ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- محسن عینی ، مقاله ، گامی کوتاه در راه اعاده ی حیثیت،بررسی و نقد ماده ی 62 مکرر ق. م.ا و تبصره های آن مصوب 1370(نشریه علوم انسانی ، نامه ی مفید ، شهریور 1385 ، شماره ی 55 ، مرکز تحقیقات علوم کامپیوتری علوم اسلامی )ص 41 نتیجه گیری و پیشنهادات: مجازات محرومیت از حقوق اجتماعی و خدمات عمومیدر حقوق جزای ایران یکی ازانواع مجازات های بازدارندهوتعزیری است که به عنوان جایگزین های مجازات حبس با الهام از حقوق کشور فرانسه ، وارد نظام کیفری جمهوری اسلامی ایران گردیده است و به صورت مستقل ، تبعی ، تکمیلی و اقدام تامینی و تربیتی تدوین و اعمال می گردد  اعمال این مجازات به صورت مستقل و تبعی علاوه بر اینکه با اصل فردی و قانونی بودن جرائم و مجازات ها در تضاد است بحث بازگشت مجرم به جامعه که همانا اعاده ی حیثیت او را نیز تهدید می کندهرچند در لایحه قانون مجازات اسلامی توجه بیشتری به خصوصیات مجرم و اوضاع و احوالی که باعث ارتکاب جرم شده، نموده بود و به همین دلیل قانونگذاراعاده حیثیت از نوع قضائی را علاوه برنوع قانونی پذیرفت ولی مدت اعمال مجازات محرومیت از حقوق اجتماعی و خدمات عمومی ازنوع تبعیرا افزایش دادولی با تصویب لایحه به قانون مجازات اسلامی درمورخه 4/2/1392 و تغییرات متعدد و قابل انتقاد مواردی همچون اعاده ی حیثیت از نوع قضائی و تعریف حقوق اجتماعی از این قانون جدید حذف گردیده است. برابر بررسی های انجام شده در پاسخ به سئوال اصلی تحقیق مبنی بر اینکه در نظام کیفری ایران مجازات محرومیت از حقوق اجتماعی و خدمات عمومی چگونه تدوین و اعمال می گردد؟در قوانین به خصوص جزائی ، مجازات محرومیت از حقوق اجتماعی و خدمات عمومی با رویه های مختلفدر قوانین جزائی ایران به شرح ذیل تدوین و اعمال می گردد: 1-محرومیت مجرم از حقوق اجتماعی وخدمات عمومی با نظر قاضی(اقدامات تکمیلی)ماده 29 ، 728 قانون مجازات اسلامی سابق (1370) وقانون اقدامات تامینی مصوب 12/2/1339 و ماده ی 23 قانون مجازات اسلامی جدید 2- محرومیت از حقوق اجتماعی و خدمات عمومی بر اساس نوع و میزان مجازات(تبعی) ماده 62 مکرر قانون مجازات اسلامی سابق و ماده ی 25 قانون مجازت اسلامی جدید. 3- محرومیت از حقوق اجتماعی به همراه مجازات شلاق و حبس(مستقل) قانون نحوه مجازات اشخاصی که در امور سمعی و بصری فعالیت غیر مجاز می نمایند مصوب 16/10/1386 ومحرومیت از خدمات الکترونیکی (قانون جرائم رایانه ای مصوب 5/3/1388) بر مبنای سئوال اصلی تحقیق که پاسخ داده شد سئوالات فرعی برای اثبات سه فرضیه در خصوص محرومیت از حقوق اجتماعی و خدمات عمومی مطرح گردید: 1- آیا محرومیت از حقوق اجتماعی و خدمات عمومی نوعی مجازات تلقی می گردد؟ 2- آیا مجازات محرومیت از حقوق اجتماعی و خدمات عمومی با رویه های مختلفی در قانون مجازات اسلامی اعمال می گردد؟ 3- آیا قوانین جزائی محرومیت از حقوق اجتماعی و خدمات عمومی با اصول تساوی و قانونی بودن جرائم و مجازاتها و آزادی های فردی در تضاد است؟ با توجه به مطالب ارائه شده پاسخ به سئوال فرعی مسئله و اثبات یا رد فرضیه به نوعی پاسخ داده شده است ولی جهت تشریح و اثبات امر به اختصار توضیح می دهیم: فرضیه ها: 1- در نظام کیفری ایران محرومیت از حقوق اجتماعی و خدمات عمومی نوعی مجازات تلقی می گردد. 2- مجازات محرومیت از حقوق اجتماعی و خدمات عمومی با رویه های مختلفی در قانون مجازات اسلامیاعمال می گردد