[137] . کاتوزیان، ناصر، وقایع حقوقی، ش9 و 248ص12و234 [138] . امامی سید حسن، حقوق مدنی، جلد 1، ص 360 [139] . امامی سید حسن، حقوق مدنی، جلد 1، ص 360 [140] .  کاتوزیان، ناصر، قواعد عمومی قرار دادها، ج 4، ش 695ص19 [141] .احمد سنهوری، الوسیط، ج 3، ش 381، 382، 385، 386، 376 و همچنین برای اطلاع بیشتر از بحث به قائم مقامی به همین مأخذ مراجعه شود. [142] .احمد سنهوری، الوسیط، ج3، ش 381، 382، 385، 386،‌ 376 و همچنین برای اطلاع بیشتر از بحث به قائم مقامی به همین مأخذ مراجعه شود. [143] . امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج 1، ص 317 [144] . سنهوری، احمد، الوسیط، ج 3، ش 381 و 382ص330 [145] . کاتوزیان، ناصر، قواعد عمومی قرار دادها، ج 4، ش 695 ص19 [146] . مهدی نیکفر، قانون مدنی در آراء دیون کشور با مقدمه دکتر کاتوزیان- ص 71. [147] . قانون مدنی، انتشارات معاونت حقوقی، امور مجلس ریاست جمهوری، ص 130. [148] . رای اصراری، به نقل از دکتر قاسم زاده، کتاب تفسیر قانون مدنی، ذیل ماده 267 قانون مدنی، ص 106. [149] . رای اصراری شماره  هیئت عمومی دیوان عالی کشور [150] . ماده 336 ق.م مقرر می دارد: ه گاه کسی بر حسب امور دیگری اقدام به عملی نماید که عرفاً برای آن عمل اجرتی بوده و یا آن شخص عادتاً مهیای آن عمل باشد عامل مستحق اجرت عمل خواهد بود. مگر اینکه معلوم شود قصد تبرع داشته باشد. [151] . ماده 337 ق.م مقرر می دارد: هرگاه کسی بر حسب اذن صریح یا ضمنی از مال غیر استیفاء منفعت کند صاحب مال مستحق اجرت المثل خواهد بود. مگر معلوم شود که اذن در انتفاع مجانی بوده است. [152] . کاتوزیان، ناصر، وقایع حقوقی، ش 206- مسئولیت مدنی، ضمان قهری، ش 286ص499 [153] . کاتوزیان، ناصر، مسئولیت مدنی، ضمان قهری، ش 287، 292ص501و507 [154] .جعفری لنگرودی، محمد جعفر، دایره المعارف حقوقی و تجاری، ص 713، امامی، سید حسین، حقوق مدنی، ج 1، ص 317 [155] .جعفری لنگرودی، محمد جعفر، حقوق مدنی، حواله ش 256 و 258ص168_170 [156] . جعفری لنگرودی، محمد جعفر، حقوق مدنی، حواله ش 256 و 258