سیستم حاکمیت درون سازمانی ،سیستمی است که در آن شرکت های فهرست بندی شده یک کشور تحت مالکیت و کنترل تعداد کمی از سهامداران اصلی هستند. آنها ممکن است اعضای خانواده موسس(بنیانگذار) یا گروه کوچکی از سهامداران مانند بانک های اعتباردهنده ،شرکت های دیگر یا دولت باشند. به سیستم های درون سازمانی به دلیل روابط نزدیک رایج بین شرکت ها و سهامداران عمده آنها ،سیستم های رابطه ای نیز گفته  می شود. هر چند در مدل حاکمیت شرکتی درون سازمانی به علت روابط نزدیک بین مالکان و مدیران، مشکل نمایندگی کمتری وجود دارد،لکن مشکلات جدی دیگری پیش می آید. به واسطه سطح تفکیک ناچیز مالکیت و کنترل (مدیریت) در بسیاری از کشورها از قدرت سوءاستفاده می شود. سهامداران اقلیت نمی توانند از عملیات شرکت آگاه شوند.شفافیت کمی وجود دارد و وقوع سوءاستفاده محتمل به نظر می رسد. معاملات مالی مبهم و غیرشفاف بوده و افزایش سوءاستفاده از منابع مالی ،نمونه هایی از این  سوءجریانها در این سیستم ها هستند. در واقع ، در بسیاری از کشورهای آسیای جنوب شرقی ، ساختارهای  متمرکز افراطی مالکیت ونقاط ضعف مربوط حاکمیت شرکت ها به خاطر شدت بحران آسیایی در سال 1997 مورد انتقاد قرار گرفته اند ( راجان  و همکاران،2013  ،جانسون و همکاران،2013) . در هنگام بحران آسیایی ، سیستم های حاکمیت شرکتی در کشورهای آسیای شرقی به جای مدل برون سازمانی بیشتر در گروه درون سازمانی قرار داشتند. در واقع جانسون و همکاران تاکید کردند و ثابت کردند که نقاط ضعف  ساز و کار های  قانونی حاکمیتی شرکت ها بر میزان کاهش بها و رکود بازار سهام در بحران آسیایی تاثیر با اهمیتی داشته است . حمایت قانونی ضعیف تر از سهامداران اقلیت در بسیاری از کشورهای آسیای شرقی به سهامداران اکثریت اجازه داد تا که چگونه چند کشور از آسیای شرقی تلاش کرده اند تا سیستم های حاکمیت شرکتی خود را از طریق تغییر در قانون شرکت ها از زمان بحران آسیایی اصلاح کنند. 2-سیستم های برون سازمانی عبارت برون سازمانی اشاره به سیستم های قانونی و حاکمیت شرکتی دارد. در این سیستم ،شرکت های بزرگ توسط مدیران کنترل می شوند و تحت مالکیت سهامداران برون سازمانی یا سهامداران خصوصی هستند. این وضعیت منجر به جدایی مالکیت از مدیریت می شود که توسط برل و مینز(2012) مطرح شد. همان طور که در تئوری نمایندگی مطرح می شود ،مشکل نمایندگی مرتبط با هزینه های سنگینی است که به سهامدار و مدیر تحمیل می شود. اگر چه در سیستم های برون سازمانی ،شرکت ها مستقیماً توسط مدیران کنترل می شوند،اما به طور غیر مستقیم نیز تحت کنترل اعضا برون سازمانی قرار دارند. اعضای مذکور ،نهادهای مالی و همچنین سهامداران خصوصی هستند. در آمریکا و بریتانیا ،سرمایه گذاران نهادی بزرگ که مشخصه سیستم برون سازمانی هستند ،تاثیر چشم گیری بر نظارت بر  مدیران شرکت ها دارند. در واقع گفته شده که سرمایه گذاران نهادی معمولاٌسهام بیشتری دارند،در نقش سهامداران اکثریت بر مدیریت شرکت ها تاثیر زیادی دارند،سهامداران در این دو کشور بیشتر شبیه اعضای داخلی می شوند.مشخصات سیستم های حاکمیت شرکتی در جدول 2-1 به طور خلاصه ارائه گردیده است.

E3QxNdRPNW