هر گاه رهبر از انجام وظایف قانونی خود ناتوان شود، یا فاقد یکی از شرایط مذکور در اصل پنجم و یکصد و نهم گرددف یا معلوم شود از آغاز فاقد بعضی از شرایط بوده است از مقام خود برکنار خواهد شد. تشخیص این امر بر عهده خبرگان مذکور در اصل یکصدو هشتم می باشد. با این تصریح قانونی، مقام رهبری در مقابل مجلس خبرگان مسئول می باشد که شرایط آن در آیین نامه داخلی مجلس خبرگان پیش بینی شده است. 3-2- مسئولیت مالی و حقوقی «دارایی رهبر….و همسر و فرزندان وی قبل و بعد از خدمت توسط رییس قوه قضائیه رسیدگی می شود که بر خلاف حق افزایش نیافته باشد»(اصل 142ق.ا). رهبر با سایر افراد کشور در برابر کلیه قوانین مدنی، جزائی، اقتصادی، مالیاتی و نظامی و غیره برابر است. بند دوم: موقعیت و مسئولیت های رییس جمهور 1- موقعیت رسمی «با توجه به اصل 113 قانون اساسی، رییس جمهور پس از رهبر عالی ترین مقام کشور است.» 1-1ریاست عالی مجامع، هیأتها و شوراهای عالی کشور نظیر شورای بازنگری قانون اساسی(اصل177ق.ا)، شورای عالی امنیت ملی(اصل 176ق.ا)، شورای عالی انقلاب فرهنگی و… بر عهده رییس جمهور است. 1-2-در روابط خارجی و بین المللی، پذیرش و اعزام سفیران و نمایندگان(اصل128) و همچنین شرکت در کنفرانسها و اجلاسهای بین المللی که در سطح عالی ترین مقام کشورها تشکیل می شود، بر عهده رییس جمهور می باشد. 1-3 امضای قوانین داخلی(اصل123ق.ا) و عهدنامه ها و معاهدات بین المللی نیز بر عهده رییس جمهور است(اصل125ق.ا). 2- موقعیت شخصی رییس جمهور هم همانند رهبر در برابر قانون با سایر افراد کشور مساوی است. 3- مسئولیت های رییس جمهور در نظام جمهوری اسلامی ایران، مسئولیتهای متعددی برای رییس جمهور وجود دارد. 3-1-مسئولیت سیاسی رییس جمهور در مقام رییس قوه مجریه، در صورت عدم اجرا یا سوء اجراء و یا تخلف در اجرای وظایف قانونی خود در مقابل مجلس مسئول است و باید پاسخگوی اعمال خود در مقابل مجلس، رهبر و ملت باشد. قانون اساسی مسئولیت سیاسی رییس جمهور را بدین ترتیب مقرر داشته است: 1- «رییس جمهور در حدود اختیارات و وظایفی که به موجب قانون اساسی و قوانین عادی بر عهده دارد در برابر ملت و رهبر و مجلس شورای اسلامی مسئول است(اصل122ق.ا).