بند 2- اسناد بین المللی در ماده 88 قواعد حداقل رفتار با زندانیان نیز به این مساله اشاره شده است مطابق این ماده متهمین مادام که در بازداشت بسر می برند می توانند وسایل زندگی خود را با هزینه  شخصی در زندان  فراهم کرده و نیز از منزل خود و یا خارج از زندان برای خود غذا و خوراکی تهیه نمایند. بند 3- حقوق ایران بر طبق ماده 198 آ.س .ز سال 84 متهم یا محکومی که ممنوع الملاقات نباشد می تواند در هر هفته دو نامه بعنوان همسر و فرزندان ، والدین ، وکیل رسمی و یا به دیگر بستگان – دوستان و مقام های قضایی و در هر ماه یک نامه بعنوان مقام های رسمی کشور با رعایت موازین شرعی و قانونی نوشته و ارسال دارد . این نامه ها باید با حضور مسئول قسمت ارسال نامه ها امضاء و انگشت زده شده و پس از گواهی مسئول یاد شده به مهر قسمت مربوط ممهور گشته ، پس از ثبت در دفتر مراسله ها ارسال می گردد.[292] و همچنین متهم یا محکوم ممنوع الملاقات می تواند با اجازه دادستان یا مقام قضایی رسیدگی کننده در صورت لزوم نامه سرگشاده به خانواده و وکیل رسمی نوشته و پس از تأیید مقام قضایی ارسال دارد.[293] طبق قانون ایران هر چند به زندانیان اجازاه داده نشده است که در مدت اقامت خود در زندان  از خارج لباس و یا مواد خوراکی دریافت  نماید لیکن این حق را قائل شده اند که ملاقات کنندگان مجاز باشند از فروشگاه زندان هدایایی خریداری نموده تا بتوانند آنها را توسط مامورین زندان به زندانی تحویل دهند . بنابراین با توجه به ماده فوق چنین بنظر میرسد در این حق تنها برای زندانیان تحت قرار بازداشت در نظر گرفته شده است چرا که در دیگر مواد این مجموعه اشاره ای به اینکه محکومین نیز می توانند از خارج از زندان هدایایی را دریافت کنند نشده است. ک- شکایت از امور زندان یکی دیگر از حقوق که لازم است برای خود زندانی مقرر گردد شکایت از امور زندان است بدین ترتیب که مامورین و کارمندان زندان ممکن است در انجام وظایف خود تخطی نموده حقی از حقوق زندانی را پایمال نمایند لذا شایسته است این حق برای زندانی وجود داشته باشد که اعتراض خود را نسبت به این امور به یک مقام بالاتر اعلام نماید تا در اسرع وقت بدان رسیدگی گردد. بند 1- در فقه اسلام دانشمندان اسلامی نیز با توجه به اهمیت این موضوع برای زندانی این حق راقائل شده اند.که بتواند شکایت  خود را به سمع مسئولان امر برساند . آیه الله حسینی شیرازی  در بیستمین حق از حقوق زندانیان آورده است : لازم است که به هر زندان فرصت و امکان داده شده که خواسته ها و شکایات خود را هر روز که بخواهد به مدیر زندانی یا بازرس یا افراد دیگری که آن مساله به آن ها ارتباط دارد تقدیم نمایند[294] بند 2 – اسناد بین الملل سازمان ملل متحد نیز در مجموعه قواعد حداقل رفتار با زندانیان، لزوم پیش بینی و رعایت چنین حقی برای فرد زندانی از سوی دولتها توجیه نموده است مطابق قواعد مذکور : هر زندانی باید روزانه امکان تسلیم عرض حال یا شکایت نامه به مدیر موسسه یا کارمند قائم مقام او را داشته باشد.[295] همچنین مقرر گردیده هر زندانی باید مجاز باشد که بدون سانسور چه از حیث مطلب و چه از حیث شکل، عرض حال یا شکایتش را به رئیس زندان مرکزی یا مقام قضایی یا سایر مقامات صلاحیت دار تسلیم نماید.[296] عرض حال یا شکوائیه ممکن است به بازرسی زندان به هنگام بازرسی تسلیم گردد. بعلاوه هر زندانی باید بتواند با بازرس یا هر کارمند مأمور بازرسی در غیاب رئیس بازداشتگاه و سایر کارمندان مؤسسه مذاکره نماید.[297] و جز در مواردی که عرض حال یا شکایت صریحاً گستاخانه یا بی اساس باشد باید بدون تأخیر مورد رسیدگی واقع شده و در موقع مناسب پاسخ لازم به بازداشتی داده شود.[298] بند 3- حقوق ایران ماده 207 ا.س.ز سال 84 اعلام می دارد واحدهای بازرسی اداره های کل موظفند برای هر زندان صندوق شکایت ها تهیه و در دسترس محکومان قرار دهند تا در صورتیکه محکومان از امور باز داشتگاه یا مؤسسه یا زندان شکایت داشته باشند بتوانند شکایت خود را با ذکر دلیل ضمن نامه ای که هویت دقیق محکوم روی پاکت قید شده باشد بطور مستقیم در صندوق ذکر شده قرار دهند این صندوق هر هفته یکبار توسط بازرسی اداره کل باز و شکایت آن بوسیله واحد بازرسی مورد بررسی قرار می گیرد.[299] در صورتی که محکوم از نحوه اجرای بازداشت یا حبس خود و یا هر امر دیگری از امور بازداشتگاه ، موسسه یا زندان شکایت داشته باشد می تواند شکایت خود را با ذکر دلیل ضمن نامه ای سر بسته بطور مستقیم به رئیس مؤسسه یا زندان اعلام نماید و نامبرده مکلف است این قبیل نامه ها را به مرجع مربوط ارسال دارد .