در اصل، این اوضاع دشوار از اساسی شروع می‌شود که GSO به عنوان یک منبع طبیعی محدود فرض می‌شود. یک بازبینی از کشورهایی که برای حل و فصل مسائل دشوار مواردی را با رهنمودهای جهانی ارائه می‌دهند وجود دارد که نظریه‌ی آنها توسط انگیزه‌های سیاسی هدایت شده حتی با وجود اغلب مسائل دشواری که ممکن است با توسعه‌ی فنی و راه‌حلها، حل شوند. در مارس 1984، یک مقاله‌ی کاری به نام پیش‌نویس اصول کلی که مدار ایستگاه زمینی را اداره می‌کنند، توسط کلمبیا، اکوادور، اندونزی و کنیا ارائه شد که یک اداره‌ی ویژه مربوط به مدار ایستگاه زمینی را ترجیح می‌دهند، در جائی که کشورهای عمده حق ویژه‌ای را در دسته‌بندی حق تصویب شده در رابطه با قرار دادن بخش‌های فضایی توسط دیگران، خواهند داشت. با وجودیکه مقاله‌ی آلمانی به نیازهای ویژه‌ی کشورهای در حال توسعه و شرایط جغرافیایی کشورهایی که در بالا اشاره شد، اشاره دارد، در درون چارچوب کنوانسیون ITU، هیچ حق ارجحی برای کشورهای اصلی به رسمیت شناخته نشده است. ملل متحد به علاوه UNCOPUOS این حکم را توصیه کرده و بیان می‌دارد کهUNCOPUOS تنها گروه (هیأت) جهانی است که حق اختیار برای اداره‌ی موضوعاتی را دارد که با دستورالعملهای قانونی مدار ایستگاه زمینی سرو کار دارد. تنها بیان مجدد قابلیت ITU می‌تواند این نتیجه را تغییر دهد. اخیراً، هیچ پیشرفت قابل ملاحظه‌ای در این موارد بدست نیامده و هیچ مورد عمده‌ای از نظریات که درUNCOPUOS گزارش شده تغییر نکرده است. 1 بخش هشتم : نتایج سازمان ملل متحد محدوده‌ی وسیعی از تحقیقات را در شاخه‌ی ارتباطات ماهواره‌ای به وسیله‌ی مجمع عمومی UNCOPUOS، ITU و UNESCO در یک وضعیت سراسری اداره می‌کند. آژانس تخصصی U.N، UNESCO را همه‌ی مسائل دشوار در رابطه با ارتباطات سرو کار داشته که اساساًدر زمینه‌ی محدود در پیشرفت اهداف UNESCO، بر موضوعهای تناسب و آموزش هوشمند مالی متمرکز است، و قطعنامه‌های مربوط به گردش آزاد اطلاعات و افزایش پخش تلویزیونی برای آموزش را بایستی تحت فشار قرار داد. در رابطه با این موضوع در درون یونسکو، بایستی تأکید شود که نظریاتی که بوجود آمده برای برپایی یک حکم اطلاعاتی ارتباطی جدید بین‌المللی فرض شده است. به عنوان یک سازمان تخصصی در UN، ITU به طور کامل یک انجمن فنی است که در شاخه‌ی ارتباطات فضایی به عنوان یک نتیجه‌ی منطقی از قابلیتهای فنی بکار می‌رود که یکی از اهداف اصلی را تحت ابزار اصلی کنوانسیون ارتباطات بین‌المللی برای حفظ و گسترش همکاری بین‌المللی بین همه‌ی اعضاء اتحادیه در بهبود و استفاده‌ی منطقی از ارتباطات از همه نوع، در بردارد… اهمیت آن در صفحات قبلی، با مسائل مشابه مربوطه به محدودیتهای آن در موضوعات قانونی نشان داده شده است. از یک سو بخاطر منافع عمومی ITUو UNESCO در موارد ارتباطات فضایی و موضوعات مربوطه به آن، جزئیات مربوط به موارد فنی و قانونی اغلب ساز و کار می‌باشند و مسائل دشوار مربوط به صلاحیت ظاهر می‌شوند، همانطور که در بالا به آن اشاره شد، مشکلات و مسائل حادی وجود دارد که بایستی به سرعت حل و فصل شوند. شرایط فعلی با مراجعه به هر دو انجمن، بایستی در امتداد حقایق پنهان امروزی در موارد مربوطه‌ی جهانی که دائماً تغییر می‌کنند مورد بررسی قرار بگیرند، و نظریات فعلی به همین دلیل مورد اصلاح قرار می‌گیرند. نهایتاً این امر ممکن است به اصلاحات به منظور محاسبات چاره‌ساز و مفید منجر شود. تنها چنین روشی امکان احتمال برپایی یک ساختار منطقی از حقوق فضا و قوانین ارتباطات ماهواره‌ای را خواهد داد.