فهرست مطالب
چکیده 1
فصل اول: کلیات پژوهش 2
1-1-مقدمه 3
1-2-بیان مسئله 4
1-3-پیشینه تحقیق 5
1-4-سوالات 7
1-4-1-سوال اصلی 7
1-4-2-سوالات فرعی 7
1-5-فرضیات تحقیق 7
1-5-1-فرضیه اصلی 8
1-5-2-فرضیات فرعی 8
1-6-اهداف 8
1-7-اهمیت و ضرورت انجام تحقیق 8
1-8-روش تحقیق 9
1-9-سازماندهی پژوهش 10
فصل دوم: فرزند پروری و انواع روش های فرزند پروری 11
2-1-مفهوم فرزندپروری 12
2-2-تاریخچه فرزندپروری 13
2-3-تعامل والدین- فرزند 15
2-4-شخصیت و روابط والدین و فرزندان 19
2-5-انواع شیوه های فرزندپروری 20
2-5-1-شیوه فرزندپروری مقتدرانه 22
2-5-2-شیوه فرزندپروری مستبدانه 23
2-5-3-شیوه فرزندپروری سهل گیرانه 23
2-6-نگرش‌های فرزندپروری 24
2-6-1-اقتدار و نفوذ والدین در خانواده و فواید آن 25
2-6-2-طبقه اجتماعی و سبک فرزندپروری 28
2-6-3-فرهنگ و فرزندپروری 29
2-7-نظریه‌های مرتبط با فرزندپروری 30
2-7-1-نظریه بامریند 30
2-7-2-نظریه اریکسون 37
2-7-3- الگوی زیگلمن 38
فصل سوم: بزهکاری جوانان و عوامل موثر در آن 42
3-1-تعریف جرم 43
2-3-عوامل موثر در بزهکاری جوانان 48
2-3-1-عوامل اقتصادی 48
3-2-2-عوامل اجتماعی 52
3-2-2-1-ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ (ﻫﻤﺴﺎﻻﻥ ﻭ ﻏﻴﺮﻫﻤﺴﺎﻻﻥ) 52
3-2-2-2-ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻗﻀﺎﻳﻲ (ﻗﻀﺎﺕ، ﺿﺎﺑﻄﻴﻦ ﺩﺍﺩﮔﺴﺘﺮﻱ، ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﻦ ﺍﺟﺮﺍﻱ ﺣﻜﻢ) 54
3-2-3-عوامل خانوادگی در بزهکاری اطفال و نوجوانان 55
3-2-3-1- ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻭﺍﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ 57
3-2-3-2-ﻓﻘﺪﺍﻥ ﻳﺎ ﺟﺪﺍﻳﻲ ﻭﺍﻟﺪﻳﻦ 58
3-2-3-3-ﻣﺸﻜﻼﺕ ﻣﺎﻟﻲ خانواده ها 60
3-2-3-4-ﺍﻋﺘﻴﺎﺩ ﻭﺍﻟﺪﻳﻦ ﻳﺎ ﺍﻋﻀﺎء ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ 60
3-2-3-5-ﻛﻤﺒﻮﺩ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻣﺤﺒﺖ 61
3-2-3-6-مسکن خانواده 63
3-3-نظریات جرم شناختی 64
3-3-1-نظریه آسیب شناسی اجتماعی 64
3-3-2-نظریه انحراف رفتاری 65
3-3-3-نظریه بی سازمانی اجتماعی 66
3-3-4-نظریه برچسب زنی 67
3-3-5-نظریه انتقادی 69
3-3-6-نظریه یادگیری اجتماعی 70
3-3-7-نظریه هم نشینی افتراقی 71
فصل چهارم: تعامل بین روش های فرزندپروری و ارتکاب جرایم از سوی جوانان 74
4-1-اهمیت خانواده در تربیت فرزندان 75
4-2-خانواده و گرایش به جرم 76
4-3-ضروت اجتناب خانواده ها از فرزندپروری سهل گیرانه 78
4-4-خانواده و نقش پیشگیری از ارتکاب جرایم 79
4-4-1- بازدارندگی والدین از معاشرت فرزندان با دوستان ناباب 80
4-4-2- جلوگیری خانواده ها از راهیابی آلودگیهای محیطی به کانون خانوادگی 80
4-4-3- نقش خانواده ها در پیشگیری از وقوع جرائم جنسی دوران جوانی 80
4-4-4- نقش مهر و محبت تربیتی در محیط خانواده در پیشگیری از وقوع جرم 81
4-4-5- ضرورت تقویت حس مذهبی و اعتقادی فرزندان توسط خانواده 82
4-4-6- اجتناب والدین از ستیزههای خانوادگی و طلاق 83
4-4-7- هدفدار کردن زندگی برای فرزندان توسط والدین 84
4-4-8- اجتناب والدین از تنبیهات بدنی فرزندان در تربیت 85
4-4-9-خانواده و پر کردن اوقات فراغت در پیشگیری از جرایم جوانان 86
4-4-10-پیشگیری آموزش محور خانواده ها 99
4-4-11-پیشگیری کنترل مدار 101
4-4-12-پیشگیری عاطفی مدار از انحرافات فرزندان 102
فصل پنجم: نتیجه گیری و پیشنهادات 104
5-1-نتیجه گیری 104
5-2-پیشنهادات 107
فهرست منابع 108
 

چکیده
 

جوانی دوره‌ای است که والدین متوجه می‌شوند که فرزند آنها، دیگر آن پسربچه یا دختربچه دیروزی نیست و بسیار جسور و تا حدی عصیانگر، زبر و زرنگ و منطقی است. او عقاید شخصی خود را بیش از پیش محکم تر و روشنتر بیان می‌کند. در واقع او به طور دائم، برای کسب هویت تلاش می‌کند و در جسم، افکار، هیجانها، آرزوها و روابط او با دیگران دگرگونیهایی به وجود می‌آید. مطالعات و بررسیها نشان می‌دهد پدر و مادر و خانواده نقش مهمی در زندگی جوانان امروز ایفا می‌کنند و ارتباط پدر و مادر با خانواده یکی از دو متغیری است که جوانان را دائماً از ارتکاب اعمال با ریسک بالا حمایت می کند. خانواده نخستین محیطی است که جوان در آن پرورش می‌یابد و در رفتار بعدی فرد فوق‌العاده مؤثر است و نقش مهمی را ایفا می‌کند، که این نقش در رفتارها و نوع شیوه های تریتی(فرزندپروری) آنها متبلور می‌شود. با توجه به اینکه والدین یا همان محیط خانواده تشکیل دهنده‌های اصلی و اولیه هر کانون خانواده هستند، نوع نگاه آنها نسبت به فرزند یا جایگاه فرزند در خانواده، شکل رابطه آنها را با فرزندان مشخص و هدایت می‌کند. طبیعتاً فرزندان نیز نسبت به کنشهای والدین، واکنش نشان می‌دهند. این واکنشها در گذر زمان در شکل شخصیت آنان انعکاس می‌یابد. یعنی حرکت اصلی و اولیه توسط والدین آغاز می‌شود. نوع تشویقها، تنبیه و تحذیرها، بی اعتناییها و رفتارهای والدین در مراحل اولیه زندگی فرد آثاری برای دوره‌های بعدی در او بر جای می‌گذارد. هدف کلی این پژوهش، بررسی رابطه  بین شیوه های فرزند پروری والدین با ارتکاب جرایم می‌باشد.
واژگان کلیدی: روش های فرزندپروری، والدین، رفتارهای پرخطر، بزهکاری، جوان

فصل اول: کلیات پژوهش
 

1-1-مقدمه
 

هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند ادعای سلامت کند چنان چه از خانوادههایی سالم برخوردار نباشد. بی هیچ شبهه هیچ یک از آسیب‌های اجتماعی نیست که فارغ از تأثیر خانواده به وجود آمده باشد. خانواده اساسی‌ترین نهاد جامعه پذیر کردن فرزندان به ویژه در سالهای حساس اولیه زندگی است. خانواده تحت شرایط صحیح، کودکان را آماده می‌سازد تا تواناییهای بالقوه خود را شناسایی کنند و به عنوان افراد بالغ، نقش‌های سودمندی را در جامعه به عهده گیرند. فرزندان در فرآیند جامعه‌پذیری در خانواده، امر و نهی والدین، تقلید و همانندسازی را که از مهمترین شیوه های انتقال ارزشها، هنجارها و سنتهای اجتماعی است یاد می‌گیرند. در حقیقت، در خانواده است که فرزندان می‌آموزند که چه چیزی درست و چه چیزی غلط است. طبیعـی است که خانواده نقش قابل ملاحظه‌ای در شکل‌گیری شخصیت و رفتار فرزند دارد(زارعی:1389، 219).
شیوه هایی که والدین در تربیت فرزندان خود به کار می‌برند به سه دسته سهل گیرانه، مقتدرانه و دموکراتیک یا اقتدار-منطقی تقسیم می‌شوند. در شیوه سهل گیانه والدین اجازه می دهند فرزند هرچه خود دوست دارد و یا منطقی می داند انجام دهد و هیچ نظارتی بر اعمال او ندارند، در روش مقتدرانه عمدتا نظر فقط نظر والدین است وفرزند حق هیچ اظهار عقیده ای ندارد در غیر این صورت مورد تنبیه والدین قرار میگیرند و در شیوه دموکراتیک والدین به طور منطقی بر اعمال فرزند نظارت نموده و در موقعیت مقتضی به او اجازه اظهار نظر می‌دهند(فضلی :1389، 80).
رفتارهای پرخطر یا جرایم ارتکابی، رفتارهایی هستند که سلامت و بهزیستی  جوانان را در معرض خطر قرار می‌دهد. بر این اساس رفتارهای پر خطر به دو گروه تقسیم می‌شوند، گروه اول شامل رفتارهایی می شوند که بروز آنها سلامت خود فرد را به خطر می‌اندازد و گروه دوم رفتارهایی هستند که سلامت و تندرستی دیگر افراد جامعه را تهدید می‌کند. لذا، از آنجایی که میزان خطرپذیری جوانان نسبت به دیگر دوره های سنی بالاتر است، گرایش بیشتری به این نوع رفتارها دیده می‌شود. از جمله رفتارهای پرخطری که برای دیگران تهدید کننده می باشد، می توان به رفتارهای ضداجتماعی، مثل دزدی، پرخاشگری، گریز از مدرسه، فرار از خانه و رفتارهای جنسی و از جمله رفتارهای پرخطری که برای خود فرد خطـرزا می‌باشد، میتوان به مصرف الکل، مصرف سیگار و روابـط جنسی نامطمئن اشاره کرد.

1-2-بیان مسئله