یگانگی و یکتایی مدل : این فرآیند یک مدل یگانه ساده و انعطاف پذیر برای حل محدوده وسیعی از مسائل بدون ساختار است که به راحتی قابل درک برای همگان می باشد. پیچیدگی : برای حل مسائل پیچیده، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی هم نگرش سیستمی و هم تحلیل جزبه جز را به صورت توام به کار می برد. عموما افراد در تحلیل مسائل یا کل نگر هستند یا جزنگر. در حالی که فرآیند تحلیل سلسله مراتبی هر دو بعد را با هم بکار می بندد. همبستگی و وابستگی متقابل : فرآیند تحلیل سلسله مراتبی وابستگی را به صورت خطی در نظر می گیرد. ولی برای حل مسائلی که اجزا به صورت غیر خطی وابسته اند نیز بکار گرفته می شود. ساختار سلسله مراتبی : اجزای یک سیستم را به صورت سلسله مراتبی سازمان دهی می کند.که این نوع سازمان دهی با تفکر انسان تطابق داشته و اجزا در سطوح مختلف طبقه بندی می شوند. اندازه گیری : مقیاسی برای اندازه گیری معیارهای کیفی تهیه کرده و روشی برای تخمین و برآورد اولویت فراهم می آورد. سازگاری : سازگاری منطقی قضاوت های استفاده شده در تعیین اولویت ها را محاسبه کرده و ارائه می نماید. تلفیق : منجر به برآورد رتبه هر گزینه می شود. تعادل : اولویت های وابسته به فاکتورها در یک سیستم را در نظر گرفته و بین آنها تعادل برقرار می کند و فرد را قادر می سازند که بهترین گزینه را بر اساس اهدافش انتخاب کند. قضاوت وتوافق گروهی : فرآیند تحلیل سلسله مراتبی بر روی توافق گروهی اصرار و پافشاری ندارد ولی تلفیقی از قضاوت های گوناگون را می تواند ارائه نماید. 10-تکرار فرآیند : این فرآیند فرد راقادر می سازد که تعریف خود را از یک مسئله تصحیح کند و قضاوت و تصمیم خود را بهبود بخشد. 2-3-2- ساختار مسئله انتخاب گزینه ها یا رده بندی معیارها به طور کلی فرآیند تصمیم گیری از لحاظ فضای تصمیم به دو دسته پیوسته و گسسته تقسیم می شود و تصمیم گیری در فضای گسسته به دو دسته تک معیاره و چند معیاره تقسیم می شوند.خود معیارها به سه دسته معیارهای کیفی، کمی و ترکیبی (کیفی و کمی) تقسیم می شوند.بنابراین فرآیند تحلیل سلسله مراتبی روشی است که امکان تصمیم گیری صحیح با حضور معیارهای کیفی و کمی و ترکیبی را فراهم می کند. پیاده سازی AHP در یک تصمیم گیری شامل چهار فاز است:

• ساختن سلسله مراتب
• انجام مقایسات زوجی
• محاسبه وزن ها
• سازگاری سیستم

2-3-2-1- فاز اول: تشکیل درخت سلسله مراتبی در این فاز، مسأله و هدف تصمیم گیری به صورت سلسله مراتبی از عناصر تصمیم که با هم در ارتباط می‌باشند، در آورده می‌شود. عناصر تصمیم شامل «شاخصهای تصمیم گیری» و «گزینه‌های تصمیم» می‌باشد. فرایند تحلیل سلسله مراتبی نیازمند شکستن یک مساله با چندین شاخص به سلسله مراتبی از سطوح است. سطح بالا بیانگر هدف اصلی فرایند تصمیم گیری است. سطح دوم، نشان دهنده شاخص‌های عمده و اساسی (که ممکن است به شاخص‌های فرعی و جزئی تر در سطح بعدی شکسته شود) می‌باشد. سطح آخر گزینه‌های تصمیم را ارائه می‌کند. در شکل زیر سلسله مراتب یک مساله تصمیم نشان داده شده است (مهرگان،1383،ص170).