2-2-11-2- انگیزش و عملکرد: انگیزش یک ویژگی فردی است ، اما می تواند هم از فرد شاغل و هم از شرایط  محیطی نشات بگیرد.تلاشهای سازمانی برای افزایش نیروی کار بیشتر بر مداخله های محیطی استوار است تا گزینش فردی.به طور نظری در ابتدا باید انگیزش را در متقاضیان کار سنجید و آنهایی را که از بالاترین سطوح انگیزشی برخوردارند گزینش کرد با وجود این روان شناسان صنعتی و سازمانی بیشتر گزینش خودشان را براساس ارزیابی تواناییها متمرکز می کنند تا انگیزش افراد. برای افزایش انگیزش کارکنان باید به ساختار شغل ،سیستم های  تشویقی و طرحهای تکنولوژی توجه ویژه داشت. 2-2-11-3- ویژگی شخصی و عملکرد: چندین ویژگی از ویژگیهای کارکنان  با عملکرد شغلی ارتباط دارند و حتی ممکن است توانایی انجام شغل را نیز تحت تاثیر قرار دهند. در بیشتر مواقع تفکیک اثرهای توانایی از اثرهای انگیزشی در عملکرد شغلی مشکل است به عنوان مثال افراد با سطح توانایی بالا ، سطح بالایی از انگیزش را نیز دارا هستند. همزمان با این که تواناییها ی افراد  به عملکرد خوب و تشویق منجر میشود ، انگیزش آنها برای عملکرد نیز بالا می رود. افراد با توانایی بالا ممکن است به دلیل برخورداری  از مهارت بالا یا تلاش  بیشتر  و یا هر دو عملکرد بهتری داشته باشند و توانایی  شناختی ( استدلال ریاضی و کلامی) عملکرد شغلی را در بسیاری از مشاغل پیش بینی کند . در اینجا “پنج ویژگی شخصیتی عمده” مورد بررسی قرار می گیرند که بسیاری از محققان معتقدند که اینها  ابعاد عمده شخصیت  انسانها را تشکیل می دهند. 2-2-12- پنج ویژگی عمده و عملکرد: بسیاری از روان شناسان  امروزه معتقدند که شخصیت انسان به وسیله پنج حیطه به نام ” پنج عامل بزرگ” یعنی: برون گرایی، ثبات هیجانی، توافق پذیری، وظیفه شناسی و تجربه پذیری، تعیین می شود.(باریک  و مانت7،1991) در جدول 1-2  هر کدام از این حیطه ها بطور مختصر توصیف شده اند.