378-1387 پرداخته شده است برای این کار از رگرسیون بوت استرپ استفاده شده است و نتایج تحقیق نشان دهنده برتری معیارهای اقتصادی و ناکافی بودن معیارهای حسابداری در ارزیابی شرکت ها بود. عادل آذر و همکارانش نیز مقاله ای را در این زمینه با عنوان، ارزیابی عملکرد شرکت های صنعت سیمان بورس اوراق بهادار تهران با بهره گرفتن از روش FAHP و TOPSIS ، ارائه کرده اند. و در مقاله خود به ارزیابی عملکرد شرکت های سیمانی پذیرفته شده در بورس تهران پرداخته و برای این منظور از تحلیل سلسله مراتبی فازی برای تعیین وزن معیارهای مختلف تصمیم گیرندگان استفاده شده و از رویکرد TOPSIS برای رتبه بندی شرکت ها استفاده کرده اند. در ابتدا به ارزیابی و رتبه بندی شرکت ها بر اساس نسبت های مالی مختلف به طور جداگانه پرداخته و در انتها با بهره گرفتن از رویکرد TOPSIS شرکت ها را بر اساس مجموع این نسبت به طور کلی رتبه بندی کرده است.