فصل سوم

روش شناسی تحقیق

1-3- مقدمه

تحلیل پوششی داده ها (DEA) به عنوان یک ابزار بسیار مفید مدیریتی و تصمیم گیری، گسترش شگفت آوری در تئوری و روش و کاربرد گسترده در سطح کل دنیا از زمان ایجاد آن توسط چارنز و کوپر داشته است.  مدل های DEA سنتی مانند مدل های CCR و BBC و امثال آن ها با داده های مبهم سر و کار ندارند و تمام داده های ورودی و خروجی را قطعی در نظر می گیرند. در موقعیت های دنیای واقعی به هر حال این فرض ممکن است، همیشه صدق نکند. به دلیل وجود عدم قطعیت DEA گاهی اوقات با وضعیت داده های مبهم روبرو می شوند، خصوصا موقعی که مجموعه ای از واحدهای تصمیم گیری (DMU_S) داده های مفقود، داده های قضاوتی ، داده های پیش بینی شده یا اطلاعات برتری ترتیبی را در بر داشته باشند. بطور کلی اطلاعات نادقیق یا داده های مبهم را می توان به صورت اعداد فازی یا بازه ای نشان داد. از این رو چگونگی ارزیابی کارایی مدیریت و عملیات مجموعه واحدهای تصمیم گیری در محیط های فازی و بازه ای یک مسئله پژوهشی با ارزش می باشد. و این مسئله لزوم گسترش و پیشرفت تئوری تحلیل پوششی داده ها ، روش و کاربردهای واقعی آن را نشان می دهد. در این فصل ما به شرح مدل تحلیل پوششی داده ها خواهیم پرداخت و با ایجاد تغییراتی در آن سعی در بهبود این مدل خواهیم داشت . این تغییرات با هدف بهبود نتایج به دست آمده از مدل اعمال خواهند شد تا مقایسه کارایی واحدهای تصمیم گیری با بهره گرفتن از این نتایج صحت بیشتری داشته باشند. علاوه بر این در این مدل از داده های فازی استفاده شده و روش تبدیل آن به مدل قطعی نیز شرح داده خواهد شد.

2-3- بیان مسئله

با توجه به اهمیت موضوع تعیین کارایی، روش های بسیاری برای سنجش میزان کارایی واحدهای تصمیم گیری ارائه شده است. این روش ها به طور کلی به دو دسته روش های پارامتریک و ناپارامتریک طبقه بندی می گردند. که در روش های ناپارامتریک سنجش کارایی از طریق برآورد تابع تولید یا هزینه ضرورتی ندارد.(کاید پور، 1390)